Archief Etcetera

171 document(en) met "Pierre Wat" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 29, Maart 1990 • Marianne Van Kerkhoven, Hildegard De Vuyst • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Eén kandelaar op een scène van twintig op twintig is mooi; alles wat geïsoleerd wordt heeft een schoonheid...Ik probeer steeds de berg der schoonheid te beklimmen maar wat ik daarbij tegenkom, ga ik niet uit de weg...Als je zegt 'op weg naar', waar werk je dan naartoe ? Wat is je perspectief ? "Ik heb dat niet zo precies afgelijnd en wil dat ook niet vastleggen

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
Wat die minister, wat die cultuurcel(len) met podiumkunst willen, daar kom je niet achter...Hier wordt duidelijk wat Roofthooft bedoelt met de uitspraak dat wanneer we niets verlangen, alles wat er van komt mooi meegenomen is. We kunnen ons de vraag stellen of de vrouw van Emiel...Alles wat met teater en akteren te maken heeft, is ruimte : gedachten, emotionele verbeelding, klimaten, vibraties, energie, geluid, van moment tot moment verschijnend en meteen weer verdwijnend

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
De enige vraag die steeds terugkomt en niet beantwoord kan worden, is wat zij voelen, wat er gebeurt gedurende die lange minuten dat zij draaien...Deze wat uitgebreide situering om te wijzen op het toch wel ongewone karakter van deze pro-duktie "met kinderen bestemd voor volwassen oren". Een voorstelling die aldus de aankondiging, "voor het...uitvergroting van personages waardoor de zo wie zo al dunne verhaallijn van Scapin voor het publiek te volgen was, ook voorbij de tiende rij dus, wat zeker voor de minder ver dragende vrouwenstemmen zowat de limiet

Nr. 35, September 1991 • Pol Arias • Profiteren van de waarheid der dingen
inspireerden ons op wat Jourdheuil en Jean-Pierre Vincent in Frankrijk brachten : eperimenteel en tegelijk populair theater...zijn een beetje als een familie en vandaag botst dat met wat buiten gebeurt...Veel gezelschappen hopen daardoor ook wat meer subsidies en contracten binnen te halen

Nr. 35, September 1991 • Ann Olaerts • THEATER FESTIVAL
Vlaamse initiatieven Wat is er dan wel in Vlaanderen...dat land rijk is. We brengen ze hier gemakshalve samen onder de noemer 'Ateliers d'écriture dramatique'. Voornaamste animatoren van deze 'ateliers' zijn Michel Vinaver, Daniel Lemahieu, Jean-Pierre...wat wil men bereiken

Nr. 36, December 1991 • Emil Hrvatin • Jan Fabres zoete verlokkingen
Emil Hravtin, Fabre-kenner uit Ljubljana, zag Sweet Temptations en de monoloog Zij was en zij is, zelfs en schreef er een essay over, een eerste versie van wat een hoofdstuk zal worden uit zijn...Hij verwerpt uitgestelde energie, het interesseert hem ook niet de grenzen van de energie van het lichaam af te tasten (wat hij wèl deed in zijn theater-trilogie). Brokstukken, ruïnes, fragmenten van...Emil Hrvatin vertaling Jan Simoen Zij was en zij is, zelfs (Jan Fabre) Foto Jean-Pierre Stoop

Nr. 37, April 1992 • Hugo Durieux • De meubels van Robert Wilson
Het zou kunnen natuurlijk; Muller husselt ook de hele wereldliteratuur door elkaar tot het een typische Müller-tekst wordt, maar of die daardoor betekenisloos wordt is wat anders...Bovendien krijgen ook sculpturen die niet verwijzen naar de geschiedenis van het theater (van Wilson) titels mee, waarbij je behoorlijk wat moeite moet doen om ze niet met een betekenis te laden...Wat moet je bijvoorbeeld met nummer 20 op het parcours, SADDAM HUSSEIN a chair for Saddam hussein, 1991, construit pour ZE1T Magazin, bois et béton, dat in het boek van Heiner Müller het bijschrift

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
Er is een interview met JEAN PIERRE RAWIE, met een voorpublicatie uit zijn nieuwe bundel...KAMIEL VANHOLE bespreekt de Holocaust-strip MAUS van ART SPIEGELMAN alsof het een literair meesterwerk was - wat het ook is. CHARLES WENTINCK introduceert de nieuwste FINKIELKRAUT...En BART EECKHOUT stelt een pak CD's voor met eigentijdse muziek, op zo'n manier dat de Schubertfan weet dat hij deze CD's niet meteen moet kopen, maar dat hij toch een idee krijgt van wat deze

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Anders gezegd: vele produkties in wat ik als het 'vormen-problematiscrende' theater omschrijven wil, zouden verloren zijn, of onbestaande, zonder kritische, zij het dan hermetisch-kritische...Authentiek is datgene wat overeenkomt met zichzelf, wat waarheid is en "niet en dobbelt". Vooral kunstenaars en kunstwerken konden 'authentiek' zijn...Zou de tekst dan toch bepalend zijn in de 'zoektocht naar het stuk'? Wat de theaterillusie betreft, raad ik u als lectuur de besprekingen van O'Neill, Rohmer, Platonov en Man Ray aan

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Opera, dat was tot voor kort Verdi, Puccini, Mozart, Wagner, Rossini, Donizetti, nog Verdi en weer Puccini, en verder nog wat Bizet, Délibes, Meyerbeer, Moessorgski, Leoncavallo of Mascagni...1991 duikelt Pierre Audi, artistiek directeur van De Nederlandse Opera, Die gliickliche Hand weer op en programmeert het in een dubbelprogramma met een ander zeer merkwaardig stuk: Neither (An Opera...Het 'scenisch materiaal' dat die leverde was indrukwekkend, zeer efficiënt en bovenal zeer Kounellis: loden platen, steenkool, jute en wat vlammetjes, kortom zwart, donkerbruin en anthraciet

