Archief Etcetera

344 document(en) met "Schrijver Maar" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Maar dat vindt Eva Bal maar een label...Met het gevolg dat het kind een vertekend beeld ziet van iets waarvan de acteur denkt dat het zo is. Ga die verwarring maar eens te lijf...Wellicht wordt hetzelfde werkproces als bij Muu op gang gebracht, maar het kan zijn dat ik op een schrijver een beroep doe

Nr. 21-22, Mei 1988 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
De Franse vertaler heeft dat correct gezien maar maakt een andere fout met "brosses de roseau", waarbij het Duitse "Borste" (stekel, stijf haar), verward wordt met "Bürste" (borstel). "Dieser...Baum wird mich nicht überwachsen". De hele context wijst erop - en zo heeft de Franse vertaler het ook begrepen -- dat "überwachsen" hier niet mag vertaald worden met "over mij heen groeien", maar met...stoten" is correct, maar een lelijke en arme vertaling wanneer blijkt dat Muller niet twee keer "stoten" gebruikt, maar "ausstossen" en "Schüben". Het is een lastig vertaalprobleem: de vertaling geeft wèl

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
Maar Norén brengt ritme in zijn figu-rentekening door naast botsende lijnen ook voor vervloeiing te zorgen: de figuren zijn in zekere mate ook uitwisselbaar, hebben raakvlakken waardoor de individuele...Ook E. Van Heer (Knack) merkte legen stoelen op, maar vindt dat "De Decker bewezen heeft dat ook in de KVS verstandig en degelijk teater kan worden gemaakt" en dat dit voortaan zo maar moet blijven...Van Heer hangt zowat aan het plafond van enthousiasme: een grandioze toneelbelevenis zoals je ze maar zelden meemaakt (BMC) vindt hij, en een noch min noch meer revolutionaire produktie in het geval

Nr. 21-22, Mei 1988 • Geert Opsomer • Drie repertoiretheaters op zoek naar een rol
Als men daaronder geen museumtheater verstaat, maar evaluatie van traditioneel werk, dan kwamen de interessante produkties van het jongste decennium niet van de grote theaters maar van Arca, Het...Maar er is hoop want we zijn op weg naar een nieuwe gemeenschap... En dan wordt hij helemaal visionair: er zal een nieuwe god komen en die zal een samenscholing veroorzaken...door het aantrekken van een algemeen aanvaard schrijver (Hugo Claus). Nederlands Toneel Gent - Foto Paul Van den Abeele Het zijn stuk voor stuk verdienstelijke pogingen maar ze

Nr. 21-22, Mei 1988 • Inhoudstafel
Pan Lucas Vandervost bewerkte Pan van de Franstalige, Belgische schrijver Charles Van Lerberghe (1861-1907), en ensceneerde het stuk in het "schoon Vlaams" met het gezelschap De Tijd...Maar hoe kan dat nu nog, als er geen wereldbeeld meer is? In elk geval geen samenhangend, universeel geldend wereldbeeld...Maar in tegenstelling tot vroeger is het een gebroken spiegel, waarvan elke scherf een stukje wereld vat

Nr. 23, September 1988 • Hildegard De Vuyst, Johan Thielemans, Klaas Tindemans,... • KRONIEK
Dit beeld gaat zijn tijd mee, maar gaandeweg verkrampt Magda Cnudde binnen dit keurslijf en blijft alleen een lege vorm over, een module, geen levend wezen...Maar daarnaast zitten er in de verschillende korte scènes heerlijke momenten van een wat absurde, maar wrange humor...Een paar jaar geleden hoefde ik alleen maar een affiche van Globe op te hangen en de zaal zat vol

Nr. 23, September 1988 • Luk Van den Dries • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
Hij teert niet op succesformules, maar breidt zijn al forse oeuvre in onvoorziene richtingen uit...zelfstandigheid op, maar worden door de practici gebrek aan bruikbaarheid en creatieve durf verweten...Maar uiteindelijk doen deze Müllererfgenamen net wat Müller met zijn pre-teksten uitricht: verbruiken, herwerken, ontruimen en zelf herinrichten

