Archief Etcetera

1006 document(en) met "JE+SUIS+SANG" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 6, Maart 1984 • Inhoudstafel
Evenzo een crisisfenomeen is de droom van het spektakel, De musical, de revue, de dansfilms: naïef en onbezorgd, simpel en zo 'echt'. Ook op deze bladzijden hoor je het weemoedige zuchten: Le

Nr. 6, Maart 1984 • Jef De Roeck • K R O N I E K
onze jonge tijd waren er redenen om je tegen de bestaande situaties af te zetten...Met wat je op het Klapstuk gezien hebt, kan ik mijn publiek niet houden

Nr. 6, Maart 1984 • Marianne Van Kerkhoven, Paul De Bruyne, Jan... • K R O N I E K
Scènes/Sprookjes (HTP) - Foto Herman Sorgeloos HTP/ Ciel Noir Geruis/Muziek Twee weken na Scènes/Sprookjes van Het Trojaanse Paard zag ik Je voulais encore dire quelque chose, mais...somnambule"); kinderangsten (het plafond 's nachts boven je bed; het balkon waarop je staat breekt af). Een snijdend moment in de voorstelling: om beurt komt een acteur naar voor en vertelt zijn angstbeleving...Omdat Arme Cyrano de verplichting in de huidige maatschappij om wat het ook kost (geformaliseerd) gelukkig te zijn (niet snotteren als je verdriet hebt, de dood en zijn angsten verbergen, maar ook je

Nr. 6, Maart 1984 • Marianne Van Kerkhoven • In het teken van de recuperatie
Het spel, het licht, het decor, alles werd tot een minimum herleid: je luistert naar de tekst; die is rijk en subtiel; je luistert naar Ivonne Lex : ze zégt de tekst, speelt géén personage, speelt...voor ons hebben: voor ons hoeft dat ook niet, maar het geheel van de situatie (het eten dat reëel op de scène bereid wordt; je kan bovendien een soortgelijke schotel achteraf nuttigen met de artiesten...vraagt een ouderwetse manier van kijken, waarbij de verwachting van een 'realisme' logisch lijkt en waarbij je het terecht als een stijlbreuk aanvoelt, wanneer je een karikatuur van dat realisme voorgezet

Nr. 6, Maart 1984 • Johan Thielemans • Glittenberg, een geniaal scenograaf
het begin van het stuk kan men het volgende beluisteren : "Ne me touchez pas ! Ne me touchez pas... ou je me jette à l'eau !... - Je ne vous touche pas... Voyez, je resterai ici, contre l'arbre...Als je aan Maeterlinck houdt, is het vage het vage...Maar dan heb je de tweede mogelijkheid: waarom spreekt ze zo vaag

Nr. 6, Maart 1984 • (advertentie)
Maar je zit toevallig net krap bij kas Weg kans...Een Persoonlijk Krediet van de ASLK biedt dan uitkomst Op een budgetvrien delijke manier En ben je ouder dan 18 maar jonger dan 30 informeer dan eens naar onze speciale voorwaarden voor...Je ASLK-agentschap vertelt er je graag alles over

Nr. 6, Maart 1984 • Geert Opsomer • Arca haalt Starkadd uit het museum
Je zou dit het Starkadd-heldperspectief kunnen noemen

Nr. 6, Maart 1984 • René Swartenbroeckx • René Swartenbroeckx: DE LEGE CEL
Karate-bewegingen) En hij zei: "Laat haar met rust, of ik trap je onder je kont dat je zelf elastiekjes in je broek zult nodig hebben om je billen bij elkaar te houden". Aaaa...Immi Ik zal met je pronken, Je zult in alle gezinnen worden uitgenodigd, hectoliters thee en koffie moeten drinken, je volproppen met zoete gebakjes en maanden later zul je...Voor een prikje kun je een woning huren, Keiman en je zult zoveel verdienen dat ook je ouders in Akoy ervan kunnen leven en dat je een huis kunt kopen in het land waar je vandaan komt

Nr. 6, Maart 1984 • Paul De Bruyne • De tweede generatie in De lege cel...
de uiterste marge van het theater- en vormingswerk kun je zien dat Vlaanderen een multi-raciale gemeenschap geworden is. Ongeveer gelijktijdig lopen drie produkties over en/of door tweede generatie...En, toegegeven, technisch zit het allemaal knap in mekaar en je gooit het wiel toch ook niet weg omdat het lang geleden is uitgevonden

Nr. 6, Maart 1984 • Ritsaert ten Cate • Ritsaert ten Cate
Festival van Hiraz een jaar na Ka Mountain van Bob Wilson, de tijd waarin het behoorlijk kwestieus was of je je wel door de Farah Dibbah en haar door God gegeven echtgenoot mocht laten vertroetelen op...Veel berichten lees je op dit moment over de veiligheidsmaatregelen

