Archief Etcetera

86 document(en) met "Mij Discordia" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
stof zullen zij zijn, maar stof vol hartstocht' (Polvo serán, mas polvo enamorado). Eén van de plaatjes die lang geleden mijn kinderlijke fantasie omtrent de dood beheersten komt mij terug voor de...Vierde dag Nog een ander 'verdwijnen' houdt mij bezig...handen van de muzikanten, Maatschappij Discordia dat zich af en toe opengooit naar andere gezelschappen om de gezamenlijke improvisatie van De Vere aan te gaan - om daarna opnieuw 'klein te durven zijn

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Ik stel mij dat voor als een siddering die doorheen het Deense slot trekt: tussen de gefronste wenkbrauwen van de politieke agenda is er eindelijk tijd voor vermaak...Het is dus niet zo verwonderlijk dat formules als De Vere (Discordia and Friends) of De Toneelfabriek (Toneelgroep Amsterdam) zo'n succes hebben...Ik kan mij er niks bij voorstellen, behalve de enorme desintegrerende kracht, ja maar, hoor ik dan, het gaat om informatie en een cd-rom is veel sneller

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Administratief werken we dus naar de letter van de wet, wat volgens mij meer kost dan één grote organisatie...Laat mij in uw huisje klein Bronks vindt een eigen huis nodig om goed te kunnen werken, maar totnogtoe was dat óf financieel niet haalbaar óf stuitten de plannen op een bekrompen invulling van...Mij interesseert het niet in de eerste plaats om theaterlessen te geven

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Ik kan ze niet exact omschrijven - ik zag de film twintig jaar geleden -, maar er is iets in de desolaatheid van die monoloog dat bij mij de herinnering aan die filmscène activeert en mij nu doet...Je stapt als acteur ook altijd in iemands esthetiek, wat ik mij erg lang niet echt heb gerealiseerd...Toen ik bijvoorbeeld Philoktetes deed, merkten mensen op dat de voorstelling zo waarachtig en echt was, maar ook dat het toch niets met Discordia of Virginia Woolf had te maken

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Samenvallen met wat je denkt
Theaterschrift heb ik mij er tweemaal aan gewaagd, nl...dezelfde voorstelling: '...ik ben gewoon Viviane De Muynck en zeg die teksten en als men mij Odysseus noemt, zal het publiek wel doorhebben dat ik Odysseus speel...Hier moet ik gebruik maken van de strakheid die het verhaal mij geeft en daar kan ik eruit stappen

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan
Ook hier, lijkt mij, moet weer alles 'geval per geval' bekeken worden...heel wat aan belang ingeboet; toch blijven andere criteria uit die periode - voor mij althans - wel aan de orde: het primaat van de praktijk over de theorie, het feit dat productievoorwaarden het product...met hen die trouw willen blijven aan hun principes - ik denk aan De Tijd, aan Maatschappij Discordia, enz

Nr. 68, Juni 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van de kleine en de grote dramaturgie
dramaturgie'. 'De kleine dramaturgie' is voor mij het dramaturgische werk dat zich rond een concrete productie situeert, 'de grote dramaturgie' zou men in algemene en wellicht te vage bewoordingen kunnen omschrijven...De Roovers en 't Barre Land wél met een dramaturg en Stan, Dito'Dito en Maatschappij Discordia niet...Theorie is voor mij in de eerste plaats niets meer of niets minder dan een bewustwording van wat men doet in de praktijk; bewustwording/theoretisering die dan daarna opnieuw in de praktijk

Nr. 68, Juni 1999 • Rudi Laermans • De totale podiumkunst van Rosas
De groep brengt de tekst losjes en ongedwongen, met de van Discordia en tg Stan zo onderhand overbekende informaliteit: gekruiste armen, korte glimlachjes naar elkaar, een vooruitstaand been hier en...Na een tijdje klit de groep samen op de houten tribune links achteraan het podium (decor en licht zijn overigens van de hand van Discordia-voorman Jan Joris Lamers). Nog meer Handke, in dezelfde arte...Dat heeft, zo dunkt mij, veel te maken met het simpele feit dat met uitzondering van Brahms - maar diens compositie staat in de voorstelling dan ook apart -geen van deze genres een narratieve

Nr. 71, Maart 2000 • Pieter T'Jonck • Spelen met gebouwen
Steve Paxton Hoewel ik Bêt Noir een erg geslaagd werkstuk vond, leek net dit aspect van het werk mij iets te gemakkelijk...de hoogtijdagen van zijn Maatschappij Discordia speelde het gezelschap met de regelmaat van de klok in de oude zaal van 't Stuc op de campus in de Van Evenstraat, een zaal die nooit bedoeld was als...Discordia er gaandeweg genoegen in om de zaal 'à l'état brut', zonder gordijnen, te bespelen, en zelfs verlichting op het terras voor de zaal te plaatsen

Nr. 72, Juni 2000 • Loek Zonneveld • Kasimir en Karoline
De vervallen en afgebladderde muren waartussen de Discordia-schatten nu in wonderschone en metershoge, zelf geconstrueerde schappen liggen opgeborgen, hebben ooit toebehoord aan herbergen en bordelen...die we de komende tijd van Maatschappij Discordia mogen verwachten...De tooneelcatalogus van het nieuwste repertoire van Maatschappij Discordia kan men bestellen op discordi@xs4all.nl of op www.xs4all.nl/~discordi/ of door te schrijven naar Maatschappij Discordia

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • 'Eigenlijk maken we volkstoneel'
Het klikt' heeft voor mij ook veel meer te maken met 'hoe wil ik mijn dagen doorbrengen...die zin is Discordia tot op zekere hoogte een groot voorbeeld voor mij geweest...Maar volgens mij willen we in essentie wel hetzelfde

Nr. 73, Januari 2000 • Loek Zonneveld • Een voorstel in plaats van iets definitiefs
Loek Zonneveld over de bron die Maatschappij Discordia heet, over de Discordia-foto's van Bert Nienhuis en over de monoloog Crisp van Discordia-acteur Maarten Boegborn...Het klimaat, zo u wilt: de sfeer waarin wij van harte zijn uitgenodigd te delen in de 'unieke absurditeit' die toneel heet, die is in de microkosmos van de toneelspelers van Maatschappij Discordia...Door het kakelend journaille, dat nu 'politiek correct' komt beweren dat de toneelspelers van Maatschappij Discordia 'de jongere toneelspelers zo langzamerhand meer nodig hebben dan zij Discordia' (de

Nr. 74, December 2000 • Sara De Bosschere • Ik kijk altijd vanuit mijn vak
de vierde wand gesloten en ben ik als publiek dus een soort voyeur?...' 'Als ik ontroerd word, is dat vaak omdat de onderliggende vertelling mij aanspreekt, omdat er een openheid is die mij...Wat mij bijvoorbeeld fascineert, is de secure omgang met de geladenheid van bepaalde plekken in een bepaalde vertelling...Dat blijf ik bij Maatschappij Discordia zo fantastisch vinden: er is een zeer groot bewustzijn in de omgang met theatertekens en tegelijk is er de goesting om het altijd opnieuw anders te proberen en

Nr. 74, December 2000 • Rud Vanden Nest • Vestiaire verplicht
Jaren later zou hij mij vriendelijk groeten als een oude bekende...En zij ligt mij nauwer aan het hart dan de wetenschap...Eerst eens in volle bezetting en dan pas tussen de overigens prachtige meubelen van Discordia of de monitoren van The Wooster Group

Nr. 74, December 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Theater verandert in je geheugen, dat is...
Door de hoeveelheid werk die er in het ro theater geproduceerd wordt, blijft er mij nog weinig tijd om andere dingen te gaan bekijken...Maar als regisseur ben je vanaf je eerste repetitie een toeschouwer... Cassiers: Voor mij is een regisseur een toeschouwer...Niet zozeer de techniek is daarbij voor mij het vertrekpunt dan wel het spelen en omgaan met de schaal: zowel het uitvergroten als het verkleinen

Nr. 75, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Belangrijke kunst gooi je toch niet weg...
Als je met anderen erover spreekt beginnen ze over geld en andere moeilijkheden, maar als wij met Discordia écht een voorstelling wilden bewaren, ook al gebeurde dat op kleine schaal, dan kon dat toch...Het gaat mij daarbij vooral om de architectuur van die gebouwen die je in de binnenstad zou neerzetten...Die Stadsschouwburg kan je niet wegdoen, het is een beschermd maar geen mooi gebouw; je went eraan; het mag wat mij betreft gerust blijven staan

Nr. 78, Januari 2001 • Clara Van den Broek, Arne Lievens, Katrien... • Thomas Walgrave: 'Accidenten zijn kansen'
ieder geval komt esthetiek in de zin van 'mooie plaatjes maken' voor mij niet op de eerste plaats...Het onderscheid tussen esthetiek en ethiek is voor mij een artificieel onderscheid, dat samenhangt met een 19de-eeuws l'art pour l'art-idee, iets waar ik me toch moeilijk kan in terugvinden...Het probleem met voorstellingen op het repertoire houden, zoals we doen bij Stan, is dat na een aantal jaren bepaalde ontwerpen hun relevantie voor mij verloren zijn

Nr. 85, Februari 2003 • Marianne Van Kerkhoven, Sara De Bosschere • Dialoog
Daar ontmoetten wij - de Roovers, Dito'Dito, Stan, Discordia zelf, Maten (nu: de Onderneming) en ook 't Barre Land en Dood Paard - elkaar, konden we gedachten en ideeën uitwisselen...MARIANNE Een van de belangrijkste, zoniet dé belangrijkste verworvenheid in het theater van de laatste decennia is voor mij inderdaad die emancipatie van de performer, het feit dat de acteur zich...Die artistieke vrijheid heeft voor mij niks te maken met elita-risme of een l'art pour l'art mentaliteit, waar ze zo vaak mee geassocieerd wordt

Nr. 86, April 2003 • Marleen Baeten • Walter Verdin: Beeld - muziek - theater:...
Maar het echte begin voor mij was Cymbeline in een regie van Jan Decorte: de eindejaarsproductie van het Conservatorium in Brussel, met onder andere Viviane de Muynck, Peter Rouffaer, Willy Thomas...Ze gaan als goede diplomaten om met hun acteurs, maar ze werken helemaal anders dan Maatschappij Discordia, Dito'Dito, Stan of de Roovers...Daarover heeft men mij niet eens geraadpleegd

Nr. 89, December 2003 • Anne Teresa De Keersmaeker • "We gaan proberen er iets aan te...
Wat er in Nederland met Discordia is gebeurd, dat maakt mij kwaad...Voor mij is het dan ook op de eerste plaats een artistieke uitdaging om te doen wat ik wil en toch een groot publiek te bereiken...Twintig jaar geleden vond ik journalisten maar pottenkijkers, die mij kwamen 'ambeteren', hun neus in mijn zaken staken, nooit schreven wat ik gezegd had