Archief Etcetera

1006 document(en) met "Je" • Resultaten 601 tot 620 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
Het erge is dat je je als 'gewone' toeschouwer dan dikwijls nog dom voelt ook omdat je al die lagen en andere dramaturgische spitsvondigheden bijlange na niet hebt weten te ontdekken in de opvoering...Door naar verschillende voorstellingen te gaan, kon je misschien wel voor een deel een zicht krijgen op een proces, of kon je wel veranderingen constateren, maar dat geldt voor elke theaterproduktie...Je kan zeggen dat dat dialect goed aansluit bij de sociale status van de meeste personages

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Als je nu toetreedt tot de selectiejury, ontmoet je een reeks van mensen die met het bovenstaande wel geen problemen zullen hebben, en die in stilte hopen dat de vanzelfsprekendheid van hun oordelen...Je kon problemen hebben met de opdringerige aanwezigheid van het model, dat zelfs in het toneelbeeld verwees naar Gross und Klein in de mise-en-scène van de Schaubühne, (al kan je voor dat toneelbeeld...Als Vlaming herken je niet alleen het milieu, de benepen ideologie, de psychische verminking, maar je wordt ook onmiddellijk aangesproken, want de poging om zich te ontworstelen, die Walschap in de

Nr. 43, November 1993 • Jan Goossens • Aeschylos en de Golfoorlog
Dan laat je zangers en publiek enkel opboksen tegen een, in dit geval 18de eeuwse, referentiecode, die ze eigenlijk niet kennen en die enkel een extra barrière op weg naar de essentie van het werk...Zo word je je opeens heel erg bewust van de expressiviteit van die gebarentaal, en Darius wordt terzelfdertijd een haast mytisch personage, waarin alle andere personages ten dele opgaan...gelaat te geven: 'Televisie laat je een toeschouwer zijn, maar theater maakt van je een participant

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
Het is zelfs desoriënterend om een stuk, waarvan je ooit dacht dat niemand anders dan de vier vrouwen die daar op het podium stonden het ooit zouden kunnen uitvoeren, haarscherp herhaald te zien door...De attributen en middelen van het choreograferen worden in kleine schetsen een na een gepresenteerd, je herkent fragmenten en bewegingsmateriaal, je ziet de compositietechniek, er wordt verwezen naar...andere choreografen als Paxton die ook met Bach in de weer geweest is... Nooit word je overdonderd, nooit krijgt de choreografische arbeid het dwingend karakter dat je de structuur doet vergeten als

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
Je hebt het folkloristische poppentheater als bijvoorbeeld de Koninklijke Poppenschouwburg Van Campen in Antwerpen met zijn nostalgisch entertainment, of Toone in Brussel met een meer artistieke...Het kan een verwijzing zijn naar de manier van spelen, maar je kunt het ook opvatten als een knipoog naar het verhaal over Goethe, die de figuur van Faust in zijn jeugd door de poppenkast leerde

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • Roemeense nachtmerrie in full-color
een land waar iedereen iedereen wantrouwde, kon zelfs je eigen moeder een verklikker zijn voor de Securitate en hadden de muren oren...Er komen in het stuk momenten voor die aan Tadeusz Kantor doen denken, maar af en toe zit je ook naar Greenaway's The Cook, the thief, hisz wife and her lover te kijken...Directheid en naïviteit zijn hier opmerkelijk en doen denken aan jeugdtheater, aan een wreed sprookje met sterk beklijvende beelden, beelden die je nooit vergeet

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Je vindt dat stereotype ook in het scenisch ageren van de zangers, in de lezingen van de partituur en in de visie van het overgrote deel van de regisseurs...Je wist bij voorbaat wat je zou te zien krijgen...Het is niet dat je je verveelt

Nr. 43, November 1993 • Marleen Baeten • Een repertoire van het kijken
minimalistische TL-lichtinstallatie van Dan Flavin (1968 en 1964-1976). Mocht je je tot nog toe geen vragen hebben gesteld, dan is de kans groot dat je hier op je stappen terugkeert om alles opnieuw te bekijken...De tien kijkkasten in de tweede zaal vormen het 'lichaam', de ribben zo je wil...Je kan inderdaad stellen dat Wilson de tentoonstelling heeft gehanteerd als zijn persoonlijk kunstwerk en dat het zinvol blijft om kunstwerken omwille van hun eigen waarde te bekijken

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
Waarom hij daar zit, dat vraag je je niet meer af, tot op het einde, wanneer het 'spannend' wordt...De oprechtheid die je zolang voor vanzelfsprekend hield, daar ga je aan twijfelen, je vraagt je af of Bernard geen mythomane constructie heeft opgezet, gericht op uitstel, een poging om de herinnering...Grens Er valt iets merkwaardigs op als je Olivetti 82 vergelijkt met het recente (autobiografische) proza van Eriek Verpale, met Alles in het klein en Onder vier ogen, teksten die verhalen

