Archief Etcetera

1128 document(en) met "Dit" • Resultaten 901 tot 920 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • (colofon)
Tegelijk met dit dubbelnummer Etcetera/Toneel Theatraal verschijnt Toneel Theatraal, nummer 8 1995, jaargang 116

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Bij Wilson is het theater een onophoudelijk 'formaliseren van de dingen', zodat de toeschouwer op een andere manier tegen de werkelijkheid aankijkt, dit in tegenstelling tot ons doorsnee-theater dat

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Dit seizoen doet hij zijn eerste regie bij het Ro-theater, waar hij sinds kort in de artistieke leiding zit...Maar ik wil toch dit en dit en dit en dit...Als voorbeeld zijn eigen stukken uit dit seizoen: De Troje-trilogie

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
En daarom alleen al is dit dossier een gemiste kans...Laermans' onvrede met de huidige Vlaamse theaterkritiek mag dan al voor een groot deel terecht zijn, toch blijft het een feit dat het signaleren van dit overduidelijke manco maar een eerste stapje

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
je nog echt onder de indruk raakt van weer maar eens een portret door een verwante geest (zoals het dan heet), in dit geval de Roemeense filosoof Emil Cioran, wil ik betwijfelen

Nr. 52, Januari 1995 • Kurt Lannoye • Podiumkunsten en management
dit opzicht is het wel jammer dat er geen index met trefwoorden voorzien is. In een eerste deel schetst Els Baeten een overzicht van waar de kunstorganisaties in Vlaanderen hun subsidies...Al bij al is dit een detailkritiek

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
een ijkpunt, 'niet alleen voor de jongere dans in dit festival, maar ook voor het hele Belgische danslandschap'. In onderstaande tekst situeren George Brugmans en Klazien Brummel Hans van Manen en de...Dit was de generatie die de moderne dans in Nederland op de landkaart had gezet, een generatie die royaal gezaaid had, maar, zo begon duidelijk te worden, zonder te kunnen oogsten...dat een verkeerd perspectief, is er op dit moment iets anders gaande

Nr. 52, Januari 1995 • Alexander Baervoets • Klassieke dans
Giselle werd in 1841 beschouwd als een hedendaagse voorstelling en dit was meteen de reden waarom het gebruik van voorbijgestreefde scenografische technieken gecontesteerd werd...Ironisch genoeg is wat toen als ouderwets ervaren werd deel blijven uitmaken van de standaard-uitvoeringstraditie van dit ballet). Het Zwanenmeer in de versie van Pepita en Ivanov uit 1895

Nr. 52, Januari 1995 • Eva van Schaik • De opmars van de danser
Het is in dit lichaamloze vacuüm dat ook balletdansers als instrumentarium van vlees en bloed een nieuwe betekenis krijgen toegekend...beide benaderingen is toeval van wezenlijk belang: enerzijds wordt dit zoveel mogelijk uitgebannen, o.a...Nieuwkomers in dit terra incognita worden doorgaans meedogenloos met de hegemonie van hun voorgangers geconfronteerd

Nr. 52, Januari 1995 • Carlos Tindemans, Hugo Claus, Alex van Royen • Fragmenten uit T 68 van Carlos Tindemans,...
Dit document is geen manifest', zo luidt de eerste regel van T 68...De binding tussen toeschouwer en scène moet van theatrale aard zijn; dit geldt eveneens voor de leiding en de acteurs...68 wil zich precies op dit aspect concentreren: het wil de individuele begaafdheid voedsel geven en zo de ensemblemogelijkheden verhogen, (uit IV.2) Met de technische bouwelementen van de

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Natuurlijk ontbreekt het ons nog aan het vermogen om een zo groot klankorganisme van circa 141 minuten als een Gestalt te vatten, dit eenmalige muzikale WELTRAUM...En de verwijzingen naar Laurel en Hardy, de Hollywood-film en de novelle van Slauerhoff - is er dan geen dramatisch gegeven voor dit muziektheater...De acteur als machine', werd dit hier en daar misprijzend genoemd, maar voor Raaijmakers heeft deze uitdrukking geen negatieve conotatie

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Maker Dick Raaijmakers heeft in dit werkstuk ongelooflijk veel historisch materiaal gestoken...En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Dan trekt de machiniste aan de andere kabel en een spot zwiept naar rechts, zodat het licht nu op de twee anderen valt: het spiegelbeeld, of een ontdubbeling, want bij dit paar gaat de actie gewoon

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Neem nu het feit dat Théâtre Varia dit seizoen twee stukken van Werner Schwab op het programma heeft staan...Het mag dan wel heroïsch klinken dat een prestigieus festival risico's durft nemen, maar zijn dit geen risico's van een verkeerde soort...Vooral in dit laatste aspect ligt het verschil met een 'gewoon' creatiefestival

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
aanzienlijk beter Dit is het verhaal van iemand die van de 20ste verdieping naar beneden valt en bij elke verdieping denkt: jusqu'ici tout va bien, tot hier gaat alles goed... Men heeft de reflex...Opgehitst en geruggesteund door het gros van de politiek - of was er slechts één racistische partij - in wiens kraam dit 'gezonde' volkse racisme geweldig past, kunnen ze nu legitiem - en dat is het...Dit jaar, toevallig vlak voor het toeristische hoogseizoen protesteert de middenstand tegen de bedelaars omdat die hun klanten zouden wegjagen en zie hun wil wordt wet: bedelen is vanaf nu verboden

Nr. 52, Januari 1995 • Inhoudstafel
Imschoot Redactie Erwin Jans, Bruno Koninckx, An-Marie Lambrechts, Geert Opsomer, Pieter T'Jonck, Gunther Sergooris, Agna Smisdom, Johan Thielemans, Luk Van den Dries, Marianne Van Kerkhoven Aan dit

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Improvisatie bleek binnen de programmering van het Klapstukfestival de meest vitale voorstellingen op te leveren', schrijft Robert Steijn elders in dit nummer...Dit is niet van mij...Tegelijk werpt dit vragen op in verband met de grens tussen publiek en privé

Nr. 53, December 1995 • Sophie Van Weert • Anatomie
de volgende delen gaat Gaudreau weg van dit 'statische' danswerk en wordt het geheel een stuk dynamischer...Een instrumenteel lichaam dat getoond wordt als een beeld en zo afstand neemt van dit lichaam

Nr. 53, December 1995 • Peter De Jonge • Een zacht memento van alle verdrukten
dit moment van exhibitionisme bekent Hoghe kleur...Het zijn foto's van Aids-slachtoffers: Ron Vawter, Rock Hudson, Michel Foucault... Is dit een heropstanding uit de doden

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
dit concert werd sérieux gekoppeld aan een speels omgaan met het materiaal, op een manier die in dansvoorstellingen zelden te zien is. Maar de dans- en muziek-improvisatieavond onder...Platel toont mensen die in hun lijf zitten en dit lijf op ieder moment ten volle gebruiken...Vraag is of het 'onderzoek' (dit) geluid wel nodig heeft). Hij ontwikkelt met vier danseressen een zeer beperkte stock van bewegingen die zeer traag onder de loep genomen worden

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Opmerkelijk genoeg werd dit genre vertegenwoordigd door twee dansers die allebei al een lange staat van dienst achter de rug hebben: Katie Duck en Steve Paxton...Je begrijpt dat hij met dit macho-gedrag zijn fysieke conditie aan het uittesten is. Zijn val-exercities zijn een bezweringsritueel om het aftakelingsproces zo lang mogelijk uit te stellen...Later verdwijnt die intimiteit en ga je je vooral afvragen wat de choreografe nu eigenlijk beoogt met al dit stuurloos etaleren van zoveel fysieke en psychische onmacht