Archief Etcetera

180 document(en) met "John Gaat" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 30, Juni 1990 • Alexander Baervoets • Danslandschap in Vrije Val De Beweeging
Yurgen Schoora gaat in Away helemaal anders te werk...Hun spel is spel; het gaat nergens over en nergens naartoe...De samenwerking van tegelijk een regisseur (Guy Cassiers), een choreograaf (Jaap Flier), een danspedagoge (Mary Fulkerson) en een componist (John Gil-bert Colman) is -buiten de opera- ongewoon en op

Nr. 30, Juni 1990 • Erwin Jans • Het Achterland van het theater
Handke draagt zijn stuk op aan "Ferdinand Raimund, Anton Tschechow, John Ford und die anderen" en verwijst daarmee al onmiddellijk naar een aantal invalshoeken : de Oostenrijkse volkse theatertraditie...Zoals Handke zich een weg zoekt doorheen de literaire traditie, zo gaat het gezelschap op zoek naar een vraag, de vraag, het vragen...Het gaat niet om het geven van antwoorden, maar om het hebben van vragen

Nr. 31, September 1990 • Stephan Moens • Het spook van de opera
Nu de grenzen tussen beide genres vervagen, krijg je sowieso een publiek dat, zoals bijvoorbeeld in deSingel, zowel naar opera als naar theater, als naar concerten gaat...Het beste voorbeeld is John Dur, die bij ons heeft gedebuteerd en nu in de Munt al kleine solo-rollen krijgt, veel concerten doet en zelf zegt dat het allemaal begonnen is met Transparant

Nr. 32, December 1990 • Inhoudstafel
Guy Joosten ensceneerde John Hopkins' Losing Time in een coproductie met De Voorziening te Groningen...Hoe Jacob Beks zich ontkleedt, rechtop op een zwarte sofa, hoe hij dan gaat liggen en zich omdraait

Nr. 32, December 1990 • Luk Van den Dries • De man, hij wankelt
Strindberg kiest daarbij eenzijdig de zijde van de vader -de titel wijst er trouwens op dat het niet om een individueel maar om een rolconflict gaat- tegen de moeder...De enveloppe gaat toe...Luk Van den Dries LOSING TIME Auteur : John Hopkins; vertaling en bewerking : Gommer Van Rousselt, Luc Joosten; regie : Guy Joosten; decor : Manfred Dittrich; kostuum : Karin Seydtle

Nr. 34, Juni 1991 • Johan Thielemans • Peter Sellars' Klinghoffer
zij de opera kan de inhoud en de betekenis van dit tragisch incident schokkend worden.. John Adams voegt daar aan toe dat het werk een religieuze dimensie heeft, en dat hij in zijn muziek meer aan...doorsnee Hollywood-componist te staan (zijige snaren met daarboven uit een hobomelodie). John Williams lijkt het voorbeeld...Het einde is wel verrassend, want daar valt de muziek stil, en gaat het koor in een plastische houding staan (stijl H. Bloedspel uit de jaren vijftig). Een stem spreekt dan de finale boodschap

Nr. 34, Juni 1991 • Alexander Baervoets • Martha Graham
John Martin, zeer invloedrijk Amerikaans danscriticus voor de New York Times, 1927-1962) Louis Horst, die voordien samenwerkte met Denishawn, werd Grahams muzikaal directeur, begeleider...Cunningham, John Butler en Paul Taylor...Martha Graham was er voor ons, ze heeft alles omvergeworpen, alles veranderd, alles uitgevonden, maar men kan over haar niet spreken in termen van het verleden, zij gaat zonder omzien en ze is ons

Nr. 34, Juni 1991 • René Eljon • Moeders
er niet op een stoel bij gaat zitten tot ze kookt zoals ik en in plaats daarvan maar wat loopt rond te dromen tot ze eroverheen gaat daarom ben jij altijd te laat met de melk en zul je ook vandaag weer...nee ! LIED o BERTA gezellig met die kist in een huisje EMMA berta, dit gaat te ver BERTA te ver ? te ver ? wat gaat hier te ver ? eerst zorgen ze er voor dat je geen man meer...dat gaat toch niet gekkie

Nr. 36, December 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Bruna Koninckx, Paul... • KRONIEK
Marie Lambrechts Toch zonde van die hoer door Zuidelijk Toneel; tekst: John Ford, vertaling: Joel Hanssens: regie: Ivo Van Hove; scenografie: Jan Versweyfeld; dramaturgie: Klaas Tindenians...Maar dat lukt niet: ze kunnen het gevoel niet uitschakelen, de dualiteit emotie - rede gaat niet op...Slechts daarna gaat hij/zij zitten en worden de vragen gesteld

