Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


121 document(en) met "BEN IK GEBLEVEN" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Ik dacht: als dit kan in het theater, dan moet ik er niet langer van uitgaan dat ik een bepaald medium nog moet veroveren via een klassieke weg, maar moet ik iets maken dat uit mezelf komt, vertrekken...Lenz besluit in het verhaal van Hertmans: 'Ik ben vijfendertig jaar, ik woon in Grossenkneten, en ik doe Goethe na...Hertmans: 'Ik vind dat ik het tegenover de lezer verplicht ben, als hij echt geïnteresseerd is, aan te geven waar hij de achtergrond kan vinden

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Het is een stilaan indrukwekkende rij die hier in de boekenkast achter mij staat, want als ik er eentje vind koop ik het meteen, meestal tweedehands, gewoonlijk voor een prikje...Zoals al zo vaak gebeurd is (en ik vrees dat het nog vaak zal moeten gebeuren voor er iets verandert) lopen de acteurs erin verloren, veeleer als een koning dan als een arbeider (je werkt tenslotte...Misschien ben ik onheus, maar de vaak zwaarmoedige Gezelle lijkt mij te veel als een flierefluiter voorgesteld, terwijl Claus vaak veel speelser is dan blijkt uit wat we te horen krijgen

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Rite Laat ik beginnen bij Perzen van Hollandia, een stuk dat met de Troje-stof niets gemeen heeft, behalve dan dat het een tragedie Perzen, Theatergroep Hollandia / Ben van Duin...Simons is trouw gebleven aan zijn adagium dat een opvoering ongemakkelijk moet zijn...Nadat deze het zoontje Molossos van Andromache heeft laten uit de weg ruimen, Perzen, Hollandia / Ben van Duin De Troje-trilogie

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Pauwels: 'Ik ben niet geïnteresseerd in virtuositeit...Als ik dat wilde, zou ik anders zijn gaan werken en met andere mensen...Maar eigenlijk ben ik er wel iedere keer van overtuigd dat wij met mensen werken die wèl produkties maken die de moeite waard zijn

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Ik ben dan ook heel blij dat ik de gelegenheid heb gekregen om een paar avonden lang, in deze tijd van absolute voorbereiding, dit te mogen doen...Ik weet niet precies wanneer ik daarmee ben begonnen, maar op een gegeven moment heb ik ontdekt dat dat de enige manier is om een theater daglicht te verschaffen, in ieder geval een beetje het idee...Ik ben ook niet zo gezond geestelijk, maar ik heb nooit verzameld

Nr. 53, December 1995 • Inge Arteel • Wie heeft Ödön von Horväth gezien?
de Eerste Wereldoorlog] de baard in de keel kreeg, kent het oude Oostenrijk-Hongarije enkel van horen zeggen (...). Ik laat geen tranen om de oude monarchie...Vandaar ook Horváths nuchtere opvattingen over het later zo explosieve begrip 'Heimat': 'Ik heb geen Heimat en lijd daar natuurlijk ook niet onder, ik ben zelfs blij met deze afwezigheid van Heimat...Maar natuurlijk ken ik landschappen, steden en kamers waar ik me thuis voel (...).' Uit onvrede met wat hij tijdens zijn studententijd in München produceerde, vernietigde Horváth de meeste teksten uit

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Pierre Abi-Saab: Ik begon telkens met een situering van de voorstelling in het land en de theatrale context waarin ze ontstaan is, als aanknopingspunt voor een reflectie over de elementen die ik...Maar ik hoop en ik denk dat ze wel de maturiteit zullen bereiken om Shakespeare te ensceneren op een manier dat zijn stukken iets zeggen over de Tunesische, de Arabische en de algemeen menselijke...Ik hoop dat ze het ooit zullen aandurven om een goed auteur voor hen te laten schrijven of een goede bestaande tekst als vertrekpunt te nemen

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Van het afgelopen Nederlands-Vlaams Theaterfestival herinner ik me alleen de kilte en het sérieux rond enkele voorstellingen en debatten...Ik heb altijd beseft, dat als ik ooit een theater wilde hebben dat van mij was, ik werkelijk alles, letterlijk alles moest herdenken...did it my way met als voordeel dat ik ook niet begrepen ben door dat rare, zelfbewegende wereldje

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Ik heb alles losgelaten, een ticket gekocht en zonder te weten waar ik zou terechtkomen ben ik naar de Verenigde Staten gegaan...Ik speel natuurlijk liever voor een volle zaal dan voor een lege, maar toch ben ik het meest geïnteresseerd in het "maakproces": ik wil vooral plezier hebben in het werk...Hoeveel er voor de oprichting van het Kamertoneel ook "gedacht" is geworden, toch ben ik altijd iemand geweest - en gebleven - die eerst dingen doet en er daarna over nadenkt

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Sindsdien ben ik steeds meer gaan ontdekken dat het getal drie bij Shakespeare heel belangrijk is. Ik wist dat Ten Oorlog uit drie delen moest bestaan...Ik ben op een bepaald moment veel strikter, bijna illustrerend gaan regisseren, omdat ik besefte dat de acteurs nog niet konden vatten waar het geheel naar toe moest...Perceval: Twee jaar vooraf ben ik beginnen praten met mijn zes 'koningen', acteurs die ik beschouwde als mijn vaste groep