Nr. 43, November 1993 • Gerardjan Rijnders • State of the Union
Je mag in een parlement toch je voorkeur voor de republikeinse staatsvorm kenbaar maken zoals je in het theater toch ook duidelijk mag maken dat je de voorstelling niet kunt waarderen...Vorstenhuizen, smeergeldschandalen, michael jacksons pedofiele uitstapjes, het wordt allemaal genoten maar vooral vrees ik omdat je er verder toch niet over hoeft na te denken, omdat je het eigenlijk...Kunst, en dus ook toneel, is vervelend want je hebt er niet om gevraagd maar je moet er toch eigenlijk wel iets van vinden

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • De weg is deel van de bestemming
Zoals', zo schreef Jan Joris Lamers in het Theaterschrift The Written Space, 'zoals in de zomer in Italië, amateurvoorstellingen op een marktplein: vanop grote afstand zie je wat er gebeurt, je kan...De weg die je aflegt om tot je conclusies te komen, zit mee in het resultaat, het werk dat je onderweg levert, bepaalt mee de kwaliteit van het eindmateriaal...de volstrekte intimiteit kan je nog iemand de liefste, de mooiste noemen en dat ook ménen

Nr. 44, Februari 1994 • (advertentie)
En als je als lezer merkt dat zo'n kunstenaar een levend mens is, gaat ook z'n werk meer leven...Zo krijg je vanzelf een bredere kijk op kunst...En is dat niet het minste wat je van een kuituurcafé mag verwachten

Nr. 44, Februari 1994 • Tuur Devens • Het theaterpretpark van Pat Van Hemelrijck
Het 'plaatje bij een praatje'-procédé vinden we ook niet in de Patstelling, de tweede gemonteerde berg, waarop je kunt gaan zitten, maar waar je ook kunt binnengaan...Je krijgt een walkman op, en je hoort een tekst van Willy Thomas, gesproken door Dirk Van Dijck...Dat alles kan je als toeschouwer op de tv-schermen volgen, maar je blijft je ervan bewust dat je eigenlijk meekijkt door de lens van de camera, het oog van de drie-eenheid Manuel

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
Krokodilletranen In Uil zet Uil tranenthee door te denken aan 'heel verdrietige dingen': stoelen met kapotte poten, liedjes die je niet meer kan zingen omdat niemand de woorden nog weet, een heel bord...Vanaf wanneer mag/kan je kinderen helpen bij het beoordelen van kunst...En hoe doe je dat dan zonder hun ontvankelijkheid voor diversiteit te schaden

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
En nog: 'Je souffre, donc je suis: tel est le principe de l'artiste'. Ongetwijfeld romantisch, dweepziek, de artiest-dandy die zijn lot graag vergelijkt met dat van Van Gogh: 'Kunst is de liefde...met dezelfde kwesties bezig als het theater voor grote mensen: als je de rapporten van de Signaaljury en de Theaterfestivaljury naast mekaar legt, merk je trouwens nogal wat overlap, zelfde...radicaal door te gaan, om je verbeelding te gebruiken, om het niet te gemakkelijk te maken, om je eigen ding te doen, wars van compromissen en conventies

Nr. 44, Februari 1994 • An-Marie Lambrechts • Column
Hoe lang moet je werken aan iets totdat het er weer 'echt' uitziet...Om die reden kon je zeggen dat deze voorstellingen meteen ook de kern van het theater troffen: de zoektocht naar de 'echtheid', 'waarachtigheid', 'authenticiteit' die vaak de hele cirkel van het...op haar beurt gekoppeld aan een verbod: kinderuitingen kan je op de scène niet beoordelen zoals uitingen van volwassenen/professionelen

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Drie koningen en een controletoren
Als je in de voormalige Rijstpellerij op de Vlaamse Kaai binnenkomt, word je verwelkomd door twee hostessen...Eerst word je rondgeleid omheen een grote houten constructie...Wanneer ze opgebeld worden, zie je dat de man in de toren hen belt

Nr. 44, Februari 1994 • Han Geurts • De aardse gaven van wijn en water
Het resultaat is een diepgewortelde aardsheid die je de neiging geeft je neus te gebruiken, te gaan ruiken...Lena: Hou je van me...Hij teelt tegenwoordig geurrozen: een bloemen-soort waaraan je vermoedelijk de bijtjes nog kunt ruiken

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
De voorstelling doet je nadenken over je houding t.o.v...Als overtuigde aanhanger van de wet van de natuur (het is 'natuurlijk' de vrouw die je begeert lichamelijk te bezitten, dus overspel en vrije liefde zijn natuurlijk), een duidelijk Sadeaanse keuze...Al plaveit Exiles qua thematiek dan de weg naar thema's en motieven in Joyce's latere werk Ulysses en Finnegan's Wake, toch kan je niet spreken van een grappig stuk

Nr. 44, Februari 1994 • Bart Van den Eynde • Koning Lear tussen afstandelijkheid en soap
Je kijkt er naar, maar je wordt door het geheel emotioneel, intellectueel noch theatraal geraakt