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Natuurlijk komt de volgende morgen Amphytrion zelf thuis en begrijpt hij niet wat zijn vrouw zegt...Maar wat betekent het allemaal...Gosch had het talent van mensen als Pierre Bokma of Catherine ten Bruggencate helemaal laten openbloeien en had van hen een controle op de uitdrukkingsmiddelen verkregen die men bij Bokma

Nr. 39, December 1992 • Inhoudstafel
Eindredactie Johan Wambacq, Erwin Jans Aan dit nummer werkten mee Janine Brogt, Johan De Boose, Hugo Durieux, Patrick Jordens, Geert Opsomer, Jean Pierre Rondas, Pieter T'Jonck...studie van socioloog Koen Kwanten Een doorlichting door Dirk Vanhaute 36 Dans : interview met Anne Teresa De Keersmaeker Wat, hoe en waarom...gezelschap en publiek De theaterkritiek volgens BRT-producer Jean Pierre Rondas Foto's omslag: - Tijl, Vlaamsch Volkstoneel, 1925-1 926, regie Johan de Meester decor René Moulaert, Foto

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
Ze zeggen het graag, maar denken daarbij: wat moeten we zeggen, en vooral: hoe moeten we dat zeggen...en Boerman laat zijn president heel honingzoet zijn, ver van alle clichés over een schreeuwende Hitler of zo, wat niet belet dat het gevaar voor de tirannie even groot blijft). Boerman vreest dat de...Busschots, Pierre Callens, Lilian Keersmaekers, Marijke Pinoy, Bob Snijers, An Pira, Peter Thyssen T H A T E R Ik leef, ik weet niet hoe lang Ik sterf, ik weet niet

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • redactioneel: Het mogelijke
Tijdens de manifestatie ter ondersteuning van de Muntschouwburg richtte de Franstalige schrijver Pierre Mertens zich in niet mis te verstane woorden tot de gezaghebbers van dit land: "Kijk eens hoe...zich van ons verwijdert, kijk eens wat voor vergissing u begaat, want zonder het te beseffen verwijdert u zich nu al van uzelf, u bent een vreemde voor uzelf geworden, de kloof zit in uzelf, uw mislukking

Nr. 41, April 1993 • Bart Van den Eynde • Dollen met ons cultuurgoed
De Abele Spelen nu lijkt bij laatstgenoemden heel wat minder enthousiasme op te wekken...Een techniek die van alle tijden is. Die discrepantie en die spanning tussen wat men wil en wat men doet, is het uitgangspunt van de voorstelling...En wat geeft van der Groen hen :"(...)een soort schaamte-experiment

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Voor het libretto van deze opera had Boesmans een beroep gedaan op de bekende Belgische romancier Pierre Mertens...Je kan dan zeggen: leve de eerlijkheid, maar Schnitzler laat eveneens zien wat een centrale leegte de eerlijkheid veroorzaakt...Als hij dit stuk op het toneel wil brengen, zou hij niet goed weten wat te doen met het moment waarop de partners de liefde bedrijven

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
Peter Sellars heeft in Amsterdam gekozen voor een ondubbelzinnige politieke enscenering — althans, dat is wat hij steeds in interviews meedeelt: 'Wat ik duidelijk wil maken, is dat alles wat in dit...Sinds de Nederlandse Opera in 1986 een plek kreeg in het Amsterdamse Muziektheater, werd het bedrijf geleid eerst door (componist) Jan van Vlijmen en, sinds 1988, door (regisseur) Pierre Audi...publiek beleefd 'to muffle your coughs and sounds'. Niet dat het wat uithaalde; na enkele minuten kwam het gerochel, gefluim en gefluister weer gewoon op het oude niveau

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Laat ik voor het gemak van mijn betoog van de ingebeelde situatie uitgaan, dat ik drie jaar geleden zeker was van wat ik zag, en dacht en verdedigde...Er zijn in de appreciatie grote spanningen waar te nemen tussen het omgaan met acteurs bij Jan Joris Lamers / Ritsema / Rijnders tegenover wat Theu Boermans doet bij de Trust, waarbij de eerste drie...Wat op de helling wordt gezet is het kunnen, het ambacht, het schaven aan zichzelf en dat alles wordt soms radikaal geplaatst tegenover de rauwe wil tot expressie, wat moet leiden tot kwetsbare

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Het talent van Pierre Audi
bij de fel bejubelde Jean-Pierre Ponnelle het geval was...Van Nero krijgt hij het bevel zelfmoord te plegen, wat de filosoof, in overeenstemming met zijn stoïcijnse overtuiging, in alle sereniteit doet...Wat het leest, laat het beter toe het muzikale verloop te volgen en verklaart ook wat het ziet

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
Het model voor dit soort interpretatie is de jonge Laurence Olivier, die in zijn film Henry V (1945) tot in de perfectie liet zien en horen wat de honderden nuances kunnen zijn bij het schallen van de...Lineke Rijxman en Pierre Bokma, Marjon Brandsma en Pierre Bokma: twee schitterend vertolkte duetten...Chris Nietveld bleef in beide vertoningen onder de verwachtingen, en alleen Catherine Tenbruggencate (Andromache) en Pierre Bokma (Penthe-silea) konden wat de regisseur als acteerprestatie voor ogen