Archief Etcetera

1111 document(en) met "ZO 5" • Resultaten 641 tot 660 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Zo krijgt het bedrog zijn kans...Toen begon ik in de aarde te graven en de aarde was nog nooit zo toegeeflijk geweest

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
theatervernieuwing in Vlaanderen laten lezen", zo besluit Frank Peeters zijn artikel 'Van werkplaatsen en kunstencentra' in Etcetera 31...zou, gezien zijn functie, best zo blijven...De centra hebben zo een eigen 'stal' opgebouwd van mensen die in huis of aan huis kwamen werken

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
En BART EECKHOUT stelt een pak CD's voor met eigentijdse muziek, op zo'n manier dat de Schubertfan weet dat hij deze CD's niet meteen moet kopen, maar dat hij toch een idee krijgt van wat deze

Nr. 38, Mei 1992 • Désirée Ortega Cerpa • Een theater van twee werelden
Zo werd in Chili de groep Ictus, de oudste onafhankelijke theatergroep van het land, in 1956 opgericht door een groep leerlingen en professoren van het Teatro Ensayo van de Katholieke Universiteit van...Na de overwinning van Franco werd het theater zo goed als ontmanteld en in zijn artistieke ontwikkeling afgeremd door een uiterst strenge censuur...Zo werd de groep Els Joglars voor de militaire rechtbank gedaagd omwille van het agressieve beeld dat zij in hun voorstelling La Torna van de Guardia Civil hadden opgehangen

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
Zo kan het doe k blijven opgaan -- - Zo verschijnt op een dag het - Want telkens wanneer iemand allerbeste op de planken...speelt, is dit een steuntje voor een -Zo krijgt op een dag kunst de aan- kunstvorm of een talent...Zo komen elk jaar tientallen mil- -Zo fascineert op een dag kuituur joenen vrij voor een leven vol ver- het grote publiek

Nr. 38, Mei 1992 • Gunther Sergooris • Rudolf Werthen
Theatraal gaat men daarentegen zo ver mogelijk weg van die authenticiteit...Zijn regie van Eugen en Onegin was zo geslaagd omdat er een synergie ontstond tussen de muzikale en de theatrale taal...Dat opera zo duur is, is historisch gegroeid

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
En zo ontstond de opera-avond Medeamaterial / Dido and Aeneas...Delia Pagliarello doet alles zo zwak dat het gênant is om haar mimeclicheetjes gade te slaan...Het decor van Luc D'Haenens komt zo uit 'serieus' toneel uit de jaren vijftig, de speelstijl is irritant retorisch Frans

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
Vriendelijk verzoeken we u dit zo spoedig mogelijk, doch in ieder geval voor 1 juli 1992, te doen

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
Soms speelt ze met de confrontatie tussen haar eigen bewegingsidioom en de academische dans die zo met een aparte betekenis geladen wordt...Alles wordt strak, gespannen gehouden en zo kan de intensiteit volgehouden worden...het aanbod zo beperkt dat er zelfs om de twee jaar onvoldoende nieuwe jonge choreografen gevonden kunnen gevonden worden die een podium verdienen

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Het samenbrengen van zo prestigieuze namen in één programma, dwingt bewondering af, want Frédéric Flamand had zeer weinig tijd voor zijn programmering...Zo wordt de dynamiek tussen de danser en zijn schaduwbeeld onderzocht, een spel van opkomen en verdwijnen, vergroten en verkleinen, van scherpte en wazigheid, dat bijdraagt tot de choreografie...Zo bracht de sublieme reeks beelden van Martha Graham, gefotografeerd door Imogen Cunningham in de jaren 30, niet alleen de herinnering tot leven, maar in de poses ook diegene zelf aan wie deze

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Achilles sloeg hem zo hard dat hij elke tand in Thersites' mond brak en zo diens geest naar de Tartarus stuurde...Het traditionele theater zou immers o zo graag de aandacht krijgen van de kritiek die het nu (als gevolg van een samenzwering, zo klinkt het toch) onterecht ziet gaan naar dat theater dat toch geen...Anderzijds is deze condition humain nergens zo intens, zo diepgaand en zo onaf-latend ter sprake gebracht dan juist in het hedendaagse theater

