Archief Etcetera

1006 document(en) met "Je" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Wat wil je nog meer...Als je ernaar luistert, zijn dit aanvallen, niet enkel om te shockeren, niet zoals een soort horrorfilm, maar het werkt hier als geheel, zodat je de thematiek veel scherper hoort, ziet en voelt...De structuur is zo opgebouwd dat je een soort naturalistisch portret van haar leven krijgt en je het ritueel volgt, waarin ze alles dagelijks herbeleeft

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Het talent van Pierre Audi
De scène is veel te breed en te diep, en als je de architectuur bekijkt, dan lijkt die alleen geschikt voor spektakelstukken zoals Aida

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Carmen, een tragedie
Een gevaarlijke uitspraak, want ze suggereert dat Carmen door iedereen gekend is. Maar als je nagaat waar dat op slaat, dan kom je vaak uit bij onbelangrijke fenomenen, zoals het exotische ('Carmen...Als je dus als regisseur de beslissing neemt om Carmen op te voeren, sta je voor de vraag: op welke manier kan ik het werk recht laten wedervaren...Uit al die disparate elementen maakte Bizet echter een partituur die van het begin tot het einde boeiend en verrassend is. Eerlijkheid Als je dit werk wil opvoeren, kan je vele kanten

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Denken, construeren en dansen tegelijk
Het is de eerste keer dat ze zich zichtbaar ontspannen - daarvoor kreeg je de concentratie van de poseur te zien...Als dan ten slotte twee dansers de scène verlaten en een danseres alleen achterblijft tot het licht uitgaat, krijg je de indruk dat het allemaal maar een grote, zij

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
iets wat je doet, waaraan je participeert...Podiumdans moet je construeren volgens de wetten van het perspectief...Maar hoe dans je de oproep tot participatie

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Buyck • Het paard dat ik in mij weet
Kleren, wat blijft er over als je ze uittrekt, wat blijft er over als je ze aflegt, als je afgelegd wordt...veel van weg, of de mensen bovenop een voorwereldlijk monster met lange poten zaten, en op de rug daarvan een koud en mistroostig land binnenvoeren, een land, zoals zich soms in een nachtmerrie aan je...Maar hij tekent, zoals Tsjechov, een hel op aarde, een hel zonder duivel en zonder dramatiek, waar overleven mogelijk is, op voorwaarde dat je geen 'leven' wil

Nr. 44, Februari 1994 • Peter De Jonge • De algemene poëzie van het handelen
Met welke elementen construeer je nu zo'n discours

Nr. 44, Februari 1994 • Pieter T'Jonck • Dossier Klapstuk 93
Het is al lang niet meer het festival waar grote namen in België geďntroduceerd worden, een parade van min of meer geconsolideerde reputaties waarvan je minstens iets 'gezien moet hebben . Zeker bij...Op die manier was het festival voor veel deelnemers, zowel kunstenaars als publiek, een zoektocht naar wat nu precies dans is, hoe je de artistieke merites kan beoordelen, wat de inzet van een

Nr. 45, April 1994 • (advertentie)
En als je als lezer merkt dat zo'n kunstenaar een levend mens is, gaat ook z'n werk meer leven...En is dat niet het minste wat je van een kuituurcafé mag verwachten...houdt je wakker

Nr. 45, April 1994 • Win Van Berkel, Kurt Vanhoutte • Kunnen alle vertolkers staan en lopen?
De onoprechtheid en de machteloosheid waarmee deze elementen binnengehaald worden, ontmasker je moeiteloos als geposeerd engagement...Maar dat kan blijkbaar de pret niet bederven, want wat verwacht je tenslotte meer van het Landjuweel dan dat het een winnaar produceert

Nr. 45, April 1994 • Marleen Baeten • Twee meisjes met een baard en kinderbrieven...
Een ander vertrekpunt voor Achter glas zijn momenten van ontreddering en verwarring, 'wanneer in je hoofd alles lijkt los te schieten en je geen oorzaken of verbanden meer ziet'. Wat gaat er om in het...Eerst vergeet je naar huis te gaan...Dan vergeet je je naam

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
Daarom kan je bij deze vertoning het soort kritiek schrijven, dat je normaal bij de muziekrecensent vindt als hij de prestaties van elke zanger afzonderlijk onder de loep neemt...Je kan je afvragen of elke stembuiging het beoogde retorisch gebaar wel voor honderd procent dient...je bij een gehandicapte niet verwacht

Nr. 45, April 1994 • Eddie Vaes • Het is niet aan te raden een...
Eenmaal dat punt bereikt laat de voorstelling je niet meer los, vooral dankzij het vuurwerk van Löw

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Mein Kampf of de ontsnapte acteur
Als je daarom kan lachen, zit je op de juiste golflengte van de joodse, zwarte humor die Georg Tabori met grote virtuositeit beoefent in zijn stuk Mein Kampf...De les is: uit de KNS moet je ontsnappen

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Aids op Broadway
Je zag dat deze mensen ooit een vertoning van het Living Theatre hadden gezien, en die stijl nu schuchter naspeelden...De traditie wordt verdergezet, zou je zeggen

Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
Als Ron Vawter bij voorbeeld in het Müller-gedeelte zijn Duitse tekst, hem toegefluisterd door een dictafoon, erg moeizaam, met horten en stoten uitspreekt, vrees je als toeschouwer meteen het ergste...Dit doe je niet', zo denkt de toeschouwer welhaast automatisch

Nr. 45, April 1994 • Luk Van den Dries • In memoriam
Om het met een cliché te zeggen: ze leerde je lezen...haar geval was dat vooral een les in diepzee-duiken waar je je ademloos door een permanent zuurstoftekort op sleeptouw liet nemen in de wondere binnenwereld van een tekst...Als je weer bovenkwam, bleek die ineens veel rijker en interessanter

Nr. 45, April 1994 • Gunther Sergooris • Een zee van gele paasbloemen
Carsen en zijn decorontwerper gingen uit van het principe dat je een zanger niet te veel ruimte moet laten, zoniet bezwijkt hij voor de verleiding ze met holle gestiek te vullen...Misschien kon Puccini zich vooral in dit opzicht wel met de bohémien identificeren: dat je uiteindelijk op zoek moet naar een koper, en dat de artistieke ambities daarbij wel eens mogen vergeten

Nr. 45, April 1994 • Benoît Vreux • Het 'Jeune Théâtre': leven en dood van...
Voor jonge theatermakers is dat niet anders: een repetitielokaal vinden, een producent over de brug halen, de vraag of je mag repeteren als je uitkeringsgerechtigde bent,... op de duur zou je vergeten

Nr. 45, April 1994 • Hildegard De Vuyst • 'Alles wat naar diepte ruikt, is vies'
Je zou bijna willen dat je dat ziet, maar het blijkt weinig uit wat gemaakt wordt