Archief Etcetera

436 document(en) met "VAN JE LICHAAM." • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 27, September 1989 • An-Marie Lambrechts, Luk Van den Dries • Post-scriptum bij een dramaprijs
Maar speelbaarheid is een lastig begrip (het criterium werd ook gebruikt bij de evaluaties van de creatiepremies, zie Etcetera nr25). Wat heet vandaag speelbaar ? Als je de grote heterogeniteit van...Quatorze, 'een vorstelijk lichaam'. De hertog is de auteur van een zeer uitgebreide biografie van de koning...was het andersom ? Op verschillende wijzen ontstaat er een dooreenweving van gegevens : de hertog rafelt Louis Quatorzes leven uiteen en op de scène desintegreert het lichaam van Louis

Nr. 27, September 1989 • Gretl Van Ourti • NO, KYOGEN, KABUKI, SHINGEKI, SHOGEKYO.
No en Kabuki voorstellingen duren een halve dag en het is niet de bedoeling dat je van begin tot einde op je stoel blijft zitten...Tussendoor kan je iets eten in het restaurant van het theater of je kan slechts één stuk van het hele programma bekijken...Als toeschouwer loop je vaak verloren in een chaotische boel waar je geen jota van begrijpt

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
Het heeft af en toe iets van een kleurrijke droom, van een synthese van theatrale geschiedenis, maar helaas drukken af en toe ook de sporen door van de onderzoeksfase : ten overvloede wordt getoond...Maar je moet wel de rest van de voorstelling in koop nemen, zwemend tussen gestileerd realisme, schmieri-ge typering, expressionistische hoekigheid...het acteren merk je echter weinig van Langs scalpel: enkel Erik van Herreweghe (als Andrej) en Karin Tanghe (als Natasja) slagen er in om ook in de afgronden van hun karakter te laten meekijken

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • DE BEKORING VAN DE TRADITIE
een ander poëtisch tafereel, waarin een acteur vermomd, getransformeerd tot vrouw, het leven van een verstoten geliefde uitbeeldt, bewegen de sierlijke, wijde panden van de kimono weer van links naar...De toeschouwer ligt op vinkeslag, kijkt, vermoedt, volgt en ziet voor zijn ogen het lichaam en de attributen van de ander tot tekens worden...Het Kabuki deed zich hier deftiger voor dan het is. De vraag naar de rol van deze vorm van theater en naar de overlevingskansen van dit oude genre dat volledig stoelt op de overlevering en op

Nr. 28, December 1989 • An-Marie Lambrechts • Het kunstwerk als schiereiland
schiereiland dat je als toeschouwer vanuit de zee bereikt, zonder dat je iets van het achterland te zien krijgt...Toch zit ook daarin een valstrik: als je demystifiërend probeert te werk te gaan, kan je ook een nieuwe mystificatie creëren, namelijk de mystificatie van het banale, het alledaagse...Dans is een spiritueel onderzoek naar de objectwaarde van het lichaam, naar de zwaartekracht waaraan het onderworpen is, naar de energie die het kan ontvangen van andere objecten

Nr. 28, December 1989 • Steven Berkoff • HARRY'S CHRISTMAS (Smakelijk Kerstfeest)
HERINNER JE JE NOG DAT VERHAAL DAT JE VERTELDE OVER JE BAANTJE ALS NACHTWAKER... JE KREEG DE KNOPEN VAN DAT UNIFORM NIET DICHT EN DAAROM KON JE NIET EENS BE-GINNEN...JE KON NIET MET DIE KNOPEN OVERWEG... WEET...kerst...ben je nu een grote jongen...een echte grote jongen...ech-te,zei ik...een echte ! Wat ? Wat ? Oh, je wil een echte fiets...oh, maar je krijgt er wel eentje van je vader...je bent een echte vent...vent...keer doodt het een stukje van je ik...dat is waar...ik ben de tuin in brand aan 't zet-ten...onder water aan 't zetten...HET ONKRUID ZAL OVERLEVEN EN JE VERSTIKKEN ALS JE HET NIET ERUIT RUKT...WIED HET WEG

Nr. 28, December 1989 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Als een reporter op zoek naar intense momenten waar lichaam en beweging zich tot een beeldspanning stollen ? Als een kunstenaar die tracht de eigenheid van het theatrale te verbeelden ? Als een...Naturalisme/conventie Het dilemma van de theaterfotograaf Als ik in fotografie het theatrale wil laten zien - dat spel met (niet van) het lichaam, een conventie die nieuwe regels...Hij moet overschakelen van expansie naar concentratie, van de muzikale beweging naar de chemische etsing van een innerlijke projectie op een plaat

