Archief Etcetera

966 document(en) met "IK OOK NIET" • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Voor de kritiek is de ervaring van de wereld niet de ervaring van het ijdele La Chute des Anges, Jan Vercruysse (1983) / Philippe Degobert en misleidende...Van iedere gedachte meet ik pro forma de besmettingsgraad: maar onbesmette gedachten bestaan niet meer, ik laat ze na bureaucratische registratie allemaal toe...weten nog niet dat we niet meer naar buiten kunnen, dat de (geestelijke) uithongering al begonnen is. Iedere kritiek is - zoals dat vroeger heette - ook maatschappij-kritiek

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
gewaarwording, niet alleen van het feit dat het verleden voorbij is, maar ook van zijn tegenwoordigheid; (...).' Eliot poneert niet alleen het belang van het 'historisch besef', maar ook en vooral het niet...Het korte geheugen komt niet alleen de economie, maar ook de politieke machthebbers ten goede...zijn opstel Het theater en de cultuur schrijft hij: 'Men moet trouwens begrijpen dat als wij het woord "leven" uitspreken, het niet gaat om het leven erkend door de buitenkant der feiten, maar om dat

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
De dramaturg schrijft niet alleen wervend, maar tracht ook dieper in te gaan op de thematiek en de artistieke keuzes bij een voorstelling...Ook al krijgt deze onder de aangegeven concurrentiedruk niet altijd een kans of voldoende plaats binnen het forum...Ook al gebeurt dat niet altijd expliciet, essentiële kritiek werkt toch door in de evolutie van een artistiek proces

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Ik zou het ook goed vinden mochten er steeds andere mensen schrijven in een krant, maar dat is in praktijk niet haalbaar...Dat zulke recensenten niet meer uitgenodigd worden op premières, daar sta ik dan ook helemaal achter...Dat is een scheiding die in Nederland niet in voege is. 'Ook dat verontrust persmensen: de vloeibare grens tussen de twee genres

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Volgens de cultuurredactie van De Morgen is de signaalfunctie inderdaad zeer belangrijk, ook al is het volgens cultuurchef Eric Rinckhout kwalitatief niet allemaal even schitterend: 'We moeten...Het vooropgestelde procédé werkt als volgt: de lezer laat zich verleiden door titels als 'De engelen schijten op het korenveld' of 'Ik ben een Hollander, maar ik schaam mij daar niet voor', om dan tot...Ik weet dat de medewerkers veel meer met de kunstenaars in contact staan dan ik die achter mijn bureau zit, hoewel ik ook wel geregeld in de zaal zit

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Deze commerciële ingesteldheid speelt niet alleen mee in de selectie en presentatie van cultuur aan het publiek; ze is ook terug te vinden in de tijd die de criticus verwacht wordt te spenderen aan...Helaas, ik moet met pijn in het hart bekennen dat wie voor Etcetera schrijft ook maar een aalmoes ontvangt: 500 Bf...Voor alle duidelijkheid: ik pleit niet voor een kritiek die met lichtende hand dreigende waarschuwingen uitdeelt

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Met Een Tartuffe doen ze wat ze al altijd gedaan hebben, maar nu ook voor een breed publiek, zonder dat het plat en commercieel is. Ik heb me die avond van de voorstelling heel goed geamuseerd, en...Ik ben blij dat ik Leporello ook aan het publiek in de Adelberg kan voorstellen...Ik wil vernieuwend werken in deze Noordlimburgse landelijke grensgemeente, maar ik wil ook niet egotrippen met 5 toeschouwers in de zaal, integendeel: ik wil zoveel mogelijk mensen bereiken

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik word nu medepatiënt in hun inrichting, ik wil via die man die alsmaar hout kapot slaat woorden herkennen, en die woorden misschien ook stilletjes voor mezelf formuleren...Ik wou niet, ik wilde nog naar de wc...Ik kan dat niet uitstaan

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Als ik met jongeren iets maak, vind ik het proces niet belangrijker dan het resultaat...Zij weten, net als wij, dat een aantal dingen niet goed ontvangen wordt, niet gelukt is, maar dat het op zichzelf allemaal uitdagend is en dat er dan ook dingen uitkomen die al het andere op het...Maar goed: je kunt toch geen parameter opstellen van wat wel en niet engagement is? Als ik een prachtige danser zie, die mij emotioneel pakt, ga ik hem toch niet uit mijn festival weren

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Als ik iets lees, ben ik niet geneigd om een theatertekst te lezen...Ik ga niet meteen op zoek naar het volgende stuk dat ik ga spelen...Daarom kan ik niet zeggen dat ik probeer een waarheid te vertellen

