Archief Etcetera

862 document(en) met "Wie" • Resultaten 721 tot 740 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 67, Maart 1999 • (advertentie)
WIE VEEL WIL ZIEN, GEEFT WEINIG UIT

Nr. 68, Juni 1999 • Pieter T'Jonck • Portretten
Zelfs wie maar vaag op de hoogte is van het Nederlandstalig theater weet wel dat deze beweringen de bal grondig mis slaan

Nr. 68, Juni 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van de kleine en de grote dramaturgie
Elke kunstenaar zoekt zich wel een 'interlocuteur', iemand met wie hij omtrent zijn werk in gesprek kan treden, iemand met wie hij 'wrijvingen', 'fricties' kan aangaan die de creatie ten goede komen...misschien wel scenograaf Jan Versweyveld is; Guy Cassiers die in het ro Theater een bonte artistieke staf rond zich uitbouwt met wie hij de belangrijkste artistieke beslissingen neemt, Dood Paard dat als

Nr. 68, Juni 1999 • Hildegard De Vuyst • Een dramaturgie van het gebrek
Wie zet de dramaturg in, wie spreekt hem aan, waarvoor...Je zou mogen veronderstellen dat de artiest zelf beslist of hij met een dramaturg wil werken, met wie en waarom...Op het vlak van productie situeren mijn beste ervaringen zich met oude rotten in het vak, van wie je mag veronderstellen dat ze geen dramaturg nodig hebben

Nr. 68, Juni 1999 • Rudi Laermans • De totale podiumkunst van Rosas
zijn wie we zijn: talige wezens met een lichaam, zowel 'retorische' als gesticulerende sprekers...Wie over zichzelf spreekt, praat inderdaad over zichzelf, met een van het gezegde onderscheiden, ja onophefbaar gescheiden 'zelf'. Tegelijkertijd toont zich dat overigens weinig stabiele 'zelf' wel...wie als artiest of danser, of gewoonweg als individueel of collectief subject, één overkoepelende, alles bij elkaar houdende identiteit meent te bezitten, is simpelweg een zelf-blinde dode onder de

Nr. 68, Juni 1999 • Peter Anthonissen • De sprookjesverteller van het nieuwe Berlijn
Ostermeier dringt als regisseur geen interpretatie op, maar wie tussen de regels leest, merkt zijn aanwezigheid wel op...Wie met de evolutie van het Vlaamse theater in het achterhoofd naar Der blaue Vogel kijkt, valt nog iets anders op...Nogal wat ingrediënten doen denken aan Mistero Buffo (1972): de eenvoud, het ritme, de dynamiek van de groep, de inbreng van circuselementen ... Trouwens: wie regisseerde in 1918 en 1921 het aan Dario

Nr. 68, Juni 1999 • Gerrit Six • Kunst als product en kunst als activiteit
het theater is de voorstelling voor een deel een product dat entertaint of dat sociale status verschaft aan wie er over mee kan praten...brengen dat over, maar als puntje bij paaltje komt en we kijken wie er naar de musea, de opera of het theater gaat, dan blijken dat er ontzettend weinig te zijn, en dat houden we ook zo goed mogelijk...Als je dan vaststelt dat wie naar My Fair Lady of Phantom of the Opera gaat het volle pond betaalt, ja wat dan

Nr. 68, Juni 1999 • Clara Van den Broek, Marleen Baeten • Het wilde Westen
Schyvens: Het zijn hoe langer hoe meer de kranten zelf die kiezen met wie ze in zee gaan...Maar de organisatie moet vrij zijn te beslissen wie ze in haar foyer toelaat...Nu doe je een beetje aan verleiding: wie wordt er wel aangekondigd via een artikel, en wie niet

Nr. 68, Juni 1999 • Marleen Baeten • Sociaal en artistiek beleid: water en vuur?...
personeelsleden voor wie de bepalingen van de collectieve arbeidsovereenkomst gelden, in hoofdambt actief betrokken moet zijn bij de producties...Wie vertegenwoordigde hierin de artiest...Wie niet aan een cao gebonden is valt wel nog altijd onder wettelijke regelingen, maar bij de grote commerciële structuren is het vechten tegen de bierkaai

Nr. 68, Juni 1999 • Marleen Baeten • Sociaal en artistiek beleid: water en vuur?...
tweede instantie is er een artistiek probleem: theatermakers moeten kunnen kiezen met wie ze al dan niet in zee gaan, zonder dat ze voor een voldongen feit gesteld worden...Als er gaten vallen tussen de contracten bij verschillende werkgevers kan je je de vraag stellen wie daarvoor de verantwoordelijkheid moet nemen...Na acht maand werken kan je nog niet vastleggen wie slechts een passant is en wie hier vast wil werken

