Archief Etcetera

1006 document(en) met "Je" • Resultaten 841 tot 860 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Het beklemmende gevoel dat je je in de positie van de vetgans bevindt: een trechter in de strot en slikken zonder stoppen...Een pijn die je zelf ook vermoedt maar zelf nooit wil herkennen...Je kan ertegen vechten, je kan schoppen en verwoestend uithalen naar de dingen rondom, maar vaak tegen beter weten in. Het enige wapen dat je ter beschikking hebt, keert zich meer dan eens tegen je

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Al die zo onbestede hartstocht, dat groot verlangen van de, zo kom je tijdens het stuk te weten, eeuwige minnares-van-de-eeuwig-op-het-punt-van-scheiden-staande-man...meer metier met elkaar gemeen dan je op het eerste gezicht zou vermoeden...Volgeprate leegtes verstommen, zichzelf voorbijhollende mensen staan stil, emoties die je niet ziet maar vermoedt gaan op het groteske af in overdrive

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Emancipatie, schreef Heiner Müller (Jenseits der Nation), betekent in staat zijn om eenzaamheid te verdragen, de kracht hebben om alleen te staan met je mening...Je zou het persoonlijke relaas van zeer veel mensen kunnen verzamelen: een collectief auteurschap, diverse blikken, niet 'tegen' maar 'naast' elkaar; een theater van de nieuwsberichten, waarvan het

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Wanneer je de mijn weer verlaat, neem je een douche en trek je je eigen spullen weer aan...Als je naar een voorstelling van En-Knap kijkt, communiceer je niet met betekenissen, maar met pure vormen die je probeert te herkennen in soortgelijke, persoonlijke ervaringen, om ze opnieuw te...Bijvoorbeeld het gevoel van lichamelijke opluchting bij het kijken naar een slang wanneer je je angst hebt overwonnen, of het louterende effect bij het kijken naar een zware rotsblok die je in een

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Je doet het, en je zoekt een oplossing voor je problemen...Je moet de middelen daarbij goed inschatten; en weten wat je wel en wat je niet kunt...Die vraag kun je eigenlijk niet ontwijken, ook al besef je dat je haar enkel schematisch en benaderend kunt beantwoorden

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Als je de foto omkeert dan nog valt de vrouw...Je ziet althans de spanning niet van haar spieren, ze lijkt er vredig te hangen in een bevroren moment...Ik geloof dat het een klein geheimpje is (ik verklap het met uitdrukkelijke toestemming - wat dacht je

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Als je de desintegratie van gevoelens en verlangens wil tonen, door beelden te verbrokkelen en stijlcitaten te vermengen, dan moet je je niet bezighouden met dramaturgische futiliteiten: een L.A...Het effect van deze 'optie' is dan ook onwaarschijnlijke verveling (zeker in de integrale versie), zelfs al doe je je best om naar de heerlijk ridicule maniërismen van Osric te luisteren...Je kan hoogstens beide gegevens, die door de verwijzing naar Shakespeare met elkaar verwant zijn, naast elkaar leggen en voorlopig beslissen welk verhaal en welke taal je het meest overtuigt

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
Bedenk mogelijke scenario's om jezelf te beschermen: neem niet plaats ter hoogte van een vleugel, ook niet vooraan, achteraan of in eerste klasse, want daar trek je de aandacht van de kaper; mijdt ook

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
En je weet dat je op de lange reis die je voor de boeg hebt, om wakker te blijven bij het geschommel van de kameel of de jonk, één voor één al je herinneringen op zult roepen, en dat jouw wolf een...Zolang je kan kijken, houdt het kijken zelf je bezig...De beelden slorpen je op en houden je vast

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Lauwers, Rudi Laermans • Een beeld dat je aankijkt

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten • Een tweeling van Dimitri Leue
Naargelang je ervaringen kleur je het einde anders in, en het is maar de vraag of de ervaringen van kinderen zo anders zijn dan die van jongeren en volwassenen...Maar dat een huwelijk geen garantie is voor een duurzame band ervaar je al als kind, in je eigen gezin of bij vriendjes...Zarah reikt een taal aan om complexe gevoelens bespreekbaar te maken en om troost te vinden bij een gang van zaken waar je met je hoofd - en met je lichaam - niet bij kan