Nr. 7, Juli 1984 • Luk Van den Dries, Johan Thielemans, Alex... • k r o n i e k
Ik weet dat dit overdreven is, maar je krijgt in Antwerpen toch de neiging om met gemengde gevoelens tegen Brussel aan te kijken...Hoe dichter je bij de bron bent, hoe eerder je in de kijker loopt natuurlijk...Want als je nog steeds van organisatoren te horen krijgt: 'heeft Van Gansbeke al iets over je gezegd

Nr. 7, Juli 1984 • Jef De Roeck • Jef De Roeck
Dit ei van Columbus werd uitgebroed in een nest waar je het niet zou verwachten: 't Stuc te Leuven...Laat het een aanleiding zijn voor jou, toeschouwer, je eigen voorstellingservaring te confronteren met de 'kritiek'." Dit is een poging om het mogelijke afremmingseffect van de 'slechte...zijn/haar kritiek alleszins, daar kun je volgens de logica van HTP, zoals ze door Belga is weergegeven, niet onderuit

Nr. 7, Juli 1984 • Marianne Van Kerkhoven • In het tuinhuis
het Tuinhuis is een belangrijke produktie, één die je raakt

Nr. 7, Juli 1984 • Klaas Tindemans, Pieter T'Jonck • Gerardjan Rijnders : "Ik heb vanuit mezelf...
een streepje Je zou kunnen zeggen dat Rosemary Clooney's Baby je meest realistische stuk is, in tegenstelling tot b.v...het meest realistische stuk in die zin dat je je kan voorstellen dat het misschien inderdaad nog een keer plaatsvindt...Je hebt heel veel aan dingen die je kunt of aan dingen die je gezien hebt, maar uiteindelijk moet je zorgen dat er iets nieuws, al was het maar een combinatie van stijlen ontstaat

Nr. 7, Juli 1984 • Paul De Bruyne • De nieuwe raad van advies
Je voelt met je ellebogen dat dit een No Nonsense club is die zich niet zal uitputten in utopische spielereien, maar binnen de opgelegde grenzen zijn plicht zal doen

Nr. 7, Juli 1984 • Pol Arias, Johan Thielemans • Het is vijf voor twaalf voor de...
Je benen volgen niet mee' of 'Je bent bang'. Je werd heel tactvol in je hemd gezet...Hoe groei je naar zo'n rol toe ? Wie is je spiegel om je te helpen bij de houding van je armen ? "Ik denk daar niet aan...Vonken Onlangs heb je het publiek nog eens verrast met je rol in Oom Wanja Het viel op hoe je plots accenten ging verleggen, hoe er meer bewegingen aan te pas

Nr. 7, Juli 1984 • Marianne Van Kerkhoven • Het regent maar ik word niet nat
Territorium Je wordt met een beperkt aantal toeschouwers binnen geleid in een vierkante kamer met houten vloer; tegen de grond ligt neonverlichting; door het grote deurgat achteraan, zie je...Als je naar boven kijkt, zie je een aantal geweien hangen, die je op de muur van de grotere kamer, achteraan, in geschilderde vorm gereproduceerd ziet...Je kan er lang en aandachtig naar kijken

Nr. 7, Juli 1984 • Bert Verminnen • ONBEKENDE BEWONERS
Zolang je in kroegen kunt blijven hoor ik niets van jou, maar als je moe en hongerig bent of gewond of ziek of doorzopen en opgejaagd door anderen, dan kom je terug of ik vind je stijf bevroren voor...Jij luistert enkel naar je eigen stem, vervreemd van alle anderen heers jij in je kamer als een gigantisch insekt, vanuit je kamer bestuur jij de wereld en aanschouw je de veldslag van je verleden...Je gaat naar zangverenigingen, je hebt een god, maar wie ontmoet je, wie ? Eerste Bewoner Ik vergeef je alles, omdat ik alles vergeven kan, je wanorde, je vervloekingen, je heidense waanzin

Nr. 7, Juli 1984 • Bert Verminnen • NACHTELIJKE BEZOEKERS
Dat je ophoudt in boeken te leven, dat je meeloopt in 't gelid ! Tweede Dat je normaal begint te handelen Eerste Dat je je laat inschrijven ! Tweede Dat je een...stempel krijgt ! Eerste Dat je aanschuift in de rij ! Tweede Dat je in dienst gaat ! Eerste Dat je meedoet zoals de anderen ! Tweede Dat je produceert ! Eerste Dat...Tweede Dat je mee komt vechten Eerste Dat je buigt ! Tweede Dat je meezingt ! Eerste Dat je wordt zoals de anderen ! Het is tijd ! Ik-figuur Ik heb niets

Nr. 7, Juli 1984 • Marianne Van Kerkhoven • Bert Verminnen
je met iemand die met een vriend naar het Anarchistencongres in Basel vertrekt - als goeie anarchisten met één spoorkaartje voor twee - en ginder in allerlei vermeende en echte achtervolgingen terecht...Wat doe je met iemand die in het sanatorium aangekleed op bed ligt, klaar om uit te gaan, de eerste bezoekers de weg wijst naar het café en zelf door de haag kruipt om die bezoekers daar te vervoegen...op je werk omdat je je ziek voelt