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
Kunst uit oppressieve culturen bewijst dat zo'n vrijheid bestaat, ofschoon ze altijd tragisch is. De oud-Griekse cultuur, die een oppressieve cultuur was (elke cultuur die slavernij gewettigd acht...Kunst die raadsels oplost, is de vlugge, vulgaire kunst uit kranten, als een speelgoed om de zo al te korte tijd mee te korten...Zelf beweert hij dat er net zo goed iets als niets kan gebeuren tijdens de voorstelling ("Het is een schaakspel", zegt hij); het kan dus ook mislukken, en soms mislukt het effectief

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
de Koe - voor zover je bij zo'n jong gezelschap al van een duidelijk herkenbare identiteit kan spreken...Zo begint bijvoorbeeld de touroperator te zingen voor een eigenaardige lampenconstructie, als aanbad hij een god, waarna die lampen beginnen te branden (Micha is trouwens in de bijbel een figuur die...meer zo heel veel is om de zintuigen of de grijze massa te prikkelen of in werking te houden

Nr. 39, December 1992 • (advertentie)
Zo kan het doek blijven opgaan - Zo verschijnt op een dag het allerbeste op de planken...Zo fascineert op een dag kuituur het grote publiek...Zo komen elk jaar tientallen miljoenen vrij voor een leven vol verwondering

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
gefrustreerde lust bij een vrouw (een thema dat rond 1900 zo onaanvaardbaar was, dat het stuk niet opgevoerd mocht worden, wat Richard Strauss niet belette om in 1903 er een opera van te maken...tovert uit alle hoeken en spleten een sluier te voorschijn: dat toont meteen wat er zo mis is aan deze produktie...Bondy, zo lijkt het, heeft met zijn terecht geroemde opvoering van Cosi fan Tutte een bijzonder gelukkige hand gehad, maar als regisseur is hij erg ongelijk

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
De lijtwacht toont twee huurmoordenaars, Ben en Gust, die in een kleine kamer van een verlaten gebouw (een voormalig restaurant zo blijkt later) wachten op hun volgende opdracht...zijn enscenering accentueert Bogaerts de opgeslotenheid van zijn personages op zo een extreme manier dat De liftwacht ook en vooral een stuk wordt over wat er zich buiten die kamer afspeelt...Het wegvallen van duidelijke referenties is mede verantwoordelijk voor het hybride karakter van dit stuk, "alsof Ludwig Tieck en Hitchcock, Wedekind en Borges samen hadden zitten schrijven", zo

Nr. 39, December 1992 • (advertentie)
Met de Tele-KB-Foon raadpleeg ik eerst mijn rekeningsaldo want wat zo'n penseelvirtuoos met verf doet, kost aardig wat centen

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
De moeder, ordinair, schaamteloos, heeft haar zoon totaal in haar macht Hij verzet zich tegen haar door een allergie te ontwikkelen voor zijn moedertaal: hij probeert zo veel mogelijk te verhinderen...Om zelf niets te doen wat tot de ondergang van hemzelf en anderen kan bijdragen, blijft hij zo veel mogelijk onbeweeglijk in zijn kamertje zitten...Voor het eerst voert hij ze massaal ten tonele in Bakeliet, waar ze een eindeloze stoet van kennissen van de familie Baekeland vormen die allemaal een stukje van het verhaal vertellen, maar dat zo

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Dinsdag uit Licht Karlheinz Stockhausen is ook zo'n grootmeester in de manipulatie van klank en ruimte

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Rik Bevernage : "Toen De Werf zes jaar geleden opstartte was er in Brugge eigenlijk zo goed als geen theateraanbod...Maar ik denk dat de Vooruit tot een andere groep behoort die voorstander is van een zo ruim mogelijke definitie om te voorkomen dat nieuwe ontwikkelingen door het decreet...Je probeert je infrastructuur zo optimaal mogelijk ter beschikking te stellen van de kunstenaar