Archief Etcetera

139 document(en) met "Zeggen en het Luisteren" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 42, Juni 1993 • Herman Asselberghs • Een respectvolle worsteling
Deze choreografie is natuurlijk, dat wil zeggen tegengesteld aan kunstmatig, ze is en wellicht daarom, net als het bestaan, zo begrijpelijk en verklaarbaar dat er wel een metafysische dimensie moet...Het traditionele ballet favoriseert zonder schroom het bovenmenselijke lichaam, een lichaam dat enkel en alleen op de bühne optimaal tot zijn recht komt en zijn verheven kwaliteiten juist ontleent aan...Spontaneïteit (onverwachte patronen tekenen zich af) en vertrouwen (het lichaam wordt aan de ander toevertrouwd) vormen de sleutelwoorden in een choreografie die voor iedereen is weggelegd en als het

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • 'Onze tijd is uit zijn voegen'
Ivo van Hove regisseerde bij het Zuidelijk Toneel een ambivalente Hamlet: mooi om naar te kijken, slechts af en toe interessant om naar te luisteren, maar vooral voorbijschietend aan een echte...Nochtans waren Van Hoves noodzaak en bedoelingen sterk en duidelijk: het leven wordt op de drempel van de 21ste eeuw geteisterd door aids, oorlog, corruptie, onverdraagzaamheid, haat en meer van dat...Versweyveld staat ook in voor een sterke belichting en voor de kostuums: Claudius in het rood, zijn vrouw in het geel, Leartes in het vaalgroen en Polonius in blauw, refererend aan het kleurenspectrum

Nr. 45, April 1994 • Benoît Vreux • Het 'Jeune Théâtre': leven en dood van...
Dus werd beslist de Staten-Generaal van het Jonge Theater in 1994 als volgt te organiseren: - twee dagen overleg voor alle jonge artiesten (op 21 en 22 februari). Het doel was het werk van de...Theoretisch moet een deel van de subsidie dienen voor onderhoud en werking van het gebouw en een deel voor de kosten van creatie en verspreiding van de voorstellingen...39). 4) De Culturele Centra, namelijk de zowat vijfenzeventig "Maisons de la Culture" en "Foyers culturels" die over Brussel en Wallonië verspreid liggen en samen het verenigingsleven

Nr. 47, December 1994 • Inés Sauer • Grimm
Een naakt meisje (Sara De Bosschere) sluipt vlak achter hem langs en steekt op handen en voeten, soepel en snel, het toneel over, rechts de coulissen in. De man loopt achter haar aan en lijkt haar...Het vraagstuk van de schuld van het kind wordt in het sprookje als volgt opgelost: het kind krijgt een appel en een geldstuk aangeboden...Deze vlakken in primaire kleuren zorgen samen met de menhirs voor een niet nader te omschrijven 'oersfeer'. Het contrast tussen enerzijds het intellectuele en anderzijds het mysterieuze en het

Nr. 48, Februari 1995 • Ali Khedher • De Arabische cultuur of... De parabel van...
Men zou ook kunnen zeggen dat de cultuur de notatie, de permanente registratie (in al zijn vormen) is van de artistieke creaties, van de proposities van het denken en van de praktische kennis...En wel omdat iedere creatie door het Een en het Al, het Binnen en het Buiten, het Zeggen en het Luisteren, het Intelligente en het Sensibele in zich te verenigen, tijdloos wordt...van de cultuur om universeel te worden en tegelijk geworteld te blijven in de eigen traditie, zeer precies de grens aangeeft tussen het respect voor de andere in haar oeuvres en het demagogisch misprijzen

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Merkwaardig genoeg komt de dramatische climax van de confrontatie tussen Antonio en Shylock op het einde van het vierde bedrijf: daar weet Antonio zijn leven te redden en moet Shylock verslagen en...De acteur moet het 'luisteren' dus constant spelen, en zijn zwijgende maar aandachtige aanwezigheid domineert het geheel...Het lost de spanning op tussen het lijsttoneel en het platte-vloertoneel, tussen de grote zaal en de kleine ruimte

