Archief Etcetera

826 document(en) met "JE NOG HOE ZE" • Resultaten 601 tot 620 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Maar, nu ik toegestemd heb om er toch maar een korte inleiding bij te schrijven, moet ik toegeven dat ik niet zo onmiddellijk kan zeggen wat ze zeggen, wat ze vertellen, waarover ze nu precies gaan...Als je de foto omkeert dan nog valt de vrouw...Je ziet althans de spanning niet van haar spieren, ze lijkt er vredig te hangen in een bevroren moment

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Als je de desintegratie van gevoelens en verlangens wil tonen, door beelden te verbrokkelen en stijlcitaten te vermengen, dan moet je je niet bezighouden met dramaturgische futiliteiten: een L.A...Meer nog, elke afwijking van de eigen blik - regisseur Branagh is inderdaad Hamlet, de figuur - wordt in de kiem gesmoord: de bescheiden Horatio, de zotte Ophelia, de perverse Polonius, ze krijgen...Af en toe gaan ze over tot de praktijk, en dan zie je heuse scènes uit het drama, in weelderige kostuums en donkere, stenen ruimtes

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
David Shea zet met zijn subtiele samplecollage letterlijk èn figuurlijk de toon in dial h-i-s-t-o-r-y. De muziek aait en verdraait de getoonde beelden, wrikt ze los en doet ze opgaan in een ander...Zo luiden de woorden waarmee dial h-i-s-t-o-r-y opent en ze zullen halfweg de film nog eens herhaald worden, temidden filmbeelden van het tegendeel: een plas bloed die na een aanslag weggedweild wordt...Meer nog, ze breken door de stroom van het onafgebroken informatiebombardement, ze verstoren de 'witte ruis': het geheel van nietszeggende geluiden, banale beelden en nutteloze wetenswaardigheden

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
En je weet dat je op de lange reis die je voor de boeg hebt, om wakker te blijven bij het geschommel van de kameel of de jonk, één voor één al je herinneringen op zult roepen, en dat jouw wolf een...Maar hoe leef je verder met de geschiedenis, met doden die je dierbaar zijn, met een omgeving die verdwenen is? Deze vraag houdt heel wat kunstenaars bezig, ook op Documenta X, waar juist de...Een vorm van denkend lichaamstheater: je bent ervan getuige hoe ervaringen, overwegingen, gedachten het lichaam beroeren en woelen doorheen het emotionele interieur om dan terug doorheen de façade te

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten • Een tweeling van Dimitri Leue
Ik zweer het, als je haar ogen zou zien, zou je mij geloven als ik beweer dat onze oceanen nog vol schatten liggen...Soms, als ze lacht of huilt, komen er golven in haar lichaam, dan klotst ze helemaal, loopt ze over van haar gevoelens...Zarah reikt een taal aan om complexe gevoelens bespreekbaar te maken en om troost te vinden bij een gang van zaken waar je met je hoofd - en met je lichaam - niet bij kan

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Dat brengt met zich mee dat je je niet alleen in die evoluties kan gooien, maar dat je je ook voortdurend moet afvragen hoe je intussen ook decretaal in orde blijft,' zegt Barbara Wyckmans...Marc Verstappen gaat nog een stapje verder en poneert dat een voorstelling op de eerste plaats boeiend moet zijn voor de ouders als je wilt dat ze ingang vindt bij de kinderen...Als zij het flauw, stom of niet interessant vinden, haken ze af en verlies je de belangrijkste referentiefiguren van het kind

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
Als toeschouwer verlies je je in details en momenten, vergeet te vragen naar het doel en de betekenis van het bewegen en de voorstelling als geheel...Wat je met andere woorden zou kunnen formuleren als: hoe 'iets' ontstaat uit niets; een moment tussen, dat nooit zijn voltooiing vindt...Waren het mensen geweest, je zou denken dat hun inertie voortkwam uit een crisis, eindeloos vervreemd van zichzelf door al die opgelegde, eindeloos (ook door henzelf) gereproduceerde betekenissen: ze

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
waarbij je de verandering pas merkt wanneer ze heeft plaatsgevonden...Ik hou van dingen die meer dan een kleur hebben, die een dubbele interpretatie hebben, je ziet ze zo, maar ze zouden ook iets anders kunnen zijn...Hoe maak je het aan

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Volgens een mechanisme dat Grimonprez' magistrale video dial H-I-S-T-O-R-Y op Klapstuk zelf nog kwam illustreren, worden namen immers pas groot als ze het nieuws, in casu de festivalaffiche e.d...dat ze niet beweegt, terwijl ze na een poos toch helemaal gedraaid is. Met Cunninghams wijd verspreide isolatietechniek kom je al gauw bij het Indische Katakali uit...Hoe maak je nu de verbinding tussen authenticiteit en techniek

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
En bij wie die waarneming is afgestompt, bestaat gelukkig de mogelijkheid (nog) ze aan te leren en te verfijnen zolang opvoeringen zullen bestaan...Maar kan wie echt beseft wat toneel, opera of film heeft betekend, hoe het op sociaal-cultureel vlak heeft gefunctioneerd, in een totaal gewijzigde sociaal-culturele context nog een toneelstuk, een...Ik beperkte me toen nog tot de klassiekers, maar de vraag stelde zich reeds hoe het verder met hedendaagse creaties voor een anachronistische kunstvorm moest

