Archief Etcetera

906 document(en) met "Geen Theater" • Resultaten 721 tot 740 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
De sympathieke woede Een ontroerend voorbeeld: 'Het gebeurt zelden dat theater als seismograaf van de maatschappelijke werkelijkheid zo secuur collectieve gevoelens detecteert als nu bij deze...De enige uitweg voor een verantwoord theater is volgens Rustom Bharucha, criticus van het moderne Bengaalse theater, het in vraag stellen van de sociale machtsverhoudingen binnen een bepaalde context...Hopelijk mogen de recente corruptieschandalen, de te glad gebleken justitie en de politieke jachttaferelen de ultieme testcase zijn voor een waarachtig theater in de toekomst

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Hij bond de strijd aan met het naturalistische theater van zijn voorgangers: het 'oude politieke theater' moest vernietigd worden om plaats te maken voor het nieuwe...Het theater vandaag De laatste maanden zijn er in het Vlaamse theater een hele reeks feiten/voorstellingen opgedoken die wijzen op een hernieuwde politieke belangstelling vanwege de...De paradoxen Het politieke theater van welke historische periode dan ook bevat een aantal paradoxen waarvoor telkens opnieuw in de praktijk zelf van het theater oplossingen bedacht moeten

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
Stel u een podiumkunstenaar voor die, vergetend dat theater een vorm van goed praten is, denkt dat podiumkunst goedgepraat moet worden en die beweert dat hij niet speelt, of dat hij slechts voor...improviseren (lees: geen moer uit te richten). Dat de themata, het 'werkproces', de onderwerpen, de acteurs als 'authentieke persoonlijkheden' belangrijk zijn, dat de tekst, de inhoud belangrijker is dan die zo...Waar in godsnaam is het theater tout court, het theater uit tijden dat er nog een publiek was dat verveling onverbiddelijk bestrafte, waar is de theatervoorstelling van altijd

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Dus geen serieuze debatten over de maatschappelijke relevantie van theater...Ze brengen de vorm en inhoud van theater ter discussie, maar het theaterbedrijf zelf staat buiten kijf...Misschien is het wel op deze plaats dat die ene Brusselse hofnar in zijn roes vergat of hij nu in Sterrenwacht, het parlement of het theater stond te prediken

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Geen ellenlange klaagzang, geen doorwrochte analyse...Ze moeten een dialoog kunnen voeren met de kunstencentra, maar daar is - mede door de concurrentiestrijd tussen de kunstencentra onderling - geen tijd en ruimte voor...De druk om bij een gezelschap aan te sluiten wordt enorm groot, want er zijn haast geen mogelijkheden meer om als onafhankelijk artiest samen te werken met een gezelschap

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
Na het wegebben van de beweging van het politieke theater in de jaren '70, konden we in Vlaanderen in het begin van de jaren '80 de eerste theater- en dansvoorstellingen meemaken van een nieuwe...Het lukken van deze operatie zou een nieuw feit in het Vlaamse theater geïntroduceerd hebben en had wellicht voor de zo nodige beweging in het landschap kunnen zorgen...een hernieuwde politieke belangstelling in het theater manifesteert

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
Zonder interactie brengen ze geen theater tot stand...Als dit 'theater' is, dan zorgen de dinosauriërs in het Museum voor Natuurwetenschappen elke dag voor theater...Itak is een productie van Peter De Graef (tekst, regie, spel) bij de Paardenkathedraal (Utrecht). Geen boeken, geen ode aan de fantasie, geen decors en theatermachinerieën

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Zo was er een opvoering van Le Grand Macabre door het Jeune Théâtre de l'ULB; daar waren toen mensen aan verbonden die later de krijtlijnen zouden uittekenen van het Franstalig theater in België...Hij was zelf zeer betrokken bij het theater en was medeoprichter van Theater 61 in Vilvoorde, waar men de namen terugvindt van Bert Verminnen, Charles Cornette, François Beukelaers...Er zullen geen 'watchers' meer zijn die de continuïteit van het theater verzekeren

Nr. 59, Maart 1997 • Daniël Biltereyst • Een bijziende zoektocht naar legitimiteit
De niet-commerciële audiovisuele productie, vooral onafhankelijke kunstdocumentaires en video's, maakt al helemaal geen kans meer...Ook de boekensector vraagt al jaren meer aandacht, terwijl de theater- en danswereld nauwelijks enige weerklank vindt in het dominante medium televisie...De meeste politici hebben daar doorgaans geen eenvoudig antwoord op, sommige wel

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Lauwaert • Het slechte geweten geafficheerd
Er gebeurde niets: geen enkele prikkeling, geen enkele uitdaging...Geen feestelijkheid, geen avontuurlijkheid, maar ook geen bescheidenheid...Iedere continuïteit sneuvelt voor het neersabelende oordeel van 'reeds gezien'. Daarom natuurlijk de andere strategie: 'nog nooit gezien'. Hoe maakt een gesloten cultuurvorm - theater is nu

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Verstockt • 'Move your ass and your mind will...
De gemiddelde dansprogrammator in dit land heeft geen flauw benul van het nieuwe theater dat de Europese straten verovert: de hiphopdans...Geen filterzones die de moules aanreiken, geen ritualisering voor ingewijden, maar straight in your face...hiphop van de straat is, is omdat er geen andere ruimtes hun deuren openden). Het dansonderwijs gebeurde eveneens op straat