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik hoor dat de dialoog, die ik op een andere plek in het stuk zette, beter werkt...Ik was er met grote verwachtingen naartoe gegaan, want tijdens het Kunstenfestival vorig jaar voelde ik me erg aangesproken door A. da Agatha, waarvoor Thierry Salmon zich op dezelfde tekst van...Angels in America had ook zijn schoonheidsfoutjes, maar ik vind het een fantastisch dat je mensen een hele dag in de zaal kan houden zonder dat ze zich gegijzeld voelen... een gevoel dat je soms al

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Daarom zal ik dan ook direct tot de kern van de zaak overgaan: een man (André van Duin) en een vrouw (André Hazes), op hun erf gezeten vertellen, vertellen en vertellen nog iets meer...Meer ga ik hier niet over schrijven: ik word gewoon mottig van eraan terug te denken...En eerlijk gezegd zie ik nooit iets wat helemaal niet gelukt is. Ik vond het bijvoorbeeld een voorrecht om in Timon van Athene van Toneelgroep Amsterdam te mogen staan

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Maar ik begreep het niet en het verhaal van die man - één van die miljoenen verhalen uit de wereld van pijn, onderdrukking, armoede en oorlog - liet mij niet los...Als ik de bedoelingen van Maatschappij Discordia met hun projekt Ad memoriam revocare juist begrijp - en zo lees ik ze ook uit de reeds gespeelde proloog-voorstelling - dan is precies deze koppeling...Wat voor mij essentieel is in de arbeid van Maatschappij Discordia, Dito'Dito, Stan, Maten, De Roovers... en waarom ik hier ook hun verdediging opneem, is dat hun werkwijze zich steunt op het

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Ik heb me daar natuurlijk ook veelvuldig aan bezondigd, maar nu dacht ik, ik moet dat dan maar doen, onvoorbereid opgaan in een serie van monologen, dan moeten het ook maar echt monologen zijn...Ik ben ook niet zo gezond geestelijk, maar ik heb nooit verzameld...Ik denk dat het enige waardoor je professioneel bent ook weer terug te voeren is op het feit of je het wel of niet uithoudt

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik denk nog vaak aan die bewegingen terug als ik overdag met iets bezig ben, en heel sterk als ik bijvoorbeeld een wandeling door het bos maak...Ik snap zo'n theaterbeleid in Maastricht niet, dat voor kinderen alles maar moet kunnen...Ik herinner me dat ik tijdens de voorstelling dacht: 'Wat is dit genieten

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik geloof sterk in de wetenschap dat mensen van dieren afstammen - paarden kunnen ook zo mooi dansen op muziek...Ik moest me ook heel goed concentreren, het is niet voor niks een solo...Alras wisten alle acteurs ons te betoveren, te overtuigen, ook al vereiste het stuk concentratie (lange monologen) en ging het helemaal niet om een 'luchtig' thema (familiedrama). Een

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Bij Die Letzten kreeg ik plotseling zoiets van 'alweer'. Het plezierde me niet meer: het roepen van Damiaan, het wisselen van de rollen, de enscenering...Als ik zo eens terugblik op mijn theaterverleden, dan stel ik vast dat het Kaaitheater voor mij het meest verfrissende en aangenaamste theaterwerk levert...En ik vind het ook het meest Vlaams

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
fonteintje" / Konden jullie toch nog om me lachen / Jullie haatten me / Ik ook / Ik haatte mezelf / Ik schold jullie uit / Sloeg / En pakte een borrel / Toch maar liever een borrel meer / Dan iemand dood slaan...veren / En maakte er vleugels van / Ik deed ze om / En sprong / En vloog / Door het heelal / Tussen de sterren / Ik was een argeloze engel / Eindelijk weer kind / Daar was ik niet bang / Ook niet voor de dood...rita Niet met mezelf overhoop Bedoel ik Niet voor velerlei uitleg... Sereen maar Sommige woorden vind ik... richard Vies

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Niet dat ik pragmatisme voor 'l'artiste' verwerp, integendeel...Hoe graag ik het zou willen, hoezeer ik de vraag ook terecht vind, maar met centen kan ik niemand verleiden...Maar hoeveel tekenwaarde, intensiteit en gemeenschap' dit gebeuren ook bevatte, ik zou er niet de naam 'ritueel' op plakken

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Ik houd ook niet mijn mond...Het heeft veel te maken met wat ik mij ten doel stelde, toen ik nog toneel programmeerde voor het Holland Festival: niet de harde, pure avantgarde kiezen, ook niet dat wat zich allang bewezen heeft...Ik moet steeds opnieuw uitleggen dat het iets anders is. Wat ik verder raar vind, is dat niet-specialisten beslissen over een aanzienlijke hoeveelheid geld om theater mee te maken