Archief Etcetera

932 document(en) met "Iets op " • Resultaten 721 tot 740 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Alles is zo in mekaar geïnvolveerd: a heeft invloed op b en op c... In het Witte de Withmuseum in Rotterdam zag ik een ruimte van een kunstenaar die helemaal leeg was; er lag alleen een prop papier op...staan daar elk op zich op een bepaalde manier mee in verbinding...De nieuwe creatie van Jo Roets, geïnspireerd op het waar gebeurde leven van Napoleon II, zoon van de beroemde en beruchte keizer Napoleon Bonaparte, en op L'Aiglon, een treurspel van Edmond Rostand

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Twee mannen verschijnen: een langharige trekt een kale op een groot wip-object de piste in. Een vrouw komt op met twee kaarsen...Kerk en staat hebben altijd iets tegen deze rondreizende artiesten gehad, zoals ze ook iets tegen zigeuners en zwervers hadden, maar aan die druk wisten de kermisgangers zich vaak te onttrekken...Die relatie tussen acteur en publiek lijkt het circustheater op zijn manier gevonden te hebben, en de bekoring wordt nog sterker als de productie in een tent of op een niet-theater-plek, zoals een

Nr. 60, Juni 1997 • Marleen Baeten • De winnaar is...
Noordstarfonds bijvoorbeeld steunt al jaar en dag een grote diversiteit aan theaterinitiatieven, waarin op de eerste plaats het kleine en experimentele op financiële steun kan rekenen...Het persbericht geeft geen bedragen vrij, maar somt op: 'Promotioneel': 'verhogen van de slagkracht van de podiumkunstensector in de samenleving' en 'de podiumsector heeft nood aan een sacraal moment...van de podiumkunsten: hun impact op het sociale leven, hun toekomst, hun effect op (mogelijke) publiek(en), hun bekendmaking via andere media, enz

Nr. 60, Juni 1997 • Bart Meuleman • Jukebox
de trouwsten onder hen kregen op de duur iets honds in hun blik...er was geen ziel te bekennen op het debat over de positie van de kleine theatermaker...op een dag vingen we iets op

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
Tegen dezelfde vorm van ongelijkheid werpt de Bengaalse criticus Rustom Bharucha (1993) op dat men eerst tot een intracultureel theater (op een soort microniveau; binnen de grenzen van het eigen...doorgetrokken). De vergelijking dringt zich dan ook op met de wat donkerder getinte jongere die er stilaan de buik vol van heeft steeds opnieuw vriendelijk te moeten antwoorden op de goedbedoelde vraag van waar zijn...Natuurlijk leven er in Vlaanderen naast Ceremonia talrijke andere initiatieven die voortborduren op de multiculturele samenleving, sommige toegespitst op de internationale communicatie, andere

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Ooit geroemd als een van de grootste acteurs en regisseurs van de Lage Landen, met twee producties tegelijkertijd op het Theaterfestival en de Thalia- en Thersitesprijs op de schouw...Ik wil dat alles schoon is Lucas Vandervost brengt ook in Woyzeck al zijn gekoesterde en wrevelige eigenheid op het toneel; hij heeft verknipte doeken uit zijn vorige producties op elkaar...Je weet alleen dat het waarschijnlijk iets met het unheimliche klankdecor te maken heeft dat - heel erg op zijn Vandervosts - voortdurend hoorbaar is, maar eigenlijk ook weer zo op de achtergrond

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
Zo'n parallelle oriëntering zou nog aannemelijk zijn indien De Beweeging over een scherp profiel beschikte, wat niet het geval is. De organisatie speelde integendeel eerder op veilig, en mikte op een...Gebaseerd op de ietwat bestofte mythe van Salomé, staat zij ietwat apart in haar onderzoek naar de op hol geslagen lichamelijke - en dan vooral vrouwelijke -drift...podiumkunst, een verschuiving op van figuren die, in hun Vereeuwigde' pose, lijken op te gaan in het interieur waarin zij zich bevinden en aldus deel gaan uitmaken van de wereld der dingen, naar een

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Zo worden we er wel eens op gewezen dat we voor de zoveelste keer met een trillend been onder tafel zitten; of dat we moeten ophouden zenuwachtig met onze pen op het bureau te tikken...Zo vertelt Scholten: 'Zeker in Rosso stelt Emio het lichaam in staat voor zichzelf op te komen en een dialoog aan te gaan met het verstand waarin actie volgt op reactie zonder enige vorm van...Voor de uitspraken over Rosso baseerde ik mij op een try-out die ik op 12 april 1997 in Amsterdam kon meemaken

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Een andere scène: een man - Gary Hill -gaat, gezien vanuit het publiek, vooraan rechts op de scène op een stoel zitten, en begint vervolgens op een gedesarticuleerde manier uit een schrift een Engelse...De aldus gevormde woorden worden leesbaar dank zij de uitvergroting van (een deel van) de rug op het videoscherm achteraan op het podium...Deze lichaamsbeelden geven te denken, eenvoudigweg omdat ze onze blik op een in het alledaagse leven ongedachte richten - op de verschrikkelijke banaliteit van bewegende handen en voeten, bewegende

