Archief Etcetera

191 document(en) met "Actrice Ik" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 46, Januari 1994 • Herman Asselberghs • Dar A Luz' Tight Right White
revolution (will not be televised) Een andere lijn doorheen de voorstelling: die van de tienerjunkie en drugdealer Blaster, in de marge van de samenleving op zoek naar zijn eigen ik...Elke acteur en elke actrice neemt aan een hels tempo verscheidene rollen voor zijn/haar rekening

Nr. 47, December 1994 • Luk Van den Dries • Quartett door het Berliner Ensemble
Müller is gefascineerd door dit niets: het punt waar het ik ophoudt, het gebied tussen leven en dood...laat hij de personages zoeken naar wat verborgen wordt, naar wat de huid aan het zicht onttrekt: 'Ik wil uw bloed bevrijden uit de beknelling van de aders, de ingewanden uit de gevangenis van het lichaam...Deze actrice domineert dan ook het scènegebeuren: haar klassiek theatrale prosodische behandeling van de tekst (veel ritmische variaties, onverwachte stemflectie) gecombineerd met een veelal statische

Nr. 47, December 1994 • Herman Asselberghs • Jan & Sigrid & Lisa & Kurt...
Een kleine ruimte ergens in Brussel (ik ben compleet vergeten waar), de muren geverfd (goudkleurig wellicht), een paar attributen in het rond (ik meen mij een kroontje te herinneren), summiere en...Lisa, de nieuwe actrice van het gezelschap zit daar zeker voor iets tussen: schattig, tenger, fragiel, toch onder-zich-uit én negen jaar oud...Het is kantje boordje: als actrice doorstaat ze de storm con brio, als Lisa voel je haar soms wankelen wanneer Jan er echt grof tegen aangaat

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
Zij geven hun kijk op de wereld en stralen een gevoel van 'ik ben iets...Waarom wil ik per se theater maken, en waarom doe ik geen andere dingen...de tien jaar dat ik met hen werk, is er geen antwoord op die vraag gekomen, maar is de vraag zelf duidelijker geworden

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Toen ik enkele weken geleden met Franz Marijnen sprak over zijn geruchtmakende opvoering van De Koopman, die hij een tiental jaar geleden in Rotterdam maakte, zei hij dat hij principieel nooit...Tot nu toe heb ik nooit eerder zoveel intelligentie bij de intelligente Peter Sellars gemerkt...Op het toneel volgt een acteur of een actrice met de camera in de hand de actie

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Van de hele opvoeringstraditie van Claus heb ik weinig meegemaakt, om de eenvoudige reden dat ik te jong ben...De toneelauteur Claus, die ken ik uit het middelbaar onderwijs als de enige Nederlandstalige auteur die een plaats kreeg in de toneelgeschiedenis, zoveel eeuwen na Vondel en Bredero dan...Een naturalistisch drama, zoals men het meestal betitelt, heb ik er niet in kunnen ontdekken

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Rite Laat ik beginnen bij Perzen van Hollandia, een stuk dat met de Troje-stof niets gemeen heeft, behalve dan dat het een tragedie Perzen, Theatergroep Hollandia / Ben van Duin...Dat heeft zulk een fysieke impact van direct medeleven met de actrice (en niet met het personage), dat je de vraag kan stellen of het in de soberheid van de rest van de opvoering geen overdreven barok...Troilus en Cressida, of de wereld waar ik niet wil zijn, maar de plek waaraan geen ontsnappen mogelijk is. Tot besluit, een liedje: Het bezig bijtje zoemt welgemoed, tot het zijn

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
verward en vluchtig gefantaseer, maar ervoor te zorgen dat de beelden de kans krijgen uit te kristalliseren in een vorm die vastomlijnd is, memorabel, autonoom, en wat ik eerder "icastico" heb genoemd...Ik was in mijn eerste ontwikkeling al een kind van de "beschaving van het beeld", ook al was die nog in haar begintijd, nog ver verwijderd van de inflatie van vandaag de dag...Zo ontstaat er een boeiende spanning: de actrice lijkt alle wijsheid in pacht te hebben: haar vader heeft haar verteld wat mooi is en ze weet bijvoorbeeld dat jongens anders naar hun nagels kijken dan

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik word nu medepatiënt in hun inrichting, ik wil via die man die alsmaar hout kapot slaat woorden herkennen, en die woorden misschien ook stilletjes voor mezelf formuleren...Ik heb teveel knoflook gegeten, ik moet nodig wat water drinken...Ik wil niks vertellen, ik wil alleen maar even melden dat ik naar huis wil, naar bed, As the World turns

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Ik ga niet meteen op zoek naar het volgende stuk dat ik ga spelen...Ik loop rond, en dan zijn er bepaalde dingen die mij iets doen en waar ik van zeg: daar wil ik op doorgaan...Daarom kan ik niet zeggen dat ik probeer een waarheid te vertellen

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik denk nog vaak aan die bewegingen terug als ik overdag met iets bezig ben, en heel sterk als ik bijvoorbeeld een wandeling door het bos maak...Actrice Oda Spelbos wist mij bovendien viereneenhalf uur verliefd op Andromache te laten zijn...Ik herinner me dat ik tijdens de voorstelling dacht: 'Wat is dit genieten

