Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


115 document(en) met "BIJ KLAPSTUK" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Klapstuk en De Beweeging zaten duidelijk al in het achterhoofd bij het schrijven van het decreet...Horen daar niet bij: deSingel, Beursschouwburg, Ancienne Belgique, Klapstuk, Kunstenfestival...Daarom is de raad op eigen initiatief op bezoek geweest bij deSingel en ook bij de Beursschouwburg

Nr. 53, December 1995 • Inhoudstafel
Tuur Devens over de subsidiëring van het figurentheater 30 Moedervlekken op de ziel Impressies van Sigrid Bousset bij Das Stück mit dem Schiff van Tanztheater Wuppertal/Pina Bausch...Klapstuk 95 32 Robert Steijn: bezinning bij de status quo 35 Marianne Buyck: verschillende trajecten 38 Peter De Jonge over Meinwärts van Raimund Hoghe 40 Sophie Van Weert over

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Klapstuk 95 te zien) niet liever optreden in een zwaartekrachtsimulator, zo- 24 ETCETERA XIV I 55 Drachentöterei - Kammertanzbühne Rudolf von Laban (ca...De ruimte als omgeving Bij Forsythe, Teshigawara en Van Dijk neigt het lichaam naar een staat van onthechting, Miller laat haar dansers voortdurend ontsnappen aan hun actuele locatie, en bij...Wat zij gemeen hebben is dat bij hen allen de dansers als onbetrokkenen ten opzichte van hun omgeving verschijnen

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Bewegende lichamen als beeldende kunst, niet alleen op de thèaterbühne zoals bij menig hedendaagse dansvoorstelling, maar ook in het museum...Coördinator Herbert Reymer: 'We zijn onze vierjarige subsidie nog gestart met 2,5 miljoen, dat is minder dan de startsubsidie bij teksttheaters...ook mime daar serieus bij betrokken wordt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Het is dus de hoogste tijd om even stil te staan bij het gebouw dat - en ik citeer uit de programmabrochure van het festival - 'destijds een speels en ongegeneerd modernisme in onze hoofdstad...Er is trouwens niets zo deprimerend als een plek die nadrukkelijk als een gonzende bijenkorf is ontworpen en er dan troosteloos bij blijft liggen'. Wel kon je er met de auto tot bij je kantoor rijden...spanningsveld'). In het beste geval wordt de toren een stedelijkheid toegedicht - let op het lidwoord: hier wordt plaats gemaakt voor een afwijkende, bij nader toezien toch niet zo vreedzame vorm van samenleven

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Daarom, al kunnen we de tweespalt ballet versus hedendaagse dans historisch wel begrijpen, ze verder bij decreet in stand houden, dreigt een belachelijk anachronisme te worden...de la B.) en twee dansorganisaties (Klapstuk en De Beweeging) voor erkenning in aanmerking...Maar feitelijk zijn deze choreografen (zoals ook de door Klapstuk gelanceerde Meg Stuart en weldra Alexander Baervoets) te groot geworden voor die organisaties en moeten zij zich kunnen

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
Bel, de Frutos, Bronkhorst/Jongewaard Hoewel met losse hand gekozen, constitueerden die voorstellingen samen een al bij al interessant Beweegingsfestival, doordat ze op een autonome wijze...Al bij al bracht het Beweegingsfestival zowel inhoudelijk als formeel wel heel wat interessant maar niet echt verrassend werk...curiosa uit de populaire cultuur naar boven te takelen en in hun interieur bij te zetten, worden hier de muren tussen hoog en laag werkelijk - maar vermoedelijk kortstondig, de recuperatie is nooit ver weg

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Behalve bij het onderdeel 'contrôler mon corps' staat niets vast en is binnen de kadrering alles geïmproviseerd...Rosso - Fra Cervello e Movimento, zal tijdens KLAPSTUK 97 in première gaan

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Het medium was 'the message', maar in een andere zin dan bij voorbeeld McLuhan toentertijd profeteerde...De jaren zestig kunnen bij wijze van spreken niet in hun oorspronkelijke toestand worden hersteld...bepaalde voorstellingen van het lichaam cirkelt, wel rond het schrijven-mèt-een lichaam; zo is de schriftuur van bij voorbeeld Beckett heel wat zinnelijker dan de ongezouten taal van pakweg Henry Miller

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Peter Anthonissen over het parallelprogramma van het Theaterfestival Een terugblik op het parallelprogramma van het Theaterfestival 1997 begint voor mij op de persconferentie van Klapstuk...Artistiek leider Johan Reyniers noemt er zijn festival 'het punt waarin de hele werking van de organisatie Klapstuk samenkomt...Vreemd, want zijn net zij niet de mensen die het dichtst bij de praktijk staan

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Bij zoveel tegengestelde geluiden moet er iets aan de hand zijn wat niet geruisloos in de vergetelheid op zou gaan...Balanchines eerste baantje was dan ook bij het cabaret...Stravinski schreef in zijn memoires dat hij bij het schrijven van Apollo een 'wit ballet' in gedachte had - toen nog de meest abstracte, oftewel op de muziek georiënteerde vorm van klassieke dans

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
Deze vergelijking loopt dan ook mank: Klapstuk is per definitie een creatiefestival, het Theaterfestival een toonfestival met een randprogramma...Peter Anthonissen zet vooral vraagtekens bij de redenering van waaruit sommige inhoudelijke keuzes tot stand zouden zijn gekomen...Binnen de grenzen van deze formule welteverstaan, inderdaad 'de weg van het gezond verstand'. Hendrik Tratsaert is productieleider bij Troubleyn

Nr. 62, December 1997 • Peter de Jonge • De blijde intrede van Amanda Miller
Na een opleiding in de North Carolina School of Arts en een intermezzo bij de Deutsche Oper in Berlijn kwam ze terecht bij William Forsythe in Frankfurt...De balletavond waarmee zij het seizoen in Freiburg opende - en die ook te zien was op Klapstuk 97 - was bijgevolg niet zomaar een programma, inwisselbaar met vorige programma's getoond in het verleden...maar de avond bij uitstek om de choreografe Amanda Miller te ondervragen

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
Rosso ging op Klapstuk in première en heeft in tegenstelling tot Bianco geen duidelijk te onderscheiden delen...Wat met een enigszins kleffe analogie wel 'binnen en buiten' van de danser wordt genoemd, lijkt bij hem een continuüm te vormen...Zoveel fysieke inspanning doet een mens in een staat verkeren, die misschien wel heel dicht bij het bewustzijn van een duif komt

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Maar Klapstuk 97 hield zich geenszins aan de respectabele perken van het gedenkboek...Op Klapstuk 97 staat alles met alles in verbinding, als in een immens complexe tuin met een wirwar aan waterloopjes, waarin ontelbare betekenis-lijnen oplichten en weer verdwijnen, 'as constellations...Het improvisatieproject was geen primeur voor Klapstuk

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Sinds Raimund Hoghe (1949) op Klapstuk 95 door Johan Reyniers werd geïntroduceerd, is de Duitse theatermaker een regelmatige gast in Leuven...Bij elk stuk muziek in Chambre Séparée hoort een ritueel dat pas ophoudt als de laatste noot weerklonken heeft...Bij Hoghe functioneert het eigen lichaam als residu, als spoor uit het verleden, terwijl Beuys in vet en vilt, stoffen die nauw verbonden waren met zijn oorlogstrauma's, de basisbestanddelen vond voor

Nr. 62, December 1997 • Inhoudstafel
filmregisseur Dominique Deruddere 8 Een koning uit een washuis Een essay van Marc Holthof over de dubbelheid van de macht bij Jan Fabre 14 Doodgewoon en levensecht Gojim 5.1, bureau...33 De zin van een anachronisme Eric De Kuyper over de actualiteit van de podiumkunsten 37 Klapstuk 97 en het dansgeheugen Clara Van den Broek over de historiserende visie van het...Fra cercello e Movimento - bianco en ROSSO van Emio Greco 49 De blijde intrede van Amanda Miller Peter de Jonge zag Amanda Miller en haar ensemble op Klapstuk aan het werk 53

Nr. 63, Maart 1998 • Bart Eeckhout • Hiphop na de hype
Aan het woord is Johan Reyniers, tot voor kort artistiek directeur van Klapstuk en aldus samensteller van de jongste twee edities van het Klapstuk-festival...Bij Black Blanc Beur, en bij Hush Hush Hush, lukt het wel, net omdat daar een choreograaf en een dansgroep aan het werk zijn met een visie op hiphop en op hoe die op een danspodium kan tot zijn recht...Je ziet aanzetten uit de hedendaagse dans - bij Annabel Schellekens, ex-PARTS -, discoteekmoves - bij Geneviève Lagraviere, ongeschoold maar ons hoor je niet klagen -, je ziet berekende breakdance en

Nr. 64, Juni 1998 • Bart Eeckhout • Veelkantige bewegingen
De confrontatie met het publiek werd nergens zo scherp gesteld als bij Eric Raeves, en heus niet alleen omdat de toeschouwer vrij zijn weg mocht kiezen langsheen de lichaamsinstallaties...Een nabespreking bij een festival is niet zonder gevaar...en wereldpremières, blijven bij De Beweeging '(...) kleinschalige producties waar het publiek de kunstenaars dicht op de huid zit' centraal staan

Nr. 67, Maart 1999 • Pascal Gielen • Twintig jaar Kaaitheater: een kleine sociogenese
Toch wil ik nog even stilstaan bij de politieke omgeving van die tijd, omdat haar interne spanning vandaag nog steeds te voelen valt binnen het artistieke bedrijf...Bij wijze van voorbeeld kunnen wij het festival in Zürich (Zwitserland) aanhalen, dat in 1981 en 1982 Radeis op het programma had, in 1983 Rosas en in 1984 het Epigonentheater en Balatum van Michèle...Free-rider Hugo Over zijn artistieke selectie stelt De Greef in Humus 2: 'Die keuzes waren bij Kaaitheater zeer specifiek


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK