Archief Etcetera

1111 document(en) met "ZO Z" • Resultaten 941 tot 960 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
Dit uitsteken van de hand is echter niet zo nostalgisch of eenduidig als sommige critici denken: het neemt meteen terug wat het lijkt te geven, omdat het zich onmiddellijk beraadt over wat er...keer precies zo doet, netjes berekend om ons in het ongewisse te laten; op die momenten ontstaat iets wat ik alleen kan aanduiden als zure poëzie - zoals elke verwarring zuur en lekker kan zijn, iets...Het is een radicale, en tegelijk vederlichte voorstelling van een moeilijk probleem: dat alles wat we zo graag willen laten verschijnen - in zijn hele gedaante (maatschappelijk, artistiek, ideologisch

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Zo ziet het er niet helemaal uit in deze enscenering...Zo sterft Mimi op het einde van de opera niet als de tragische geliefde van Rodolfo maar als een allegorie van die jeugd die niet kan blijven bestaan

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Het is tot dan toe ook altijd zo geweest dat de afgestudeerden van conservatoria en andere toneelopleidingen vooral bij het repertoiretoneel terecht kwamen...Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat de nieuwe golf van de jaren '80 voorbijging aan deze opleidingen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Zo krijg je een betrokkenheid waarin toch altijd afstand bewaard wordt...Theater en literatuur Door die visuele ingesteldheid lijken de drie auteurs te graven in de diffuse enclave tussen theater en literatuur, zo intens zelfs dat het niet altijd duidelijk is waar...Zo deed ik mijn intrede als theaterauteur

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Het komt hun wel toe, lijkt me zo...Hamadryade: Als dat zo is, kan ik hen niet beklagen...Zo gaat het in de wereld

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Zo was iedereen het erover eens dat de nodig hertekend moest...elk geval had de minister wel oor naar de dreigende Versnippering'. Zo maar even zes van de acht voorgestelde nieuwkomers in het teksttheater stuurde hij ten gunste van de bestaande organisaties...Zo lijkt ook een adviesraad het evident te vinden dat de organisatie- en produktievorm onvoorwaardelijk primeert op de persoonlijke merites van de theatermaker

Nr. 56-57, Augustus 1996 • (advertentie)
Shaw door Toneelspelersgezelschap STAN za 31 aug en zo 1 sep, 20U30, lunatheater DE BEZETENEN naar AlbertCamus en Fjodor Dostojewski, door De Roovers ma 2 en Di 3 sept, 20u30

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Maar notaboekjes hebben zo hun voordelen...Pistoletto's beeld toont net zo'n rest, en doet onwillekeurig denken aan een opmerking in het essay over dodenmaskers: 'Maar wanneer het leven breekt en de dagelijkse gezichten wegvloeien, verschijnt...Zo is de waarheid van het lichaam niet wat het toont maar wat het doet: stille beweegredenen onmerkbaar mengen en zo verbergen in de helderheid van het denken'. En ook in deze passage is de echo van

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
van de pure Amerikaanse Droom, als 'black' echt 'beautiful' is, wat is er dan per se zo problematisch aan een naakt zwart lijf op een theaterscène...Zo is Walking Tall van Susan Lewis een nadrukkelijke kritiek op de voorstelling van de zwarte vrouw als lelijk - omdat haar fysieke structuur en haartooi niet beantwoordt aan het blanke

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
desondanks een fundamentele vraag stelt: hoe komt het dat een zo optimistische tour de force om op voordien ongeziene wijze kunst, handel, wonen en werken in een mega-gebouw op elkaar te betrekken, nu zo goed...En dat het allemaal uiteindelijk niet zo gevaarlijk meer was, mag blijken uit het feit dat Napoleon III van deze Opéra zijn officieuze verblijfplaats maakte...Aura Zo bekeken zijn theaters natuurlijk bijzonder belangrijk, omdat ze een beeld creëren dat nog veel sterker is dan dat van het eenvoudige monument

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten, Johan Wambacq • Redactioneel
Beste lezer, 'En dan volgt nu een korte pauze', zo luidde het in ons vorige nummer (april 96). Zoals de (subsidie)kaarten toen lagen, zouden we 1996 diep in de rode cijfers afsluiten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Waarom is het Arabische theater zo jong...Bovendien hebben ze zo radicaal gebroken met het Westen, dat ook de positieve invloeden uitgebannen werden...Zo hebben de Verenigde Staten gedurende een tiental jaren de Moslim Broederschappen in Homs (Syrië) gefinancierd en bewapend om de Syrische president Assad te kunnen destabiliseren

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Zo is het ook interessant om zien hoe Ginkas in Katerina Ivanovna een uiterlijke vorm imiteert...Het is overigens niet uitgesloten dat uit zo'n onderzoek blijkt dat de mythe van de tekst gedeeltelijk appelleert aan een reeds gekende mythe...Zo ontdekte Joechanov op een bepaald moment dat de tuin met zijn bewoners de slachtofferrol vertolkt en op die manier de geschiedenis herhaalt van Orsmund, Osiris of Christus, de geschiedenis van dood

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
De stad zit zo vol spanningen, mogelijkheden en ... vreemdelingen...Nu hangt de soort kwaal die men de stad toemeet, wel wat af van welk soort dokter de diagnose stelt: er worden zo veel verschillende strategieën losgelaten op de stad...Men ijvert dan voor de 'opgezette stad'. Op de Habitat-conferentie in juni van dit jaar werd hier nog een duidelijk voorbeeld van gegeven, zo meldde Filip Roegiers in De Morgen: 'De hoofdstraat van

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Die kerels weten zo veel...Hoe weinig ruimte er is voor zo veel volk, hoe alomtegenwoordig het lawaai, hoe overbevolkt de woningen zijn...de buurt valt het nogal mee: in Molenbeek is het publiek domein zelden dwingend, integendeel, het bevat zo weinig indicaties dat je er eigenlijk alles

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd zijn...Het gebouw is zo gewoon geworden, zo opgeslorpt in ons gejaagde stadsleven van alledag dat niemand er nog stil bij staat'. Hij wil dat we ons omdraaien en even omhoog kijken om de kwaliteiten van de...Een straat doorboort het sterk gelede gebouw doormidden', zo melden de modernen tevreden, 'onder meer om toegang te verlenen tot het in het complex verwerkte busstation, de verbinding tussen het

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
Zo staat er op p.31:'(...) theater heeft geen publiek meer, maar moet zijn publiek zoeken...Misschien is dat niet zo toevallig, want waar staat de Arabische wereld in de Europese verbeelding anders voor dan voor economische import (olie of goedkope werkkrachten)? Wat zou er anders voor goeds...Maar Vanhoutte en Baeten lijken het zo te willen formuleren dat de grote schouwburgen de grote boosdoeners zijn, diegenen die al het geld opslokken en zo iedere beweging in het theater

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
choreografen aan het afleveren is. Theateronderwijs In Vlaanderen is een gevecht aan de gang, zo noteert Geert Opsomer in zijn opvallend verhelderend artikel

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Blijft de vraag hoe het komt dat de weg die de beneden- en bovenburen na de Eerste Wereldoorlog aflegden zo vele decennia zo vele overeenkomsten kon tonen, maar dat de differentiatie zich onmiskenbaar...Ja, zo kan ik het ook... Het was juist de taak van Van Kerkhoven, Lambrechts en Verstockt geweest om niet alleen de achterstanden te signaleren, maar deze ook weg te werken...Mocht dat zo zijn, dan dient dat verklaard te worden

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Net zo is de forse stijging' van De Beweeging niet het resultaat van een inhoudelijke appreciatie voor - bijvoorbeeld - de werking van de afgelopen jaren, maar een regionalistisch manoeuvre van een...De overheid had weliswaar niet zo veel met dans, maar de beslissing was tricoloor Belgisch: Brussel had sinds 1960 zijn Ballet van de XXste Eeuw onder leiding van Maurice Béjart, in Wallonië was...Versnippering'. 'We moeten ons hoeden voor versnippering', 'we moeten versnippering tegengaan'. Blijkbaar wordt er zo kwistig met dit woord omgesprongen, dat de 'versnippering' zelf versnipperd dreigt