Nr. 24, December 1988 • Marianne Van Kerkhoven • De Tijd, BMC en Arca wringen zich...
willen deze zes voorstellingen niet geforceerd op één noemer brengen, maar toch lijkt een constante op te duiken: de maatschappelijke dimensie, het aanknopen bij een hier en nu, schijnt ofwel niet de...Maar elke theatergroep, waar ze zich ook bevindt -- in de kern of aan de buitenkant of in al wat daartussen ligt -- verwerft pas slagkracht indien ze haar artistieke ideeën uitkristalliseert en daar...spelers: Warre Borgmans, Ilse Uitterlinden, Dirk Roofthooft; Johan Van Assche, Els Olaerts, Damiaan De Schrijver, Bob De Moor, Ludo Busschots, Chris Deleu, Manou Kersting

Nr. 24, December 1988 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Hij was schrijver en daarnaast weliswaar arts, maar de geneeskunde is verre van een exacte wetenschap en als dusdanig beschouwde hij ze ook niet...Pagina op pagina staat tussendoor in het eerste bedrijf de Onbeantwoorde maar verder gekoesterde liefde van Polina voor Dorn tegenover de even onbeantwoorde maar gekoesterde liefde van de onderwijzer...Het is het lange gesprek tussen Nina en de schrijver Trigorin over kunstenaarschap en de door Nina veronderstelde roem en zelfvoldoening die dat meebrengt

Nr. 24, December 1988 • Klaas Tindemans • Chris Lomme: "Ik heb een tweede adem...
Arkadina, het personage, houdt bijzonder veel van deze functie, maar ikzelf, als mens, haat dit...Zij zegt het heel juist: "Je bent de laatste bladzijde van mijn leven". Dat heeft niets te maken met grote passie of liefde, maar anders is ze helemaal alleen...Maar anderzijds kan je zo weinig zeggen: iedereen daarbinnen heeft zijn eigen theater, is rechter en partij

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries, Fred Six, Alexander... • K R O N I E K
ingeschreven, en ontwikkelen een materiële laag die af en toe voor verrassende verdiepingen in het stuk zorgt, maar in het slechtste geval gewoon het gebrek aan inspiratie van de schrijver blootlegt...De slotconclusie van de colleges was bepaald deprimerend, iets in de aard van "er is niets waar je over kan praten op een zinnige manier, dus...". Maar als theaterstuk was deze Wittgenstein vooral een...Dan zijn er de prestaties van de acteurs.Alles getuigt van een grote inzet, zodat het lijkt dat deze zware arbeid alleen maar pret betekent

Nr. 25, Maart 1989 • Geert Opsomer • De nieuwe creatiepremies
Kwalitatief stelde het allemaal niet zo veel voor, maar dat was geen punt voor de staat om te investeren in de auteur, toen nog de paus van het theaterdom...De brouwsels van de jongste auteurslichting zijn veel interessanter: Roofthooft, Pourveur, Thomas, De Pauw, Sierens, Perceval, Joosten, Decorte... maar dat blijkt helaas niet uit de creatiepremies...Er wordt rekening gehouden met de reputatie van de schrijver, maar ook debuten en interessante projecten worden gestimuleerd

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • De zwarte lach van Ayckbourn
de eerste scènes van zijn stukken zet hij een herkenbare komische situatie op, maar daarna laat hij het mechanisme ontsporen: confrontaties doen echt pijn, misverstanden lopen op wanhoop uit...En bij de al moeilijke figuur van oom Harvey gaat het helemaal fout, omdat Bert van Tichelen de toelating krijgt om nog maar eens, en ongeremder dan vroeger, zijn geliefde bulderende bullebak op de...Die twijfel aan zichzelf, die pogingen om het stuk te veredelen, leiden wel naar een fascinerende opvoering, waarin realisme en theatraliteit in een moeilijke verhouding tot elkaar staan, maar waarin