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Bovendien is er geen vertoog te vinden dat uitroept: 'lang leve suburbia'. En als er geen verdedigers zijn is het moeilijk om een anti-verhaal te maken...Als je de eerste films ziet, dan zie je nog resten theater: erg 'overdreven', erg 'onecht'. Zeker vanaf het ogenblik dat filmregisseurs als Eisenstein met close-ups begonnen te werken, leverde dat met...Het gaat niet altijd op, maar popsterren zijn geen filmsterren meer: ze hebben geen apart verhaal nodig waardoor ze in een soort hemelse, quasi bovennatuurlijke status terechtkomen

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
zijn met z'n allen tegelijk acteurs en toeschouwers van een duivels theater waarvan het spel enkel naar zichzelf verwijst en zo verstoken blijft van iedere betekenis, laat staan van enige kritische...Uitkomst van dit duistere scenario: wanneer alles theater is, houdt theater op te bestaan...Al wat het theater in deze mistroostige situatie rest is een tevergeefse 'desintoxicatie en reanimatie' (zie het manifest). Word gauw beter Maar zoals dat wel vaker het geval is, leert

Nr. 59, Maart 1997 • Jean Baudrillard • Manifest: De obscene vorm van het antitheater,...
Was er gedurende een bepaalde periode nog een dialectisch spel tussen de vorm van het theater en die van het reële, vandaag speelt de pure en lege vorm van het theater met de pure en lege vorm van het...De illusie is afgeschaft, de scheiding tussen scène en zaal opgeheven, het theater gaat de straat op en verdwijnt in het alledaagse, het pretendeert de realiteit te omvatten, erin op te gaan en het...zijn allemaal acteurs, allemaal toeschouwers, er is geen scène meer, de scène is overal, er is geen regel meer, elkeen speelt zijn eigen drama, improviseert op zijn eigen fantasma's. (Uit

Nr. 59, Maart 1997 • Adri De Brabandere • Een siderale kilte
De informatie en de media vormen geen scène meer, geen perspectivische ruimte waarin zich iets afspeelt, maar een scherm zonder diepte...Van een dialectiek tussen de theatervorm en de vorm van het reële is geen sprake meer, wat wel gezegd kon worden van het barokke theater...Er is gewoonweg geen scène meer omdat het reële zich in zijn pure en lege vorm laat zien

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
De scène blaakt van het licht, geen schemerlampen maar ruimtetuigen, geen poëzie bij de haard maar Dana Caspersen die in de waanzin van haar eigen tekst letterlijk als in een web verstrikt raakt...Het hier en nu van het theater...Dat laatste is niet evident: grote ensembles vertonen bijna per definitie een neiging tot logheid, zeker in Duitsland waar hiërarchie in het theater hoog aangeschreven staat

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
zijn kielzog liet een eerste generatie postmoderne dansers van zich horen, het Judson Church Theater...toeschouwer geen feitelijke begrenzing is. De theaterruimte mag dan wel conventioneel begrensd zijn, steeds is er ook een verlangen naar overtreding en gemeenschapszin...Voor ons is het zeer 'basic'. Het is zoals een schrijfklas, maar dan wel op het niveau van 'schrijf een a'. Het is geen choreografie, zelfs niet eens per se dans

Nr. 59, Maart 1997 • Rudi Laermans • Kunst, Hedendaagsheid, Techniek
kunnen er dus niet langer omheen: Kunst is wezenlijk een pre-hedendaagse, ambachtelijke praktijk, en ieder kunstwerk is als zodanig menselijk maakwerk, geen technologisch gemedieerde constructie...Over cameracultuur en podiumkunst 4. Er bestaat geen hedendaagse dans, noch hedendaags theater, laat staan hedendaagse opera; er bestaat kortom niet zoiets als hedendaagse podiumkunst...de wisselwerking met de camera wordt 's mensen vermogen tot zelf(re)presentatie en beweging gedurig héruitgevonden, op wijzen die het theater sensu stricto of de podiumdans letterlijk musealiseren

Nr. 59, Maart 1997 • An-Marie Lambrechts, Jeanne Brabants • Dans in Vlaanderen
De medewerkers zijn geen oppervlakkige mensen: ze schrijven naar beste vermogen hun deel, maar Vlaanderen heeft inderdaad geen enkel auteur die in staat zou zijn onze volledige dansgeschiedenis van...Eerst een school Er ontwikkelde zich een dansavant-garde in Vlaanderen, vooral in Antwerpen tussen 1930 en 1940, maar die kreeg geen enkele kans...Christoph De Boeck bereidt een doctoraal scriptie voor over politiek theater aan de UI Antwerpen

Nr. 59, Maart 1997 • Christoph De Boeck • Politiek theater?
Alsof er de afgelopen decennia niets veranderd is: geen overrompeling van beelden en media, geen failliet van ideologische blokken, geen hypermarketing van ideeën, geen intensifiëring en legitimering...Vervolgens geeft ze de drie 'tijdloze' paradoxen waar 'het politieke theater van welke historische periode dan ook' mee te kampen heeft...Ik denk dan ook niet dat theater de plaats is voor Kritisch Onderzoek (concept designed by Geert Sels in zijn recensie van Een bron a well awel). Zoals Marc Holthof aangeeft in De Digitale Badplaats