Nr. 60, Juni 1997 • Bruno Latour • Manifest: De modernisering heeft nooit plaatsgevonden
De moderniserende vooruitgang is slechts denkbaar op voorwaarde dat alle elementen die volgens de kalender gelijktijdig zijn ook werkelijk tot dezelfde tijd behoren...Het is geen getijstroom die lange tijd opkwam en op dit moment aan het keren zou zijn...kunnen overgaan op iets anders, dat wil zeggen: we kunnen terug naar al die verschillende entiteiten die altijd op verschillende manieren aan ons voorbij zijn getrokken

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Nergens heeft de kunst echter zo weinig vat op gekregen als op de tijd...Die participatie zal ertoe leiden dat het ook op de natuurlijke stroom van die energie zal willen ingrijpen, hem zal willen manipuleren, en zo handelend ook een ingreep op de tijd zelf zal plegen...antwoorden op vragen over de essentie van het leven). Maar ze laten zich ook voortstuwen door de tijd, gaan ervoor op de vlucht, alsof ze een duw in de rug voelen die hen drijft om een dreiging - de tijd zelf

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
kenden de tekst wel, maar dat is nog iets anders dan hem op het juiste moment zonder haperen kunnen zeggen...Die heb ik vooral geleerd door te kijken naar de oudere generatie, op de scène en op het witte doek...geen geval terug naar zoals het vroeger was, maar een andere visie op het publiek dringt zich toch wel op

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Op het moment dat Teirlinck de Studio oprichtte, was ik van plan om naar die Old Vic-school te gaan, een mogelijkheid die mij geboden werd door een beurs van de British Council...Hij realiseert er een eerste seizoen met op het programma Een Bruid in de Morgen van Hugo Claus, Voorlopig Vonnis van Jozef van Hoeck, Nonkel en de juke-box van Brulin zelf, Wachten op Godot van...deze tekst werd materiaal verwerkt van een interview met Tone Brulin op 25 maart 1997, alsook van de radiogesprekken die Pol Arias met hem voerde in de zomer van 1995

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Niet de herkomst van de teksten is belangrijk (die hoor je pas afgeraffeld op het eind van de zit), niet de context van stuk en auteur, maar de werking van de woorden op zich...Zo verwordt de zoektocht naar de wortels van het denken tot een zappende uitputting van een op louter momentaan effect beheerst nu...Soms is het heerlijk dat toneel niet meer dan dat is: iets om op te zitten; mensen om naar te kijken; teksten om naar te luisteren; een appèl aan mijn verbeelding

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
kunnen ons op dat vlak bij wijze van boutade een op en neer golvende massa mensen voorstellen tijdens een rockconcert, allemaal de walkman of koptelefoon op het hoofd, ijverig draaiend aan de juiste...Het valt op dat deze zich herhaaldelijk expliciet baseert op de stellingen van de Duitse filosoof Walter Benjamin over de koopwarenlogica en de reproduceerbaarheid van kunst...ficties ontzenuwen of, in de woorden van Bataille, 'op het spel zetten'. Hier komen we op het terrein van de speler die afweegt welke verhalen op welk moment tegen welke dienen uitgespeeld te worden

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Goossens • Moderne opera in Salzburg?
Angstaanjagend was alleszins dat er op geen enkel moment enige emotionaliteit van-op de bühne het publiek bereikte, en bij Büchners ontroerende en zware thematiek is dat toch vrij verrassend...Stein schijnt zich uitsluitend te hebben geconcentreerd op een perfect ogende vormgeving, en op de navolging van de regieaanwijzingen, d.w.z...Muzikaal was het telkens een triomf, maar op theatraal vlak konden de ensceneringen geen recht doen aan de status die de werken op zich reeds bezaten

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
En inderdaad, mijn ouders zouden er op een onbewaakte zondagavond op tv2 graag naar gekeken hebben, denk ik...geflipte massahysterie met Shakespeare ergens in de verte; 7. de big bang in de toneelliteratuur; zoveel wereld in zoveel vormen op zoveel niveaus dat elke zekerheid op de helling komt te staan -maar...Maar ook door de invloed die film op hem heeft uitgeoefend op een heel eigen manier door te laten werken in zijn toneeltaai

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
het drama van voor 1880, zegt Szondi, wordt de wereld beschouwd als iets dat zich 'tussen' de mensen bevindt; het talige medium om deze wereld tot uitdrukking te brengen is op dat moment...vinden waardoor het/hij een greep op zijn eigen leven en op de wereld kan verwerven...Wat hij voorstelt is iets wat op de in de Talmoed gebruikte werkmethode lijkt: een patchwork van commentaren op de gebeurtenissen construeren, om de kern van het verhaal heen cirkelen, het vanuit

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
tegenstelling tot 'het vellen van de boom' was mijn ervaring van 'de varkensslachting' niet op kijken maar op luisteren gebaseerd, of liever op het vluchten voor het geluid...Net als bij het eerste verhaal hing er rond het herbeleven van dit verhaal iets dat het oversteeg, een onuitwisbare indruk, een vaag besef, een vraag...Net als de lichamelijke activiteit van de houthakkers bij het vellen van de spar, is de lichamelijke activiteit van de dansers gericht op een verwerking, op een transformatie

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Bij zoveel tegengestelde geluiden moet er iets aan de hand zijn wat niet geruisloos in de vergetelheid op zou gaan...Hij joeg het tempo van de zich steeds herhalende oefeningen zo hoog op dat de dansers nooit helemaal op topniveau hoefden te dansen terwijl hun potentiële snelheid en kracht onderhuids zichtbaar waren...Balanchines balletten eindigen de dansers niet op hun rug op de grond, bij Forsythe wel