Archief Etcetera

168 document(en) met "Vriend Je" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
De voorstelling doet je nadenken over je houding t.o.v...Het stuk dat begon met de terugkeer van de Verloren Zoon naar zijn geboortestad, eindigt met de vrijwillige ballingschap van zijn goede vriend en rivaal Robert...Weinig Joyceaanse humor Het verwachtingspatroon dat je als lezer van Joyce hebt (voor mij een sterk humoristisch patroon), wordt bij Exiles (in lectuur of opvoering) wel bruusk doorbroken

Nr. 45, April 1994 • Marleen Baeten • Twee meisjes met een baard en kinderbrieven...
Een ander vertrekpunt voor Achter glas zijn momenten van ontreddering en verwarring, 'wanneer in je hoofd alles lijkt los te schieten en je geen oorzaken of verbanden meer ziet'. Wat gaat er om in het...Dan vergeet je je naam...Alexander Kluge noemt dit 'cirkelvormig vertellen' (zie Theaterschrift 5-6). Achter glas is een 'ring van vertelling' rond een kern die je zou kunnen beschrijven als een wonde of een kwetsuur

Nr. 45, April 1994 • Eddie Vaes • Het is niet aan te raden een...
Hij is een vriend van het volk en zijn onderzoek kan zijn aanzien doen stijgen...Ten slotte staat hij met zijn gezin en zijn vriend Horsten alleen, als een vijand van het volk...Eenmaal dat punt bereikt laat de voorstelling je niet meer los, vooral dankzij het vuurwerk van Löw

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Aids op Broadway
Je zag dat deze mensen ooit een vertoning van het Living Theatre hadden gezien, en die stijl nu schuchter naspeelden...Pitt ontdekt dat hij homoseksuele neigingen heeft, en wordt de vriend van Louis...Zo faalt Louis tegenover zijn vriend in nood, maar laat hij zijn nieuwe vriend dank zij begrip en tederheid de ware liefde ontdekken

Nr. 46, Januari 1994 • Bruno Koninckx • Peter De Graefs Ombat
Je hoort een man 'meezingen' , maar hij doet dat hoe langer hoe slechter...Positief gesteld kan je zeggen dat Peter De Graef technisch zo goed acteert en vertelt dat hij de toeschouwer helemaal in de ban houdt...Maar af en toe gaat hij een beetje over die scherpe lijn: dan komt zijn techniek meer naar de oppervlakte en heb je het gevoel dat hij op effect speelt

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
En al helemaal geen theaterdirecteur want dat beroep vereist dat je kunst met monopoly weet te verzoenen...Je wordt tenslotte wat je wil als je onnadenkend genoeg bent om het te willen en ambitieus genoeg om het te worden...Kunstenaar word je uit genialiteit, waaruit visie voortvloeit, dramaturg word je uit vermoeidheid, directeur uit verveling of tijdgebrek

Nr. 47, December 1994 • Herman Asselberghs • Jan & Sigrid & Lisa & Kurt...
tegenstelling tot Warhol die dankzij z'n enigmatisch zwijgen met evenveel gemak in het gezelschap van junkie én president kon vertoeven, zeverde deze Vlaamse hofnar zijn plaats naast vriend en vijand...Praatschuw of praatziek, hun leuze klonk identiek: neem nooit je masker af, laat nooit je ware gezicht zien...Cobain, dat is Jim Morrisons zelfvernietigende, grensverleggende mystiek ('break on through to the other side') gecombineerd met Johnny Rottens al even vehement en tot mislukken gedoemd je m'en

Nr. 47, December 1994 • Agna Smisdom • De Laatsten door Tg Stan
Belangrijk bij de tekstkeuze is 'de verbanden die je kunt leggen, de geschiedenis die je naar hier en nu kunt trekken (...).'(Jolente De Keersmaeker in Etcetera 42) De geschiedenis in JDX...Jolente De Keersmaeker als Danton moet opboksen tegen de 'massa'. De argumenten van vriend en vijand zijn niet meer uit elkaar te houden

Nr. 47, December 1994 • Jaak van Schoor, Dré Poppe, Hugo Van... • In memoriam: Rudi Van Vlaenderen
Een korte tijd werd hij programmator bij de drama-uitzendingen van de toenmalige BRT, omdat je met het theater alleen je boterham niet kon verdienen...Eigenlijk verwachtte je deze manier van spelen niet van de fervente importeur van het Brechtiaans theater, die Rudi in een vroegere fase van zijn carrière was geweest...welke vorm je ook met Rudi samenwerkte, je kreeg ontzettend veel cadeau: vertrouwen, warmte, energie, een hoop talent, intelligente en relativerende bedenkingen