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Rijnders' antwoord wees streng maar rechtvaardig naar de grond, naar geaardheid, naar geheimen ook: 'Het mooiste interview dat ik ooit met een actrice had, was tevens het kortste...Ik verzocht de voormalige Schaubühne-actrice Edith Clever om een onderhoud...veren / En maakte er vleugels van / Ik deed ze om / En sprong / En vloog / Door het heelal / Tussen de sterren / Ik was een argeloze engel / Eindelijk weer kind / Daar was ik niet bang / Ook niet voor de dood

Nr. 54, Februari 1996 • Loek Zonneveld • In memoriam Michael Carlton Matthews 1958-1996
Ritsaert ten Cate: 'Ik hoop dat het me zal lukken zijn voorstelling Hyde nooit meer te vergeten, omdat er zoveel kracht uit sprak, aan een overmaat aan woede en angst voorbij, zoveel moois, zo...werd gelezen door actrice Hendrien Adams

Nr. 54, Februari 1996 • Caroline Van den Borre • In memoriam
Ivonne Lex 24/12/26 - 19/1/96 'Repeteren, spelen, repeteren, spelen ... ik hoop dat het nog een hele tijd mijn levensritme blijft...Met de dood van deze controversiële, vrijgevochten vrouw verliest Vlaanderen een groot actrice/regisseur/schrijfster, die zich met evenveel inzet wijdde aan vederlicht entertainment als aan klassieke

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter T'Jonck • Peter Brook en de materialiteit van Becketts...
Maar het toonde ook dat een tekstgetrouwe interpretatie van het stuk geen loutere invuloefening is, maar wellicht een van de moeilijkste opgaven waar een regisseur en een actrice zich ooit voor...objectrelaties, nvdr) tussen het ik en de ander in het geheel niet tot stand dan worden substituutrelaties gecreëerd met zelfgeschapen, gefantaseerde en in het bewustzijn geïnternaliseerde objecten...Tastbaar verlies Ik geloof dat Peter Brook als een van de weinigen deze uitspraak van Beckett op zijn volle draagwijdte heeft weten in te schatten toen hij in 1968 in The empty space in het

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Een krijsende, reutelende actrice (Ina Geerts) met openhangende kleren, nauwelijks tot spreken in staat, met een wapperend handje: dat is de oppervlakte, keurig in de traditie van Ellen Terry...Hier kan ik betekenis vermoeden, in een gespannen blik op romantische pose en vulgaire plastiek...Ik geef het toe, het is een wat geforceerde interpretatie, maar ze is uitgelokt door dat éne krachtige moment in de Macbeth van Needcompany: de dissectie van de waanzin, in een beeld dat nooit in één

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Als ik in Brussel buiten kom en ik zie aan de overkant een groepje jongens staan, dan kan ik twee dingen doen...ontstaat er hevige spanning: extreem bewust van mijn gelaatsuitdrukking, begin ik te zweten; te zeer bedacht op oogcontact, wordt mijn blik schichtig; ik bloos en zweet; mijn bewegingen haperen...Nadat ik drie, vier dagen in Molenbeek heb rondgelopen, ben ik gekend, geregistreerd door de talrijke groepjes mannen op straathoeken en in café's. Dit is geen dorp, denk ik, maar een stadsdeel waar

Nr. 59, Maart 1997 • Peter De Jonge • Heel erg kut
Een normaal gesprek is niet mogelijk: 'Als ik dit zo zie hier/Al deze onderhuidse gifstengels...Hun zelfbeeld bezwijkt - 'Ik moet me wel kennen/Anders slaat het nergens op' - en zichzelf definiëren kan enkel nog in de leegte van de tautologie...De Bijbelse volheid van het 'Ik ben wie ik ben' wordt ironisch omgekeerd in een liedje dat zij samen zingen: 'Wij zijn wie wij zijn/En dat zijn wij/.../Wij willen een bestaan/Dus geef het maar een

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
hij zei "nee, ik vind naakt vreselijk op een scène, dus je moet niks". En toen deed ik op een gegeven moment die monoloog, en ik dacht "ik trek gewoon mijn kleren uit, ik doe het zo - want daar gaat...Als oudere vrouw en actrice belichaam ik echter ook een afstand tegenover het fallische ideaal, wat blijkbaar erg bedreigend overkomt...Tijdens Philoktetes dacht ik vaak: waarom zou je, waarom zou je... Ik was als het ware dubbel bezig: ik speelde een rol - en ik denk nog steeds dat ik in die voorstelling een heel goede Odysseus heb

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Geen afbeelding van zijn moeder, zoals ik aanvankelijk dacht, maar een platenhoes: Alone van Judy Garland...Met een diaprojector in de hand komt Hoghe het toneel op, en projecteert het beeld van actrice Natalie Wood op de wanden, voor zich, naast zich, boven zich uit...Ik toon hoe ik ben,' zei Hoghe aan Tuur Devens in Het Belang van Limburg