Archief Etcetera

1170 document(en) met "Dat" • Resultaten 1101 tot 1120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Nand Buyl: Geen enkele acteur zou eraan gedacht hebben de scène op te gaan zonder dat die oester half open lag en dat er een kop in zat...Nadien gaf hij zijn oordeel, zonder veel uitleg maar altijd juist: 'Dit was goed, maar laat dat maar vallen want dat is oude rommel...Je voelt dat wel aan, maar toch doe je dat na jaren acteren in de grote zaal niet automatisch

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Hij kwam te laat bij het eerste ingangsexamen van de Studio en de jury aanvaardde mij zonder dat Teirlinck dat wist...Ik heb steeds in mezelf de splitsing gevoeld tussen een "ik" dat in het theater bleef en verder werkte en een ander "ik" dat erbuiten bleef staan en droomde van een theater dat nooit grealiseerd kon...Maar aan de andere kant heb ik ook dat antagonistische gevoel dat je daar niks aan kunt doen en dat er ook een irreële, een droomwereld bestaat

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Dat alles in het teken van een voorlopigheid waarin je dat publiek van die toevallige avond hier en nu voor je werk moet zien te winnen...Dat alles in dat ene zinnetje...Soms is het heerlijk dat toneel niet meer dan dat is: iets om op te zitten; mensen om naar te kijken; teksten om naar te luisteren; een appèl aan mijn verbeelding

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
met de instinctieve zekerheid dat dit hun moeder is. De Amerikaanse filosoof Daniel Dennett merkt in dat verband op dat het 'inprentingsproces' bij deze dieren is misgelopen...Benjamin beklemtoont in dit fenomeen het 'levenwekkende', het messiaanse dat afleesbaar wordt uit 'onwillekeurige herinneringen'; vaak is dit materiaal dat hij verzamelt dat niemand nog kan gebruiken...De gelijkenis met de postmoderne stelling dat er geen onveranderlijke essentie is van de 'feiten', dat ze altijd het gevolg zijn van hun representaties, of met de historistische these dat het wezen

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Goossens • Moderne opera in Salzburg?
Dat maakte het echter alleen maar onvoorstelbaarder dat ze op het festival van Salzburg nog nooit waren opgevoerd...Een academisme dat zich al uit in de vormgeving: voor Moses und Aron maakte Karl-Ernst Hermann een decor dat wel heel erg deed denken aan George Tsypins vormgeving voor Peter Sellars' Saint-François...Angstaanjagend was alleszins dat er op geen enkel moment enige emotionaliteit van-op de bühne het publiek bereikte, en bij Büchners ontroerende en zware thematiek is dat toch vrij verrassend

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Af en toe voel je dat het voor een acteur, en bij uitbreiding een heel gezelschap, noodzakelijk is dat stuk te spelen en wel zó...Elk denken dat zijn eigen Ik met de loep bestudeert, kan zich alleen maar branden en de verhoopte antwoorden schuldig blijven...Het offer dat Goetz met zijn 'isolatiefoltering' brengt, is meteen ook een offer dat het toneel als strijdtoneel voor maatschappelijke discussie enigszins afzwakt

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Negen van de twaalf voor deze editie van het festival geselecteerde voorstellingen waren van Nederlandse origine: merkwaardig toch dat de keuze van één bepaalde, per definitie subjectieve jury het...Leuk voor dit blad dat het een discussie kan op gang brengen in dit debat-arme land, maar tegelijkertijd wekt de samenstelling van het parallelprogramma de indruk dat alleen die thema's die...theater'. Dat Paul Pourveur, Jos Verbist en Bart Meuleman ondertussen de vraag had- den durven stellen waar het in hun ogen werkelijk politieke engagement in het theater is gebleven

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
misschien beter: dat de nieuwsgierigheid om dat te doen totaal ontbreekt...Theater dat er is, dat er mag zijn, maar waarbij je geen moment het gevoel krijgt dat het er moét zijn...Allemaal anders, allemaal volbloed theatrale teksten - al vind ik de libretti moeilijk blijven om in te geraken, maar ik hou er rekening mee dat dat alles met mijn gebrek aan kennis van en voeling met

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
het drama van voor 1880, zegt Szondi, wordt de wereld beschouwd als iets dat zich 'tussen' de mensen bevindt; het talige medium om deze wereld tot uitdrukking te brengen is op dat moment...Kunnen wij uit de schriftuur afleiden hoe de auteur denkt over mensen, over hoe die in mekaar zitten of is het personage dat monologeert slechts een medium dat de eigen levensfilosofie van de auteur...deze context kunnen we een onderscheid maken tussen die teksten waarin er nog een geloof aanwezig is, dat het leven in zulke mate hanteerbaar en controleerbaar blijft, dat een sluitend verhaal

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
En telkens opnieuw heb je dat gevoel van desoriëntatie als je weer met de banaliteit op straat wordt geconfronteerd...Wat is dat functionele en rationele object dat de danser al scheppend naspeurt...van het lichaam dat niet gereproduceerd kan worden, vergt een transformatie van het lichaam in die mate dat het niet van buitenaf maar van binnenuit wordt gemotiveerd en zelfs in de artificiële