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Werner Strouven, Geert Sels, Alexander... • KR O N I E K
Het wat naargeestige verhaal over een bosnimf die een Schotse boerenzoon verleidt is erg gedateerd, maar is een, zoniet hét prototype van het romantische ballet...door zijn compacte en consequente vorm te boeien: types, maar zonder cabotinage; een rechtlijnig verhaal maar met een anekdote die eenmaal opgebruikt, meteen verdwijnt...De koning en de rest is, zowel in de tekst als in de enscenering, een exponent van die tendens in het jeugdtheater, die de emancipatie van dit genre niet ziet als een stijlprobleem, maar als een

Nr. 26, Juni 1989 • Lukas Vandervost • Waarover men niet spreken kan...
Was het dat wat ik die avond bewonderde ? De eenvoud van het respect voor de schrijver, Peter Verburgt (maar ook Wittgenstein) ? Zinnen werden gezocht, herinnerd, gezegd...Ik vroeg Johan of de voorstelling ondertussen gegroeid was, maar de groei was er enkel in het verder zoeken naar die basis, soms vertaald in 'hoe niet spelen'. Ik hoop dat de basis niet, écht niet...Niet toevallig misschien kwam de prettigste en meest lovende persreactie niet van een theaterspecialist, maar uit de wetenschapsbijlage van NRC, van een wetenschapper die een sterke gelijkenis

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
het 'voorspel in het theater' uit Goethes Faust in. We wilden tonen: zoveel bijzonders zijn ze niet gewend, maar ze hebben ongehoord veel gelezen...Je hoeft het maar even te verdraaien en je zit in onze verzorgingsmaatschappij waarin de investeringspolitiek volslagen is doorgeslagen naar de andere kant...Maar datgene wat moet gesubsidieerd worden, dat krijgt geen geld, daar zijn ze doodsbang voor

Nr. 27, September 1989 • Gretl Van Ourti • NO, KYOGEN, KABUKI, SHINGEKI, SHOGEKYO.
Het is zoals opera in België : men kent de bekendste stukken, maar men heeft het nog nooit in levende lijve gezien...Eén van de grootste publiekstrekkers is de groep Yume no Yuminsha (vrij vertaald : diegenen die zich amuzeren in een droom) van regisseur, schrijver en hoofdacteur Noda Hideki

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
De 'eerste' sporen van Yolente De Keersmaeker, Waas Gramser en Damiaan De Schrijver zijn te vinden in de produktiee Dialogen van Cis Bierinckx (Etcetera 14, juli 1986). Damiaan De Schrijver speelde ook...Ruimtelijk vooral : geen naturalistisch stijlmeubilair, maar een kleurrijke enorme vlakte waarin de smachtende maar volstrekt dadenloze personages zich als schipbreukelingen recht proberen te houden...Dit is volgens mij toch meer dan helemaal 'niets' (...) Uiteraard kan een mens niet alles weten, maar ondertussen wringt het mij wel wat, dat het instituut weer eens (het gebeurt zoveel) in een

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • DE BEKORING VAN DE TRADITIE
Als er gesprekken in voorkomen, dan kunnen de acteurs de tekst wel eens overnemen, maar al even vaak blijft de verteller aan het woord...Deze staat achter hem en zet met een shamisen, zeg maar Japanse luit, elke beweging, elk zieleroersel muzikaal kracht bij...zoon liquideert ? De Freudiaanse huiver die erdoor wordt gewekt, dwingt weliswaar tot een radeloos tasten naar een mogelijke menselijke moraal, maar voert uiteindelijk toch maar tot de (onjuiste

Nr. 28, December 1989 • Erwin Jans • EEN HIAAT IN DE NATUUR DER DINGEN...
Met 'subject' bedoel ik niet alleen schrijver/verteller en personage in Strauss' werk, maar ook en vooral de lezer/toeschouwer ervan...Deze tweede lijn lijkt samen te vallen met de eerste, omdat er gesuggereerd wordt dat de vrouw Lea geen werkelijk personage is, maar slechts een allegorie voor het boek dat de schrijver wil schrijven...Het schrijven legt geen orde op aan de dingen, brengt geen klaarheid, maar wist alle onderscheiden uit en verstrooit zich: "Maar dan, tenslotte, vermengt alles, het zien en het gebeurde zich tot één