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Hoe jij je opstelt tegenover je medespelers, hoe zij naar jou toe reageren, hoe een regisseur naar jou toe reageert,... - het zorgt heel vaak voor miniconflicten...Het gezamenlijk zoeken met de regisseur is hoe dan ook heel pijnlijk, omdat het zo open is. Je botst gedurig met elkaar, en meer dan eens moet je dingen op tafel gooien die je normaal gesproken als...Je bent nog enkel geïnteresseerd in wat je bezig houdt, wat je gaande houdt, wat je buiten jezelf brengt en vervoert... Mijn grote wens is daarom mijn leven te beëindigen in de geest van de grote Engelse

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Kan je als kunstenaar blind blijven voor de politieke context waarin je werk ontstaat...Kan je met operadiva Elisabeth Schwarzkopf beweren dat je altijd alleen maar hebt willen zingen...Ik toon hoe ik ben,' zei Hoghe aan Tuur Devens in Het Belang van Limburg

Nr. 62, December 1997 • Marc Holthof • Een koning uit een washuis
De regisseur heeft geen acteurs en omdat de vreemdelingen veel lijken op acteurs (ook al zijn ze het niet), worden zij door de regisseur als acteurs herkend én erkend (ook al weet hij dat ze het niet...Ze zijn leeg: ze hebben geen zelfstandigheid en geen binnenkant...Ze doen niets maar ze stellen gebaren die ze zelf niet begrijpen...' Maar Fabre, de renaissancevorst die volgens Verschaffel het spektakel vanuit zijn loge in het midden van de zaal dirigeert

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
En dan word je bekend en zijn er mensen die zeggen, 'Die ken ik, dat is ene van de teevee'. Ook al kennen ze je naam niet...Hoe bekender je wordt, hoe meer je lastig wordt gevallen door totaal onbekende mensen die je allerhande verwijten naar het hoofd slingeren...En dan denk ik: kruip je niet in dat licht van die scène omdat daar minder volk dan in de zaal is? Ze willen niet in die massa verdwijnen, ze willen daar van weg, en dan moeten ze ook zorgen dat ze

Nr. 63, Maart 1998 • Wouter Van Looy • Iets leuks voor de kinderen
Het gebeurt nog veel minder dat je je tijdens een voorstelling afvraagt waarom ze niet is afgevoerd...Als summum krijg je in het derde deel - de uiteindelijke voorstelling - nog het kinderkoor gepresenteerd...Zoiets waar ze liefst nog iets van kunnen opsteken

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Hij laat je weten dat je moet doorgaan met je droom, je zult een spoor vinden...Na de voorstelling stap ik naar de meisjes en vraag of ze nog contact hebben gehad met de grote bard...Maar hoe ontdek je dat

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Succes is dat je zowel de geest als het lichaam van je aanbidder oppeuzelt...Wat is het verhaal van dit werkproces, dat de makers hebben ervaren als een 'louteringsproces', maar dat ook een wonde heeft achtergelaten die nog lang niet gelouterd is. 'Iedereen heeft zijn waarheid...Hoe groot ook het vuur van alle betrokkenen voor dit project, hoe goed voorbereid ieder op zich ook was, de start van de eigenlijke repetities, achttien maanden voor de première, droeg in zich al de

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
De bewerking is eigenlijk een nieuw stuk geworden, nog zeer Shakespeariaans, maar door de compilatie, herschikking, vertaling, voegt ze nieuwe thema's toe of maakt die althans explicieter dan...Jail Scholars,' roept Marowitz in zijn boek Recycling Shakespeare, waarin hij voorbeelden geeft van hoe je Shakespeare opnieuw bruikbaar maakt met behulp van de collagestijl...Wie van taal houdt, en hoe je met taal muziek kan maken, en hoe je met taal beelden kan scheppen, die vindt eten en drinken in Richaar Deuzième, het mooiste uit de hele reeks

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
Zelfs als je het stuk speelt met tachtig personages, dan nog blijkt dat het eigenlijk draait om drie krachten, die je kan reduceren tot drie belangrijke figuren of clusters van figuren...Voeg daar nog de liefde als niet zozeer drijvende dan wel 'wrijvende' kracht aan toe, en je ziet ook hoofdpersonages uit vorige producties voor je: de jonge piloot met de levensgevaarlijke opdracht...Zonder enige beweging maken ze kleine geluidjes, de geluiden die je pas hoort wanneer je het het volledig stil maakt

Nr. 63, Maart 1998 • Peter Anthonissen • Ontmoeting op de pijngrens
naar Buchenwald gedeporteerd, maar in april van het jaar daarop nog niet is teruggekeerd...haar inleiding tot het boek bekent ze: 'Hoe heb ik dit kunnen schrijven, dit ding dat ik nog niet kan benoemen en dat me bang maakt wanneer ik het herlees...Bovenal wil ze Duras' verhaal vertellen, maar daarbij kan ze zichzelf niet uitschakelen