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Dat brengt met zich mee dat je je niet alleen in die evoluties kan gooien, maar dat je je ook voortdurend moet afvragen hoe je intussen ook decretaal in orde blijft,' zegt Barbara Wyckmans...activiteiten zoals je dat wilt, zodat je niet gedoemd bent om de gaatjes in de agenda van je gastheer te vullen...Ad Van Iersel en Bram Wiersma), Het Hamletmachien (Paul Peyskens en een aantal jongeren) en Als je broedt word je een beetje kip (coproductie met Dito'Dito). Ook Eva Bal benadrukt de rol die

Nr. 62, December 1997 • Peter de Jonge • De blijde intrede van Amanda Miller
Raakpunten zijn er: ook bij Amanda Miller vind je de woordenschat van het klassieke ballet, een radicaal ruimtegebruik, aandacht voor filosofische problematiek en...Bij haar kijk je voorbij de sprongen, voorbij het draaien of het rennen

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
Dat moet Greco zijn, denk je als je de voorstelling voor de eerste keer ziet...Het lijkt alsof je met hem de dynamiek kunt navolgen die ontstaat tussen de zee van mogelijkheden die zich aan hem voordoet en de radicale keuzen die hij als danser moet maken om tegen de veelheid...Als toeschouwer verlies je je in details en momenten, vergeet te vragen naar het doel en de betekenis van het bewegen en de voorstelling als geheel

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Maar dan doe je ervaringen op, zijn er andere ontmoetingen, begrijp je andere dingen...Die metaforen ontstaan natuurlijk op zeer associatieve wijze, plots staat die arm zo en merk je dat dat beeld niet meer enkel menselijk is, dat je er veel verder mee kunt gaan...Ga je met een bepaalde intentie de repetitieruimte in? Greco: Het is niet eenvoudig om op deze vragen een duidelijk antwoord te formuleren, ook al omdat bepaalde aspecten in het creatieproces

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Je zit midden in de dansgeschiedenis en je moet er iets mee doen: je kan er niet onschuldig mee omgaan...Je kan je niet wegstoppen achter andere dansers', aldus Reyniers...Ook om een hele voorstelling lang het publiek in je eentje te blijven boeien, dien je als danser over een flinke dosis virtuositeit te beschikken

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
Alleen was dat duidelijk de bedoeling van de opvoering, en dat kon je het scherpst aflezen aan het acteren van Maggie Smith die dankzij haar enorm talent erin slaagde het tijdsbeeld dat gezocht was op...Ten slotte heb je een mengvorm waarbij het 'historische' wordt aangestipt, zonder dat er dieper wordt op ingegaan...De zaal waarin de opvoering plaatsvindt, de ligging van die zaal in de grote stad of de provincieplaats, de gedragscodes die voorgeschreven worden en je permitteren een opvoering bij te wonen

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Ik zeg altijd: "je moet elke productie aangaan op de toppen van je eigen kunnen, maar je kan niet altijd langs de toppen van je persoonlijke ambitie sche- ren...En dan komt de fase waarin je denkt: ho maar, pas op, je staat niet alleen op de scène, je doet je ding samen met andere mensen, dus samen van nul naar honderdvijftig in tien seconden...Zodat je de behoefte voelt om meer en meer naar de pure essentie van wat je bent te gaan, met al zijn extremen... Je poogt die essentie te vinden, en juist daarom lijken zovele dingen je zo overbodig

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Kan je als kunstenaar blind blijven voor de politieke context waarin je werk ontstaat...Kan je met operadiva Elisabeth Schwarzkopf beweren dat je altijd alleen maar hebt willen zingen

Nr. 62, December 1997 • Marc Holthof • Een koning uit een washuis
Daar hoef je Erving Goffman niet voor gelezen te hebben: Vondel wist het al