Archief Etcetera

109 document(en) met "Franz Hoe" • Resultaten 101 tot 109 worden getoond

Nr. 83, Januari 2002 • Loek Zonneveld • Der heimatlose Jude: de eeuwig zwervende, thuisloze...
De hoofdcommissaris is mijn vriend, of hoe dat heet, de burgemeester mag me graag uitnodigen, op raadsleden kan ik altijd rekenen...Ze vertelt er helaas niet bij hoe dat dan wel in zijn werk zal gaan...Geweldig is het om te zien hoe Boy- sens Shylock met van spelple-zier twinkelende ogen voortdurend weer zijn geniale grap van het wegsnijden van een pond vlees herhaalt

Nr. 85, Februari 2003 • Pol Arias • Afscheid van een vriend
evengoed op het 25-jarig jubileum van het Théâtre de Poche, Théâtre Expérimental de Belgique, in Brussel waar ik getuige was hoe hij op een ontroerende manier vriendschap sloot met Allen Ginsberg...Zo ging hij, op vraag van zijn ex-stu-dent Franz Marijnen, mee aan het roer staan van het Ro theater in Rotterdam...hoe het met hun erevoorzitter ging

Nr. 85, Februari 2003 • Geert Sels • Kunst in de ban van het getal
Een wel bijzonder navrant voorbeeld van hoe de machtsverhoudingen dezer dagen in elkaar zitten, is af te lezen aan de stad Berlijn...De Berliner Philharmoniker trok vorig jaar met veel fanfare Franz Xaver Ohnesorg aan als intendant...ons eigen landschap was het opmerkelijk hoe snel subsidiedossiers of projecten geurden naar de newspeak van het participatie-debat

Nr. 87, Juni 2003 • Tuur Devens • De Queeste: Een zoektocht naar maatschappelijk geëngageerd...
Dan volgt Stallerhof/Geisterbahn (2002) van Franz Xaver Kroetz, een stuk over verloren mensen: boeren die het niet meer zien zitten, een knecht die wat aanrommelt, een achterlijke ongewenste dochter...Maar wij stellen ons dezelfde vragen als Lessing: hoe gaat onze maatschappij om met internering, is een psychopathische seriemoordenaar niet een product van onze samenleving, hoe is de werking van...Wij zoeken geen psychologische gedragsverklaringen, maar typeringen van hoe mensen zich manifesteren ten opzichte van hun omgeving, de realiteit waarin ze leven

Nr. 93, Januari 2004 • Jeroen Versteele • De bloedende plooi
eens in de KVS/de bottelarij werd geregisseerd door Franz Marijnen, in een vertaling van Dirk Van Bastelaere...Oczyszczeni/Cleansed krzysztof warlikowski Foto Anna Los Tinker is een bijzondere, excessieve uitbeelding van hoe liefde zonder kanalisering de gruwelijkste meanders uitdiept, maar toch...Het is merkwaardig hoe elk van de onmogelijke liefdes (die van Grace voor haar broer Graham, die van Rod voor Carl, die tussen Tinker en de danseres) uiteindelijk toch in een plooi vallen, zij het een

Nr. 97, Juni 2005 • Jeroen Versteele • 'Ne Vlaming, ça vend, quoi!'
Het hele stuk is een speelse en ironische, maar tegelijk wrange observatie van hoe haar gezin en aanstaande reageren op haar boomwording en totale verstomming...Terwijl we net vertrekken van onze gezamenlijke fascinatie voor de vraag hoe machtsstructuren verschuiven door veranderende situaties, en welke maatschappelijke gevolgen dat kan hebben...Hoe je iets waarneemt, kan worden gemanipuleerd door verwachtingen op te wekken en vooronderstellingen te installeren

Nr. 105, Februari 2007 • Jo Huybrechts, Elke Van Campenhout, David Berge • Potentie in plaats van polyvalentie
Een voorbeeld hiervan is hoe het werk van Matthew Barney door musea in de VS gezamenlijk wordt aangekocht en daardoor de collectie verrijkt...Hoe kunnen we ervoor zorgen dat onze schouwburg niet alleen een rol speelt in het leven van de theaterliefhebbers in deze stad, maar zich ook inschakelt in andere maatschappelijke netwerken...bij de gerenoveerde kvs, die in eerste instan- tie nog beantwoordde aan de vereisten van het ensemble van Franz Marijnen, en in laatste instantie nog hier en daar kon worden aangepast aan de

Nr. 109, December 2007 • Geert Sels • ‘Ik vrees dat ik behoor tot een...
Hoe Jean-Marie Fiévez in Rotterdam knappe scenografieën maakte voor Franz Marijnen, of hoe Peter Zadek zijn Othello met een gelaat vol schoensmeer liet spelen: hoe meer hij Desdemona...kuste, hoe witter hij werd, en hoe zwarter zij werd...Ik heb met Franz Marijnen een vriendschap van vlak na mijn rits-jaren, maar na een mindere bespreking was het een tijd gedaan

Nr. 110, Februari 2008 • Jan Van Dijck • Liefde spreekt boekdelen
Weet je ook hoe lang het nog zal zijn...Franz, je bent zo bleek...Hoe ga je ‘t weten