Nr. 68, Juni 1999 • Raf Weverbergh • Belgische roulette
Wie een sociaal statuut van 'de artiest' probeert uit te werken, schopt ongetwijfeld tegen de schenen van één of meerdere van die subgroepen...Brussel hangt alles af van wie (eventueel) subsidieert...Daarnaast is het - ere wie ere toekomt -een elegant voorstel, waar je schijnbaar niet veel op tegen kunt hebben

Nr. 68, Juni 1999 • Rudi Laermans • Geld maakt vrij
Wie in communicatie op een aannemelijke wijze een consensus over iets kan veronderstellen, dwingt de tegenstribbelende partij sowieso tot die argumentatie waarvan men zichzelf ontslagen weet

Nr. 69, Januari 1999 • Guy Cools, Rudi Laermans • Talking 'bout my generation
Maar dan nog: wie of wat 'in' (of 'aan') een kunstenaar kan voor de getoonde kunstwerken verantwoordelijk worden gesteld...Want wie observeert in termen van jongere en oudere kunstenaars, met weinig respectievelijk veel institutionele ondersteuning, gaat welhaast automatisch een kunstenaarsbeleid voeren

Nr. 69, Januari 1999 • Erwin Jans • Desoriëntaties in een multiculturele wereld
Erwin Jans over twee studies die verplichte lectuur zijn voor wie zich met theorievorming en argumentatie rond intercultureel theater wil bezighouden...Wie heeft de wegen aangelegd...Het verschil, bij momenten de kloof, tussen beide invalshoeken, wordt duidelijk wanneer we twee studies naast elkaar leggen, die verplichte lectuur zijn voor wie zich met theorievorming en

Nr. 69, Januari 1999 • Claire Swyzen • Heimattheater
Want de theatermaker naast wie u nu zit, daar wil u straks nog mee op café kunnen zitten...Als iedereen in de theaterwereld echter zo open is als men beweert te zijn, dan zal iemand me moeten uitleggen waarom het onmogelijk is om nog een pint te pakken met een collega-theatermens van wie je...den Brande in gang zette om het toekomstland Vlaanderen in binnen- en buitenland aan de man te brengen, is gedroomde materie voor al wie 'de Vlaamse identiteit' in vraag wil stellen

Nr. 69, Januari 1999 • Jan Ritsema • Voor jou, voor jou en voor ons
De zorg van de kunstenaars verschuift van denken over wat ze nodig en node moeten maken naar voor wie ze dat moeten doen en hoe ze die de tent binnen krijgen...Wegen mag je bouwen of je mag het laten maar blijf met je handen af door wie er wat over vervoerd wordt

Nr. 69, Januari 1999 • Myriam Van Imschoot, Rudi Laermans • De sprong van Nijinski
Maar het publiek bewonderde niet de God tegenover wie Nijinski zich als een dienstmaagd opstelde, maar de God Nijinski...Misschien ook niet - wie zou het kunnen zeggen...Wie zoals Nijinski als kunstenaar geschiedenis schrijft, laat alleen een doods geschrift achter, niet die grandioze werkelijkheid waar het hem of haar om te doen was... Bovenstaande tekst

Nr. 69, Januari 1999 • Inhoudstafel
verplichte lectuur voor wie zich met theorievorming en argumentatie rond intercultureel theater bezighoudt

Nr. 69, Januari 1999 • David Michael Levin, Rudi Laermans • Balanchines modernisme
Mijn voornaamste stelling luidt dat deze meester-choreograaf inzicht verwierf, grondiger misschien dan wie dan ook voor hem, in de mogelijkheid om de puur klassieke zinsbouw van het bewegend menselijk

Nr. 69, Januari 1999 • Rudi Laermans • Achter de schermen van het ballet
kleedkamers, ja zelfs de woonkamers van de dansers, met wie ze uiteraard ook vele kortere en langere gesprekken voerde...Wie ook maar een beetje vertrouwd is met Forsythes werk zal van Wulffs vaststellingen niet meteen opkijken...Daarom moet hij (of zij) ook met 'zijn' (of 'haar') dansers of acteurs een persoonlijke verhouding weten op te bouwen, zoniet komen de beschikbare talenten niet tot volle ontplooiing (en wie kent geen