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Doet ze dat niet dan krijg je de fletse, ondermaatse opvoering die in de maand november door Lidwien Roothaan in de Brusselse KVS geserveerd werd...de studies over het Elizabethaans toneel kan je lezen dat er toen een heel hechte band tussen publiek en podium bestond...Als je dan achteraan in de zaal zit en op alle schermen de maan ziet dansen, krijg je de vreemde indruk dat het de acteurs zijn die op en neer deinen

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Had u daar contacten mee, of komt dat allemaal nog uit Karl May? Tabori: Nee, in New York heb ik een heel goede Indiaanse vriend gehad, Claude Richards...Dan zegt een beminnelijk, vriendelijk en goed auteur als bijvoorbeeld Botho Strauss dingen, die je schematisch als een verschuiving naar rechts moet bestempelen...Tabori: je kan dat niet vergelijken

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
Hoewel, je kan eigenlijk niet zeggen dat hij de tekst speelt...Hoogstens kan je spreken van een parcours met enkele vooraf vastgelegde bakens waarlangs het publiek gegidst wordt door gastheer Lamers - een gastheer in grijze smoking...Bill Irwin, Sam She-pard en Samuel Beckett, die zijn vriend werd

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Solo Terwijl je bij het Ro Theater de wederwaardigheden van Hekabe volgt, realiseer je je plots hoe dicht dit onbekende stuk van Euripides bij de tekst van Koos Terpstra staat...De vriend kan aan de verleiding niet weerstaan: hij doodt de knaap en maakt zich meester van het goud...Waarom om deze ene zwaar getroffen vrouw wenen, als je tot de bittere conclusie moet komen dat lijden de regel is. Als toeschouwer van dit schitterende stuk begrijp je achteraf niet waarom het

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Uit die eerste recensies kan je nog een erg aan traditie gebonden theaterpraktijk afleiden: er wordt nog in strikte genres geprogrammeerd, er wordt nog geregisseerd in termen van mise en place...die mate dat hoofdredacteur en vriend Van Bladel hem al na enkele maanden wat tracht af te remmen: hij schrapt een bijdrage over de KNS-opvoering van Het regent in mijn huis en pleit in een lange...brief voor een grotere mildheid: 'ik vind het jammer dat je het gevaar loopt, de mensen die je kunt bereiken en voor wie het een weldaad zou zijn als ze naar je konden luisteren, tegen je op te zetten

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Je probeert uit je fouten te leren en je stelt jezelf de vraag: Waar kom ik vandaan en waar ga ik naartoe...Maar omdat te kunnen moet je je pantser durven afleggen en daarvoor heb je vertrouwen nodig...Accident Over het lastige leven tussen droom en daad schrijft Stefaan De Ruyck: 'Je kan wel verlangen naar die andere wereld, je kan hem proberen op te roepen - bijvoorbeeld in je werk als

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Dat materiaal lijkt me even waardevol als inspirerend, zolang je maar niet het prescriptief (normatief) juk voelt van Becketts vlammend commentaar op afwijkende regies...Het lijkt me een distorsie zoals je er wel meer ontmoet in annotaties van bevriende, niet geheel van dweperij gespeende 'lotgenoten'. Ik vraag me dan af welk goed doel zo'n getuigenis dient in een...Dan kun je nog beter Becketts noodzaak begrijpen om het oppervlak van de taal in ontbinding te brengen

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Daarom ga je schrijven, en dat ga je dan vertellen, en je krijgt de mensen ermee plat...En ja, als zo iemand iets tegen je zegt, dan ben je weg...Innerlijk kun je dat niet doen, dan word je zot

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Als je werkt in zijn theatertraditie, zul je nooit, maar dan ook nooit doordringen tot het tragische...de tragedie maak je je volstrekt los van je eigen gegevenheden...Je kunt je goden niet achterlaten, iedereen, gelovig of ongelovig, sleept zijn leven lang zijn oude goden mee

Nr. 55, April 1996 • Gunther Sergooris • Verboden en vergeten
De gedweeheid vind je ook terug bij de gewone Duitsers die de meest afschuwelijke opdrachten uitvoerden...Bulgarije, een Balkanland waar je wel antisemitisme kon verwachten, mislukte de anti-jood-se campagne volledig...Hij weigerde ook zijn vroegere vriend Franz Schreker te steunen, toen deze probeerde zijn baan als leider van de meesterklassen voor compositie te behouden aan de 'Preußische Akademie der Künste'. Hij

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Want hoe hou je de betekenis van een persoon vast, wanneer de artistieke creaties herleid zijn tot vage herinneringen, wat recensies, enkele foto's en meters film...kostuums en Roger Avermaete - medestichter van het tijdschrift Lumière, bezieler van De Vrije Academie, initiator van talrijke kunstmanifestaties en levenslang mentor en vriend van Lea Daan -hielp met de...Aan de acteurs zou Lea Daan zeggen: 'En nu moet je alles vergeten, en theater spelen', maar kon ze dit ook zeggen aan haar dansers 15 jaar eerder