Archief Etcetera

1006 document(en) met "Je" • Resultaten 741 tot 760 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 52, Januari 1995 • Pol Arias • In Memoriam
Hoe langer je keek, hoe meer zaken je ontdekte in die gesloten ruimte waaruit niet te ontsnappen viel...Hij durfde horizonten weglaten, hoeken plaatsen waar je rondingen verwacht, soberheid opdringen waar kleur zich wil binnenwringen, open ruimtes of kaalslag aanbrengen terwijl je het meest intieme te...Het maakt je niet alleen ellendig triest maar ook zo vreselijk machteloos

Nr. 52, Januari 1995 • Toon Brouwers • In Memoriam
Ze was gewoon te goed om haar te Kan je het vak van dramaturg leren...Natuurlijk moet je belezen zijn, en wat theoretische en praktische kennis verzameld hebben...Maar je moet vooral bezeten zijn van het theater

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Wat moet je daar nu mee als toeschouwer...Binnen het Europalia-festival en in de marge ervan kreeg je bovendien ruimschoots de mogelijkheid om je te informeren over de ruimere politieke, ideologische, sociaal-economische en historische...Groot nadeel van dergelijke formule is dan weer het ontbreken van continuïteit: je kan geen kunstenaar volgen in de ontwikkeling van zijn oeuvre

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Theaterterrorisme dat wil bij de keel grijpen, of liever nog in je kruis trappen, zodat je - eindelijk - ervaart dat de oorlog nabij is en je hoe dan ook natte voeten krijgt...De Trojaanse Oorlog met zijn oude helden wordt opgevoerd om het te hebben over hoe je je als individu vandaag kan gedragen...Er wordt een tegensprekelijk gesprek gevoerd, waarin er ruimte is voor je eigen stem

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Als je 's ochtends, bij de ontbijtinkopen, geen stoppen in de oren hebt, ben je voor de middag niet thuis; zwetend van argumentatie of met twee blauwe ogen omdat je dat andere ook had aangeboden...Natuurlijk is het waar, natuurlijk weten we het allemaal natuurlijk is het zo dat het uiterlijk een grote rol speelt als je een appartement wil huren, als je werk wil vinden...Maar als de honger, levensvijand nummer 1, je naar hier heeft gedreven, heb je wel het verkeerde zeil opgezet

Nr. 53, December 1995 • (advertentie)
Wil je als theaterauteur, choreograaf of componist van theatermuziek of als organisator van theatervoorstellingen meer weten over het hoe en waarom van SABAM, bel ons

Nr. 53, December 1995 • Register Etcetera jaargang XIII (1995), nrs 48...
Voor 10 nummers betaal je slechts 500 Bf...45). Zit hier geen leuk geschenkidee in?! Verzendingskosten betaal je zelf...Je kan je bestelling natuurlijk ook komen afhalen

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Als iemand een steen naar je gooit, hoelang kan je dan blijven staan...En het is pas op het moment dat je jezelf toelaat intuïtief te 'zappen' van het ene groepje naar het andere en wanneer de associaties bij wat je ziet vrij worden gelaten, dat improvisatie echt...De druk van het zoeken naar wat 'achter' de dans zit laten vallen en gewoon kijken, zien wat je ziet, parallellen tussen dansers, lijnen, beelden die je opeens heel hard aan iets doen denken

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Seconde Platel verdicht een heel leven tot één uur; na de voorstelling heb je het gevoel een week bij de familie op bezoek geweest te zijn...Als je echt luistert - en met iemand met de présence en bijna magische uitstraling van Matthews ontkom je daar niet aan - kom je ziek buiten

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Pas als je weet dat Mehmet Sander hiv-positief is, begin je zijn optreden iets meer te waarderen...Die abstracte benadering van de dans vereist wel dat je als danser een technisch perfecte beheersing van je lichaam hebt...Wil je bewegingen kunnen maken die ruimtelijk werken, dan moet je in ieder geval goed gecenterd zijn in je lichaam

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Na enige tijd is dat verdriet je zo eigen geworden dat je het niet meer opmerkt

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
En: hoe haal je het figurentheater uit de marginaliteit...Na een voorstelling van het Alibicollectief bekijk je de buitenwereld toch weer anders

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Op vaste tijdstippen licht je dan het volledige kunstenlandschap door, analyseer je en stippel je een beleid uit...Je kan natuurlijk het spel heel hard spelen, maar dan loop je het risico alles te verliezen...Als je vanuit zo'n raad ingrijpende wijzigingen wilt voorstellen, moet je keiharde argumenten op tafel kunnen leggen, moet je goed geïnformeerd zijn, een goed geschreven verslag voorleggen

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
zoverre je van personages kan spreken...Eigenlijk weet je niet of het fragment bewust aansluit bij het statement van Mehmet Sander...confrontatie met dit alles, krijg je slechts terloops mee

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ie kan niet in theorie, in een klaslokaal, het verschil leren tussen zijdewol en katoen, dat is iets wat je leert na tien jaar vijfhonderd stoffen per dag door je vingers te laten glijden...Daarnaast moet je kennis van het maatschappelijke hebben: je moet toch ergens op de hoogte zijn van hoe die dingen ontstaan zijn, in welke tijd, enz...Tweede belangrijke capaciteit is een vlotte omgang met mensen: jezelf kunnen uitdrukken door je tekeningen, door je manier van spreken, zodat je tot een opperbeste samenwerking met de regisseur kan

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
een karig maar voorspelbaar decor van religieuze kitsch hoor je woorden, woorden, woorden...de voordracht van wat men het Schwabisch is gaan noemen hoor je anderszins wel ingrepen vanwege de regie...Het is een duister en indrukwekkend eindbeeld dat je nog lang na de voorstelling achtervolgt

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Als je werkt in zijn theatertraditie, zul je nooit, maar dan ook nooit doordringen tot het tragische...de tragedie maak je je volstrekt los van je eigen gegevenheden...Je kunt je goden niet achterlaten, iedereen, gelovig of ongelovig, sleept zijn leven lang zijn oude goden mee

Nr. 53, December 1995 • (advertentie)
Wat is 'later' als je ziek bent

Nr. 54, Februari 1996 • (advertentie)
Het is verfrissend om af en toe je denkgewoonten flink overhoop te halen

Nr. 54, Februari 1996 • Loek Zonneveld • In memoriam Michael Carlton Matthews 1958-1996
Dat je dat kunt weten, dat heeft hij ons gegeven...realiseren hoezeer het lachje ten afscheid, vlak voor Michael in Klaagliederen de bühne afstapte, en hij nog even omkeek, op ons netvlies gebrand moet zijn: God, zoals je 'm bij elkaar zou wensen...Daar kun je een leven lang mee rekken