Archief Etcetera

122 document(en) met "Franz Wat" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 26, Juni 1989 • Pol Arias • Spreken we niet eenzelfde taal ?
Ik zal nooit vergeten wat hij mij op een zachte zomeravond in Avignon vertelde over zijn verblijf in 1936 als beursstudent in de Sovjet-Unie...het Théâtre de Poche mocht bij de 25ste verjaardag (wat is dat ook alweer lang geleden) Carlos Tindemans de academische rede uitspreken (in het Engels). In het Théâtre National maakten we, gezeten...Gelukkig zijn de tegenstellingen Wallonië - Franstalig Brussel wat afgezwakt, ik heb die ruzies een paar keer met stomme verbazing moeten bijwonen

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans • De cultuur ontwapent de kunst
Muziek en beeld gaan radikaal uit elkaar: de eindak-koorden zijn blijken niet meer dan wat absurde lege gebaren...het gezeul met decorstukken, een zwakke personenregie en een cabotinerende Franz Mazura...Maar wat is een belangrijke opvoering

Nr. 27, September 1989 • Gunther Sergooris, Klaas Tindemans • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Niet mijn naam op de affiche telt, maar wel wat er in het theater gebeurt". De opdrachthouder met adviserende bevoegdheid Wat is de taakverdeling tussen Gerard Mortier, RudolfWerthen...Hoe is het programma binnen die taakverdeling tot stand gekomen ? Wie tekent voor wat ? "Wat Gerard Mortier betreft, die werd op 1 juli 1988 door de Vlaamse Executieve tot intendant van de pas...Wat het artistieke beleid betreft, draagt de programmatie van het eerste seizoen, zoals reeds gezegd, helemaal Mortiers signatuur

Nr. 28, December 1989 • Tom Blokdijk • Werkplaatsen in Nederland
Franz Marijnen in Rotterdam, Ger Thijs (even) in Arnhem, Hans Croiset - na een anti-revolutionair begin - in toenemende mate ook in Amsterdam, Gerardjan Rijn-ders in Eindhoven...Wat moeten ze met een werkplaats met vijftig procent missers...Het rare, dat wat niets gemeen heeft met wat er al is, valt ook bij de werkplaatsen buiten de boot

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
Wat rest zijn produkties die je cultuurhorizon verruimen, je attent maken op wat rechts en links in de wereld gebeurt, je vertrouwd maken met culturele anderstaligheid en daardoor toch die...Het toestaan van zoveel flauwiteiten in dit klad van wat mogelijk een farce zou kunnen worden dwingt mij tot schaamte...Nogal wat theaterprodukties dit seizoen lijden aan een gebrek teveel

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt • STEVEN BERKHOFF
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad alvorens de toelating verkregen werd om deze monoloog van Steven Berkhof...1968 regisseert hij zijn eerste stuk : In de strafkolonie naar Franz Kafka

Nr. 28, December 1989 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Want wat zie ik in modefotografie ? Wat is er in die vruchtbare dialoog van imaginaire kledij en registrerende fototechniek tot stand gekomen ? Van bij het begin ligt een nieuwe, voor de fotografie...Wat ik als gevolg hiervan aanschouw is het dubieuze plezier van de coulissenkijk; het privilege om een voorstelling te zien vanuit haar dode hoeken...Maria Austria is niet op zoek naar een voorstelling, maar naar maskers, naar wat uitvergroot is en karakteristiek; niet naar het beeld, maar naar de energie; niet naar het document, maar naar de

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • EXIT MORTIER, INTROIT CLEMEUR
Niet iedereen is gelukkig, dat spreekt, en enkele werknemers van de OvV zijn naar de Raad van State getrokken (Het Volk, 11-12 september). Wat dit hoge rechtscollege over de...Daarom wou hij Franz Marijnen...Daarbij volgt hij van nabij alles wat er in het Vlaams toneelleven gebeurt

Nr. 30, Juni 1990 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Maar of dat ook hielp ? 4 februari 1986 : NTG speelt De koning sterft in een regie van Franz Marijnen...Zowel naar schriftuur als naar regie en acteren zowat de ultieme conclusie van wat ik in de vorige paragraaf moeizaam poogde uiteen te zetten

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Er is niet meer dan wat er is, dan datgene wat er gebeurt zonder bekommernis omtrent toeschouwer of theatrale waarde...Bovendien legt Brown heel wat speelsheid en soms zelfs wat lichte spot in haar werken...laten door erop te wijzen dat het uitsluitend gaat om wat "de dichter" zegt en niet om wat

