Archief Etcetera

1043 document(en) met "hebben" • Resultaten 581 tot 600 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Zij die het nu weet, zij die het altijd geweten hebben

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
Door te kiezen voor bepaalde groepen hebben de kunstencentra een commentaarfunctie...ontdekt werden, zijn 'blijven hangen'. Ze hebben zich niet meer losgemaakt uit die context...Die politiek hebben de centra niet meer in vraag kunnen stellen, omdat ze gedwongen waren de rol van de overheid in te nemen die de betreffende gezelschappen niet subsidieerde

Nr. 38, Mei 1992 • Désirée Ortega Cerpa • Een theater van twee werelden
De rol die universiteiten bij de ontwikkeling van het Latijnsamerikaanse theater hebben gespeeld is opmerkelijk

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
Een kans hebben is tegelijk een kans geven

Nr. 38, Mei 1992 • Gunther Sergooris • Rudolf Werthen
Ik zou het normaal gevonden hebben dat een nieuwe intendant een nieuwe muziekdirecteur zou gekozen hebben...Beide hebben ze hun eigenheid, ze staan in een dialectische relatie tot elkaar...Het komt niet aan zijn trekken omdat wij hier een situatie gecreëerd hebben die dat verhindert

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
Om eerlijk te zijn kan het mij niet schelen, want net zoals Dusapin, kunnen noch Delcuvellerie noch zijn dramaturg Jean-Marie Piemme mij tonen of zij iets van Muller begrepen hebben

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
De diverse scènes hebben présence, de timing is sec en alhoewel de beeldenreeks nog een tijdje had kunnen doorgaan, stopt ze op haar hoogtepunt, net wanneer je er nog wat meer van had willen zien

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Twee verenigingen hebben er de Ferme de Martinrou verbouwd, met de bedoeling er een theatercentrum voor produktie en presentatie van te maken...Toch slaan beide choreografen heel even een nostalgische toets aan, die refereert aan een vorige periode, een periode waaraan hun leermeesters zich in een jarenlang gevecht hebben ontworsteld...Charleroi moet men waakzaam blijven, vandaag en morgen, want tussen de zwarte kolenaders zou wel eens een diamant verborgen kunnen liggen: twee mineralen die uiteindelijk eenzelfde compositie hebben

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Een ander voorbeeld: "Een acteur betrekt de theaterwerkelijkheid in zijn creatie van illusie". Om deze zin te begrijpen moet je als lezer weet hebben van een heel referentiekader...Belediging We hebben gezien dat het mooie, het goede en het belangwekkende in Festivalbrochure weliswaar als criteria naar voren worden geschoven, maar dat de reëel gehanteerde criteria...die met elkaar niets te maken hebben en die elkaar razendsnel aflossen

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
De personages worden slechts geciteerd, voorgelezen, gespeeld, maar hebben hun logische positie in het drama verloren

Nr. 39, December 1992 • (advertentie)
Een kans hebben is tegelijk een kans geven

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
ergens in termen van "onmacht en onbenuld, dat gebied van het menselijk zijn dat kunstenaars altijd links hebben laten liggen als iets onbruikbaars - als iets dat onverenigbaar is met kunst". Het gaat...Aan het woord zijn voortdurend de beulen, zij hebben de macht over de woorden...tegenstelling tot Ben en Gust, twee eenvoudige en weinig gearticuleerde figuren, hebben Nelly en Vladimir, de twee hoofdpersonages uit De Hypochonders, een (te) groot meesterschap over de taal

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Ze hebben ze niet losgelaten, ze hebben ze opgegeven...Je wordt niet geconfronteerd met personages die ergens hun zinnen op hebben gezet dat ze niet kunnen en toch proberen te krijgen, of die opeens door iets bedreigd worden waaraan ze moeten zien te...Zowel de historische Schreber als de historische Wolfson hebben hun waan zelf beschreven en wisten donders goed wat er met ze aan de hand was

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Luigi Nono, Theo Loevendie, Karl- Die Glückliche Hand, De Nederlandse Opera/ Jaap Pieper heinz Stockhausen, Philip Glass of Morton Feldman hebben 'operamuziek...Licht is dan ook een soort kosmisch verhaal, waarin de mensheid voorkomt in drie gedaanten (Michael, Eva en Luzifer), die onderling strijd voeren tot zij zich op Zondag zal bevrijd hebben en het licht

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
hebben daar ook ontzettend veel geld mee verloren...hebben nu een saneringsakkoord met de stad Kortrijk gesloten...hebben op een bepaald moment beslist het kindertheater consequent te volgen via vrije voorstellingen

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
De mannen hebben een soort Mozart-garderobe, ze zijn als het ware alle afspiegelingen van de pianist die voor Mozart staat...Die hebben we bijvoorbeeld bij de registratie van Ottone, Ottone opgedaan met de shots van Fumiyo...Er zijn tal van ongewoon langdurige en zelfs ongewoon vervelende meesterwerken die desondanks diepe sporen hebben nagelaten

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Maar er zijn zoveel andere fundamentele thema's waar zij wel veel mee te maken hebben en waar ik nog niet over uitgepraat ben...Ik heb ook het gevoel een zekere naïviteit te hebben bewaard die toelaat dat ik mijn ding niet kramp -achtig hoef te "infantiliseren". Ik maak iets, en het is wat het is. Blijkbaar kunnen een aantal...Ik merk nog altijd dat de leerkrachten het daar eerder moeilijk mee hebben dan de kinderen

Nr. 39, December 1992 • Eddie Vaes • Twintig jaar schotten doorbreken
Tegelijk wordt die ruimte tijdens het spel opnieuw ontmanteld, de schotten worden doorbroken, ze hebben geen funktie, althans niet de funktie om spelers van publiek te scheiden, ook niet als decor

Nr. 39, December 1992 • Benoît Vreux • Contract tussen kunstenaars en overheid
De ervaring heeft geleerd dat zij elk een eigen statuut nodig hebben

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Het naturalisme past er in feite niet, dat speel je beter in een vlakke -vloertheater, iets wat we in Nederland na Tomaat verworven hebben...Van Campen", zegt Swarte, "moet wel in Vicenza het Teatro Olimpico van Palladio gezien hebben, want in Amsterdam heeft hij er een eigenzinnige versie van nagebouwd...hebben ook veel gekeken naar expressionistische films zoals Caligari of Nosferatu