Nr. 36, December 1991 • Pieter T'Jonck, Peter De Jonge, Dieter Lesage,... • Klapstuk
Lesage: "En dat het dan nog uitgerekend om Belgen gaat, maakt het natuurlijk allemaal een beetje gênant...ook zo iemand die ontzettend ver gaat in het onderzoek naar de wijze waarop lichamen zich tonen binnen een bepaalde context...Maar hij gaat steeds uit van het exploreren van de beweging, en gaat dan na of dat ook een wijziging in gemoedsstemming meebrengt

Nr. 37, April 1992 • Ludo Abicht • La Muette de Portici was geen grote...
Moe van het wereldverbeteren Ik denk van wel: we hebben gemerkt dat kunst en kunstenaars voor propagandadoeleinden kunnen worden ingezet, of het nu gaat om de godsdienst of de glorie van een...Tot ze inderdaad de norm wordt waaraan een bevolking zichzelf gaat meten...Het gaat niet op dat we naar de hogergenoemde staalkaart van experimenten teruggrijpen om dezelfde fouten van toen te herhalen

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
Het gaat over extreme afgunst, blinde woede, kannibalisme...De wreedheid, zoals je ze kunt vinden in John Fords Tis Pity She's a Whore, beweerde hij, zou werken als een shocktherapie...Voor mij gaat deze Thyestes in de eerste plaats hier over

Nr. 37, April 1992 • Gunther Sergooris • De apotheose van de diva, de ondergang...
toeschouwersruimte; het voetlicht gaat aan waar ze in de diepte verdween...Zo stelt Achilles zich aan het publiek voor met een op gitaar begeleid melancholisch lied over zijn geboorteland:'O rich-soiled land, O land of Phthia, were we grew to manhood...' John Graham-Hall...Maar het gaat om stilte voor de storm

Nr. 37, April 1992 • Hugo Durieux • De meubels van Robert Wilson
Dit sluit nauw aan bij het prozawerk van John Cage, die met een methodische toepassing van toeval allerlei teksten door elkaar husselt tot een ritmische opeenvolging van bestaande woorden...Dan maak je het je publiek wel moeilijk als je in de jaren tachtig herhaaldelijk met teksten van Heiner Müller gaat werken...Wie denkt originele bijdragen van Heiner Müller en John Cage te kopen komt bedrogen uit

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Het nieuwe gezelschap Charleroi/Danses heeft dus Inlets 2 aangepakt, een choreografie uit 1983 op een compositie voor zee, schelpen, vuur en misthoorns van John Cage...Maar of het nu gaat om gecodeerde systemen die universeel willen zijn, of om een puur grafische activiteit vertrekkend uit de impuls van een persoonlijke inspiratie, deze documenten hebben een

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
De zoon gaat rechten studeren en weet carrière te maken als rechter...John: Kut...De toeschouwer kan zich bij hen alleen betrokken gaan voelen als hij meteen oppikt waar ieder fragmentje over gaat en wat het betekent voor de mensen waar het in het stuk om gaat

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Schönberg gaat verder dan Wagner in zijn poging ideeën uit te drukken door middel van eigen tekst en muziek...operaheld), dat zich afspeelt op de scène, en met muziek (van John Adams) die niet te moeilijk in de oren klinkt

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Het gaat bij hem vaak zo snel als in een tekenfilm...Frankenstein gaat over hel bestaan, en daarnaast heeft het prachtige romantische intriges...deze voorstelling gaat het over het romantische theater, iets wat b.v

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
homecoming: 'eerst te weten komen wie die maand, die week of de dag voordien gestorven is. Iedereen gaat maar door met zijn werk alsof het normaal is dat je geen ruimte hebt, geen steun, dat er geen interesse...Stuart kronkelt verkrampt achter Francisco Camacho aan, maar telkens als zij hem bijna bereikt heeft, staat hij op en gaat hij ergens verderop weer liggen...een montage van storende geluiden, geblaf van honden, nieuwsflashes, telefoongerinkel, sirenes en gejoel van mensen de aandacht gaat opeisen

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
Het gaat niet goed met de wereld; de geschiedenis lijkt een onontwarbaar kluwen geworden, dat op- en afrolt en telkens anderskleurige draden toont...John Berger, Stemverheffing). Wat angst aanjaagt, is blijkbaar de complexiteit van de werkelijkheid...het verwerven van een culturele erkenning, en anderzijds een nationalistische beweging die vecht om de voordelen die ze verworven heeft ten allen prijze te beschermen, ook al gaat dit ten koste van