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Koen Tachelet over de crisissen en paradoxen van een gezelschap In volle transformatie Ik vond het heel moeilijk om goed naar Ten Oorlog te kijken, en ik denk dat ik niet de enige was...Maar tijdens het derde gesprek klinkt het: 'Ik ben boos, nog steeds, omdat ik het projectievlak was van frustraties die niets met het werk te maken hadden...Het is mijn nieuwsgierigheid die het gehaald heeft: als ik het nu niet doe, dan ben ik er niet bij geweest

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
Maar wat het is dat ik ook ben: noch ik/ Noch enig mens die mens is en niets meer,/ Kan ooit tevreden zijn met iets, totdat/ Hij vrede neemt met dit: de mens is niets...Het is het conflict dat elke zoon herkent: kijk naar mij, pa, en pak mij zoals ik ben...Ik ben gelijk een vogel voor de dood

Nr. 63, Maart 1998 • Dirk Pauwels • Manifest: Ze zien er zo gelukkig uit
zijn nu alweer een paar jaartjes verder en ik merk dat de jeugdtheaters ondertussen nog altijd speelhuisjes zijn gebleven, zo ergens achterin de tuin...Ik ben er overigens van overtuigd dat als het veld aantrekkelijker wordt er vanzelf een nieuwe generatie mensen zal opstaan die zich zullen geroepen voelen het allemaal weer een beetje boeiend en fris...Tiens, ik vraag mij opeens af waarom ik mij hier nu zo dik aan 't maken ben

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Pat: Af en toe voel ik me verschrikkelijk eenzaam, maar ik ben blij dat ik af en toe verwante mensen tegenkom - al zitten ze in andere branches, zoals Frédéric Le Junter en Al Balis (resp...Pat: Ik heb zo mijn moeilijke momenten, maar ik ben een optimist, ja (lacht). Etcetera: Ik vind jouw voorstellingen erg optimistisch...En daar ben ik dan weer erg optimistisch en simplistisch in, maar dat ben ik graag

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Produceren in een groot huis - 2
Dat maakt dat eigenlijk alles rond mij draait, terwijl ik toch de buitenstaander, de gastregisseur ben...Ook al draag ik de functie van artistiek leider, ik ben niet de hoogste pion in een soort stamboom...Ik draag de verantwoordelijkheid voor het geheel, maar bij het maken van voorstellingen ben ik een deel van de groep

Nr. 65, Januari 1998 • Ellen R. Van't Hof • Holland, Michigan
Op zoek naar het antwoord op deze en andere vragen in verband met de Klompendans waarmee ik ben opgegroeid, schuimde ik bibliotheken en archieven af en interviewde ik klompendansers jong en oud...Alhoewel, tijdens mijn onderzoek heb ik geen enkel sluitend bewijs gevonden dat de muziek Nederlands is. In april, legde ik mijn onderzoek en de muziek voor tijdens een conferentie in Amsterdam...Maar geen enkele bron die ik heb gevonden wijst erop dat de choreografen getraind waren in Nederlandse volksdansen, laat staan in de Nederlandse erfenis

Nr. 66, December 1998 • Clara Van den Broek • Juul en Peter, All for Love
Maar toen ik uitgerekend had dat ik per week een tweedehands plaatje oprookte, ben ik direct gestopt, voor altijd...Ik heb lang geaarzeld voor ik een bepaalde weg ben ingeslagen...Maar ik denk dat ik zo aan die jazz gebonden ben, dat ik mij moeilijk met andere muziekgenres bezig zie

Nr. 66, December 1998 • Marleen Baeten • De esprit bewaren
Ik vind dat spannend en ben benieuwd naar wat we van mekaar kunnen leren...Persoonlijk ben ik nogal geneigd om te zeggen: als begrip, ja...Ik ben jaloers als ik van Guy Cassiers hoor hoe hij in Nederland in overleg kan gaan met adviesverstrekkers en administratie, die hem mee helpen om zijn keuzes te realiseren

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • 'Eigenlijk maken we volkstoneel'
En precies dat deed me denken: ik ben een nieuwe mens en ik heb iets anders te vertellen dan Jan Lauwers, Jan Decorte, Jan Decleir, Jan Joris Lamers, alle Jannen...Ik ben Damiaan, Dami-Jan, een andere Jan, en ik zal het nu toch nog eens op een andere manier komen vertellen...Als Damiaan een voorstelling maakt met Matthias de Koning en ik ben daar zijdelings bij betrokken omdat ik touwen knoop in het grid, dan vind ik dat een ongelooflijk cadeau om daarbij te kunnen zijn

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Die heb ik in New York gebouwd en hij is daar ook gebleven...Maar ik ben daar niet tevreden mee, ik wil het anders...Omdat de opdracht was om niet alleen met theaterstudenten te werken, maar met een ge-integreerde groep van verschillende afdelingen, ben ik op zoek gegaan naar iets wat zo eenvoudig (of zo weinig


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK