Archief Etcetera

152 document(en) met "D-sta-tuut" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • Marcel Otten • 'Waarom kijken we niet gewoon naar de...
Soms mondt dit uit in een hilarische interactie met het publiek: "Ik verlaat de lift als hij weer stopt (...) en zonder opdracht sta ik op een dorpsstraat in Peru...", Muller als komedie -schrijver

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Ik sta dus op het recht om te spelen met alternatieve gedachten ten aanzien van de politieke actualiteit

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Ook bij De Hypochonders duikt dezelfde metafoor op in de lange monoloog die de 'zakenman' Spaak 2 (Rudi Van Vlaenderen) houdt in een vervormende spiegel: "Ik sta volledig vereenzaamd tegenover een

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Als je in zo een schouwburg als de Amsterdamse Stadsschouwburg zit, sta je voor de verantwoordelijkheid om binnen de beperkingen van het lijsttoneel te werken

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
De Weerdt: Ik sta sowieso onder invloed van andere mensen met wie ik woon of werk

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Wij kijken als vanachter glas naar de berooide artiest die schrijft: 'Ik sta terecht en word gewogen voor een publiek dat deelt in mijn ongemak nu het mij blootgesteld ziet, on voorbereid als ik ben...Vernederd sta ik daar, ik wacht tot het afgelopen is en kijk al uit naar de volgende ontmoeting...Aan dat werk was een korte, door Jones zelf gedanste solo voorafgegaan, bij wijze van smaakmaker en statement: hier sta ik

Nr. 41, April 1993 • Karolien Derwael • De waarheid van de leugen
Maar als 'toeschouwer' sta je buiten het gebeuren: je luistert en je bent je daar ook voortdurend van bewust

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Antonis: Ik sta daar nogal ambigu tegenover

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
Elk richt zich via een sta-microfoon tot het publiek, en spreekt zijn twijfel uit: 'Ik heb schrik voor middelmatigheid', 'We zijn niet zelfstandig

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Een tekst doen zonder dat het moraliserend wordt, zonder dat je zegt: ik sta hier nu om jullie terecht te wijzen...Alles blijft even klein ook al sta je te brullen en te tieren en te zwaaien met je armen...Als je mij vraagt of ik in deze maatschappij sta, dan zeg ik: nee, maar dat heeft dan met mijn analyse van de kapitalistische systemen

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Als jury, op zoek naar wat voor een waaier van redenen betekenisvol kan zijn, sta je dan voor een probleem

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Carmen, een tragedie
Als je dus als regisseur de beslissing neemt om Carmen op te voeren, sta je voor de vraag: op welke manier kan ik het werk recht laten wedervaren

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
Neen, dat was niet de bedoeling'. Dan sta je als criticus wel voor lui, bij wijze van spreken, zeker bij deze produktie

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Doet ze dat wel, dan sta je oog in oog met een grote theaterervaring

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Dat zulke recensenten niet meer uitgenodigd worden op premières, daar sta ik dan ook helemaal achter

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Hoe dichter ik bij m'n centrum sta

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Ik sta nog steeds achter die ingreep (die succes had). Zelfs als die voorstelling door velen als totaal mislukt was beschouwd, had ik hem nog in het festival willen laten zien...Dan sta je als jury machteloos

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Waar sta je als individu

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Overigens sta ik helemaal achter het slot dat regisseur Franz Marijnen gevonden heeft

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Als publiek sta je op iets onbegrijpelijks te staren en de inspanning van de vertolker, en de zeer dramatische, kleurrijke lezing van dirigent Antonio Pappano