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Sedert de Duitse romantische poëzie — en dat werd helemaal duidelijk in het werk van Nietzsche en later het expressionisme — leidt die breuk alleen nog naar vervreemding, verlies van het zelf...het is het motto dat voorafgaat aan het allereerste boek van Hertmans, Ruimte uit 1981, en het is afkomstig uit Peter Handkes Kaspar: een erg talig toneelstuk over de in Duitsland in 1828 plots op een...Lezend en bladerend en herlezend ontmoet ik in Kopnaad de wolf en de leeuw onder de invloed van Mars en zie ik de rokken van Valeska, een man die door de bergen gaat, en een jongen die het spreken nog

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
Allicht moeten zij het idee gehad hebben dat er in De Nacht slechts één iemand acteert, de voorstelling draagt en dat de overige individuen op scène eerder tot het...Vas-y' en gingen deden ze, een beetje onwennig, alsof hen op een familiefeest gevraagd werd om eens te rappen voor opa en oma, tussen de fauteuil en het salontafeltje, zodat zij zouden kunnen zien wat...vragen bij het begrip 'gemeenschap', dat individuen van allerlei slag en soort, met allerlei uiteenlopende interesses, overtuigingen en levenswijzen homogeniseert tot één monolythisch blok

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Het weekbladritme ligt hem, naar eigen zeggen, beter: hij kan uitvoeriger argumenteren, en het geeft hem gelegenheid tot vergelijking...brief voor een grotere mildheid: 'ik vind het jammer dat je het gevaar loopt, de mensen die je kunt bereiken en voor wie het een weldaad zou zijn als ze naar je konden luisteren, tegen je op te zetten...Het behoort tot de wonderlijke kanten van zijn onvoorspelbare geest dat hij van de barok van Marijnen hield en van het arme theater van Grotowsky, van de spraakzame Brecht en het lichamelijke Living

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Met andere woorden: de woede waaraan door Frank Vercruyssen en Willy Thomas vorm gegeven werd in Het is nieuwe maan en het wordt aanzienlijk frisser heeft enkel waarde én kracht omdat het een...Dat wat 'fictie' is in het theater, die glasheldere en toch ondefinieerbare filter die er steeds weer schuift tussen het doen alsof en het werkelijk zijn, is toch van een erg 'reële' natuur, ook al...waarover ik het in het begin van mijn artikel had, doet opnieuw het verhaal van de man met de baby; met meer details nu, dat de moeder en de grootmoeder gedood waren en dat de man in de rug geduwd werd door de

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Het problematische van Becketts personages ligt nu juist in het eindeloos doorratelen van die stem, die met toenemende verstomming en onbegrip ('ben ik dat...Bovendien: Beckett verwoordde het falen van elke artistieke onderneming, en leek daarmee het laatste gezegd te hebben over kunst en kritiek...Dat is het finale punt waarin de overgang van Joyces synthese (alles gezegd krijgen) naar Becketts analyse (reductie van de werkelijkheid tot het geraamte van lijden en verveling) gestrand

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
gaan zitten, de ogen sluiten en luisteren naar de mengeling van geluiden als naar de soundtrack van een film over het maken van een film...Wat hen beiden verbindt, meent hij, is het uitgangspunt dat er in de kunsten 'een enorme desintegratie' plaatsvindt en dat 'het nooit meer goed komt'. Dat wil zeggen, de rangschikking van de kunsten...De uitvoerders maken het echte muziektheater, zowel als uitvoerders van het stuk De val van Mussolini, als door het verrichten van de handelingen en bewegingen die nodig zijn om het stuk uit te voeren

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Eerste propositie 1. Als we beginnen bij het bewegen, bij het denken door het bewegen, en bij het leven door het bewegen, komen we uit bij dat ene schokkende besef: dat het lot van de dans...Want door in te roepen wat al altijd aan het oog en het woord is ontgaan, verlang ik misschien te veel en baken ik een pad af dat niet direct het meest rechte is. Het is het pad van de geschiedenis...dit verschijnen en verdwijnen ligt de problematische kern van de danskritiek (en van de choreografie), want daarin ligt het element dat het mogelijk maakt te zeggen: ik ben aan het dansen, ik zie dans