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris • Jakob Lenz
Wolfgang Rihm en zijn librettist Michael Frühling hadden wat dat betreft niet beter kunnen kiezen...Interessante karigheid Astrid Vehstedt had met de vertolker van Lenz, Franz-Jozef Einhaus, minder geluk...Een door het falen van de hoofdrol onevenwichtige en voor het overige een nog wat te academische en te weinig gedurfde voorstelling, maar interessant

Nr. 35, September 1991 • Sigrid Bousset • Gecanoniseerd experiment
Etoilerletexte" Wat deze laatste theatermakers doen speelt zich af - zoals Erwin Jans het formuleerde m.b.t...Zo vaak menen zij niet wat ze zeggen, spelen ze hun tekst op het voorziene moment, in de voorziene intonatie, met de voorziene gebaren...Wat kon worden naverteld, de plot, is bewaard, maar wat alleen kan worden beleefd, wat zo moeilijk beschrijfbaar is, dat samenvallen van inhoud en vorm, verhaal en schriftuur, is er niet meer

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
Theatergroep Hollandia, een voor Vlaanderen zo goed als onbekend gezelschap, speelt in de voormalige rijstpellerij op de Waalse Kaai 'Stallerhof' van de Duitse auteur Franz Xaver Kroetz...Wat opviel was de monumentale en uitgepuurde speelstijl; de ruwe, bevreemdende beelden; maar ook de manier waarop een niet-theatrale locatie werd getransformeerd tot een metafoor van wat theater kan

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Joe Chaikin kwam er met Woyzeck en Tenjo Sajiki en Franz Marijnen met zijn groep Camera Obscura...Ik verwijs naar de BBC-uitvoeringen van Shakespeare's werk, dan zal duidelijk zijn wat ik bedoel...Wat het repertoiretoneel van het andere toneel onderscheidt, is geen principieel verschil, maar vooral een kwestie van schaal, structuur en organisatie

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
zodat Franz Marijnen een paar maanden later zelf naar Brussel reist om de trainingen van de jonge acteurs te leiden...van de actrice datgene naar boven te halen wat de culturele taboes eeuwenlang zorgvuldig hebben verdrongen...Wat de pers de krantekop 'Een avantgardistisch theater in een avantgardis-tische inrichting' ontlokt, maar wat artistiek gezien misschien wel het begin van het einde betekent voor het Théâtre

Nr. 42, Juni 1993 • (advertentie)
Wit is altijd schoon regie: Franz Mar\\nen De ondergang van de litanie regie: Lucas Vandervost De Tijd Assepoester (wordt vervolgd) regie: Ga'ire leenaers Het Gevolg Olivetti 82 regie: Bob De Moor, Herman...Verschelden Theater Malpertuis Baardvrouwen regie: Er\k De Volder Speelteater De drumleraar regie: iohan DehoWander Blauwe Maandag Compagnie Decadence regie: Dora van der Groen Het Zuidelijk Toneel Wat volgt

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Ik lees daarnaast dat Lutz van de zwakke rol maakte wat er te maken was...Als je er dan de factoren Noord en Zuid aan toevoegt, wordt het probleem nog wat complexer...Wat op de helling wordt gezet is het kunnen, het ambacht, het schaven aan zichzelf en dat alles wordt soms radikaal geplaatst tegenover de rauwe wil tot expressie, wat moet leiden tot kwetsbare

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
Wat later krijgt de nieuwe esthetiek, die zich afzet tegen het naturalisme, steeds grotere vormen: de poppen worden ook letterlijk groter, en vinden hun voltooiing qua afmeting in de mens als pop...Wat het danstheater betreft, moet nagetrokken worden in hoeverre dit zich liet en Sharmanka, rariteitenkabinet uit Sint-Petersburg laat inspireren door de...internationale theaters wat betreft professionalisme

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
Rijnders wil aftasten wat onze verhouding met de tekst nog is, als we hem spelen ver van ons af...Hij is voorbij het punt waar de enige geldige vraag leek: 'Wat hebben die stukken ons te zeggen over nu...Rijnders wil aftasten of wat twintig jaar lang door beelden-stormerige theatermakers zo categorisch op zij werd geschoven, toch niet onvervreemdbare kwaliteiten bevat

Nr. 45, April 1994 • Hugo Durieux • Het zachtjes breken van een takkenbos
Oren open en ogen dicht, zo kon Franz Marijnen amper tien jaar geleden nog de houding van 'het traditionele operapubliek' kenschetsen...opera is de muziek dan het onbewuste van de tekst, dat wat de tekst zijn diepte geeft, zijn reliëf, een verleden...Ik heb het achteraf opgezocht, want tijdens de voorstelling ontging de tekst mij volkomen: ik kon alleen verstaan dat het over een engel ging en bovendien werd ik in beslag genomen door wat er voor