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Hornstra vond echter dat de Nederlanders verheugd' moesten zijn over het feit dat zij 'de beste balletkunst ter wereld' hadden gezien, 'waarachtige kunst, waarvan alle overbodigheden, alle amusement...Hij wist dat niets bij het oude zou blijven, dat er iets moest veranderen, maar hij wist ook dat kennis van de klassieke traditie in de dans binnen een paar generaties uit de lichamen van de dansers...Men kan moeilijk verwachten dat iemand dan nog op lumineuze nieuwe concepten komt, en als dat wel het geval zou zijn geweest, is het maar de vraag of hij die zelf nog had kunnen uitwerken

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Ik denk dat het ietwat krampachtige beeld dat veel mensen van een homoseksueel' hebben, door Van Manen op losse schroeven wordt gezet, en dat ze hun sjabloonbeeld kunnen corrigeren: een homoseksueel...Ik heb de illusie dat ik getuige mag zijn van een mathematisch universum, dat zo aantrekkelijk en opwindend is voor geest en lichaam omdat er geen cijfers aan te pas komen, maar levende lijven...Bij Van Manen nu heb ik altijd de indruk gehad dat zijn dans, buiten het feit dat ze over dans gaat, over maatschappelijke configuraties gaat

Nr. 61, Januari 1997 • Yvonne Rainer en het nulpunt van de...
Trio A was een vier en een halve minuut durend stuk, dat voor de eerste maal in 1966 werd opgevoerd in de Judson Church

Nr. 61, Januari 1997 • (advertentie)
www.kortrijk.be/sehouwburg/index.htm Email: cckortry@ecna.org STUC 1997-1998 jjzlek Maar stuc is méér dan dat Samenwerkingen op alle fronten leveren spannende programma's op

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
Maar ook al kan men vinden dat men zo'n theater vandaag niet meer kan bouwen, en ook al is het zeker waar dat zo'n zaal ook veel onmogelijk maakt, toch zal iedereen het er over eens zijn dat heel wat...Het blijkt namelijk dat het licht van het toneel reflecteert in Barry's glazen borstwering, en dat ook Debri's lichte en warme kleuren het licht weerkaatsen...De kunst zorgt ervoor dat de zaal en dus de architectuur niet zwijgt maar, zoals bij de eerste theaterzaal, meespreekt (of zelfs tegenspreekt). En dat willen de theatermakers niet, en hun publiek

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Maar iemand anders kan dan weer met recht beweren dat ze verstrikt is, dat ze geklemd zit, gevangen; dat dit lichaam een object geworden is, gefixeerd in een barokke pose...het belangrijk te weten dat de vrouw voor de camera en de vrouw achter de camera dezelfde zijn, dat fotografe en model samenvallen...Ook dat ongetwijfeld

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Branagh gaat er van uit dat de meerwaarde van film erin bestaat de vermoedens achter de letter van de tekst op te helderen, in het beste geval de auditieve suggestie met een visuele prikkel te...Dat filmische armoede ook verstandige keuzes, zoals de invasie van Fortinbras of de lichamelijke liefde van Ophelia, irrelevant maakt, dat is de pijnlijke consequentie van deze vertoning...Dat betekent dat in de eerste plaats het camerastandpunt, dat wil zeggen de filmische blik primeert op de visuele rijkdom van decors en op de présence van acteurs

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
Dat alles in de hoop dat de wetenschap de zaak wel weer onder controle zou krijgen met de hulp van metaal- en andere detectors...Voor de lokale bewoners kwam het onheil dat hen van voor de televisie wegrukte letterlijk uit de lucht gevallen...het bewijs dat dit incident ècht wereldnieuws is. Het verhaal is keer op keer hetzelfde, altijd waar gebeurd, hoe langer hoe gewoner en triest als altijd

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
En je weet dat je op de lange reis die je voor de boeg hebt, om wakker te blijven bij het geschommel van de kameel of de jonk, één voor één al je herinneringen op zult roepen, en dat jouw wolf een...Je treedt binnen in de intimiteit van een ander denkvermogen dat zich laat kennen in lichaamstaal...De tijd heeft hun bloedsporen uitgewist en zal dat ook doen met onze herinnering

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Lauwers, Rudi Laermans • Een beeld dat je aankijkt
Ik ben er mij zeer van bewust dat deze gedachte bijna middeleeuws is in een tijdperk waar de beeldcultuur erop gericht is nooit sporen na te laten...Beslissend is veeleer de ervaring dat het beeld mij interpelleert: letterlijk een ogenblik lang verandert de wereld in een beeld dat mij aankijkt...Men zou kunnen menen dat zulke beelden het vluchtigste zijn dat er bestaat, maar het hele leven is op een bepaald moment in zulke beelden opgelost, ze zijn het enige dat op de levensweg staat, het