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Bij het luisteren naar haar stem zie je alles gebeuren, en krijgt Schönbergs stuk een kracht en een spanning die de luisteraar meteen naar de laatste noten voert...De hogepriesters, belast met het slachten (of offeren) van de maagden komen een echte 'operadans' uitvoeren met zwaaiende bijlen, en later leggen ze de maagden op het altaar, omhelzen hen en snijden...Zo leidt deze opera naar het besef dat de mislukking wellicht onontkoombaar is. Deze gedachtenstrijd van Mozes en Aron raakt daarom een essentieel punt, en omdat Stein zo dicht de componist gevolgd

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Zij zien ons in een flits tussen de takken verdwijnen en dan geloven ze ik weet niet wat voor goddelijks van ons - dat wij, wanneer wij vluchten om ons te verbergen, het leven zijn dat in het bos...Zij zullen tot elkaar zeggen, dat niet alle, maar dan ook alle mensen kunnen verdwijnen, dat het anders geen zin zou hebben geboren te zijn en ons gekend te hebben...Hamadryade: Als deze zondvloed er tenminste maar toe kan dienen om hun te leren wat spel en feest is. De grillen die ons onsterfelijken door het noodlot worden opgelegd en dat weten we - waarom leren

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
bedoeling dat het publiek zodanig in een voorstelling participeerde dat het in een en dezelfde actie het onderwerp van het stuk simuleerde, alsook het levende commentaar verbeeld-de...Deze curieuze combinatie (is) heel wat ingewikkelder dan het gebruikelijke "zien en gezien worden" (...)'. Het belang van de zichtbaarheid van het publiek is onder andere hieraan af te lezen dat het...Dit wil zeggen: het was een actor in het politieke debat, maar op de wijze en met de middelen van een acteur

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Wat ik mis in een boek dat vooral door voorzichtigheid wordt gekenmerkt en af en toe vervalt in het leggen van een oppervlakkig verband tussen persoon en werk, is de smaak, de kracht, de niet...Nee, het gaat om tot het skeletachtige gereduceerde en geconcentreerde, spanningen tussen mensen, vrouwen en mannen...het besef hiervan misschien ook de reden waarom het boek van Van Schaik zo voorzichtig en onderkoeld is? Van Manen doet niet gewoon en heeft nooit gewoon gedaan: dat mag eigenlijk niet

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Hij/zij duikt op uit het niets, verdwijnt even abrupt, maar blijkt de spil van het drama en vooral van het bestaan van Romeo te zijn, erotisch en politiek...Af en toe gaan ze over tot de praktijk, en dan zie je heuse scènes uit het drama, in weelderige kostuums en donkere, stenen ruimtes...Dat betekent dat in de eerste plaats het camerastandpunt, dat wil zeggen de filmische blik primeert op de visuele rijkdom van decors en op de présence van acteurs

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
De jaren '90 lijken in het teken te staan van het volwaardig presenteren van het jeugdtheater en van een verbreding tot 'kinderkunsten'. Deze ontwikkeling hangt nauw samen met het ontstaan van...En het is toch belachelijk dat ik nog steeds moet zeggen: het kan...Voor het Bronksfestval '96 vroeg ze aan enkele acteurs uit het volwassenentheater (Günther Lesage) en studenten uit theateropleidingen (Adriaan Van den Hoof en Dimitri Leue) om een eerste creatie voor

Nr. 62, December 1997 • Louis Paul Boon • Manifest: Lof der Boswell Sisters
En dan kwam de gestapo eens binnen net toen gij aan het zingen waart en ze hoorden het niet, ze vroegen mijn pas en gingen weer buiten, en ik werd wat wit toen ze weg waren en dacht: daar zal ik eens...En weet ge wat, ik zal het zeer vlug schrijven en er dan mijn handen over heen leggen zodat niemand buiten u het lezen kan: ik hoorde u, er trilde ginder iets zeer diep in mij, en mijn vrouw vroeg me...En het aandoenlijke geval van drie oude mannetjes die zitten te zeveren, en het ene oud mannetje vraagt: wat vermakelijkheden er nu nog voor hen overblijven