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • EXIT MORTIER, INTROIT CLEMEUR
Deze vertoning kunnen we meteen zien als een soort afscheid van Gerard Mortier, want op 1 november is hij, na scherpe conflicten met de voorzitter van de Raad van Bestuur (De Moor), bij de Vlos...Dat uit zich het sterkst in de onovertuigende manier waarop Barbara Madra de rol van Amelia acteert: alle clichés van de ongeïnspireerde operaregie worden hier zonder blozen één na één gehanteerd...Nu eens edel en vol gezag, dan weer smartelijk en gespleten, Van Dam zingt het allemaal even indrukwekkend en combineert daarbij een grote controle van het lichaam

Nr. 29, Maart 1990 • Dirk Verstockt, Tom Decorte, Pol Arias, Luk... • KRONIEK
Rijnders ("Wie de zee van de macht opvaart, heeft het verstand van een drenkeling"), Claus... Diegenen die je niet kan achterhalen schenken ze je, onderbroken door een broodnodige pauze, directe en indirecte...Even denk je dat de acteurs vier zelf- standige verhalen, vier aspecten van het leven van Wagner willen tonen, en op die manier naar personages kunnen evolueren...Opnieuw de jury : "Als toeschouwer wordt je gewaar hoe Lieve Moorthamer haar groot talent met liefde ten dienste stelt van het ik-per-sonage dat de erg moeizame weg aflegt van Niemand naar Iemand

Nr. 29, Maart 1990 • Rob de Graaf • PAVLOV
Toch zijn het die anderen die denken dat zfj je dat vertellen moeten... Als je stil bent hoor je hun stemmen, de stemmen van de mensen die je beweegredenen beter kennen dan je zelf doet...Je lichaam, de dingen die je deed en de wereld daaromheen, het hoorde bij elkaar en dat stelde je gerust...Je bent gaan spelen, niet om een ander te zijn maar om iemand te zijn, om te laten zien dat je er was - en omdat je dacht dat je wist wat je vond van de wereld en dat het allemaal anders zou kunnen

Nr. 29, Maart 1990 • Luk Van den Dries • PAVLOV
Dat maakt je bewust van het rare maatschappelijke isolement waarin je als kunstenaar altijd verkeert...Maar daarbij kreeg je dan het probleem, dat er, vanuit de eigen aard van dans en taal, een situatie ontstond, waarbij de dans bepaalde passages van de tekst leek te illustreren...verstikt en verstrikt raakt in naar zichzelf verwijzende zinnen, niets meer kan zeggen en dan de explosie van Daniels gadeslaat, toeziet naar wat het lichaam kan vertellen

Nr. 29, Maart 1990 • Erwin Jans • DE AANTREKKINGSKRACHT VAN ZWARTE GATEN
Vijf dagen gunnen wij je om te zorgen Voor wat je tegen 's werelds nood beschut; Om op de zesde je gehate rug Ons rijk te hebben toegekeerd : tien dagen En je verbannen lijf...en herhaling van bepaalde tekstfragmenten ter intensifiëring van een scène, mede de hand zie van Van den Boom ? Anders dan bij de Lear van Bogaerts waar het zangstuk een vreemde epiloog vormt, maakt de...De bewerking die Stan maakte van As you like it ligt meer in het verlengde van het knip-en plakwerk van Yvonne oplachter de canapé dan van de op de essentie van het gegeven gerichte dramaturgie van

Nr. 29, Maart 1990 • Luk Van den Dries • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Nu eens op zoek langs de poriën van het lichaam, dan op de tast naar wat zich elders in de kamer afspeelt...Wanneer de wereld zelf een spektakelstuk geworden is, waarbij je van het ene hoogtepunt in de andere climax tuimelt, waarin de tijd zich verdicht in een helse opeenvolging van dramatische taferelen...Vooral is dit duidelijk in de coupure van de cruciale monoloog van Marja Lwowna die de 'bekentenis' van Warwara "wij zijn enkel zomergasten, we horen nergens bij..." sociaal fundeert: "Ik geloof dat

Nr. 30, Juni 1990 • Marcel Otten • Theater voorbij de muur
Als de geest van Hamlets vader optreedt onder begeleiding van het historische radiobericht van de begrafenis van Joseph Stalin, dan heeft dit alles van doen met de afrekening van Müllers eigen...Stücke, inleiding); je voelt gewoon de kromme tenen van de auteur bij het schrijven van deze kwalificatie...HERKEN JE DE VRUCHT VAN JE LICHAAM

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • Van op een afstand indrukken bij Das...
Dat is de laag van het verhaal: macht ontglipt je, als je denkt dat je alle macht hebt...Het is niet toevallig dat Fabre voorstelling na voorstelling werkt met Els Deceukelier : zij belichaamt het meest Fabres ideaal van 'geëxalteerd lichaam', van pure aanwezigheid...Zelfs al spreek je rechtstreeks met Jan Fabre, het instituut 'Troubleyn' is op de achtergrond aanwezig, niet als waakhond, wel als zekerheid, als handhaver van de artistieke orde, van de logica van

Nr. 30, Juni 1990 • An-Marie Lambrechts • "Wie wat vindt heeft slecht gezocht"
Kan je nog spreken van reproduktie als die telkens schijnbaar samenvalt met (hernieuwde) produktie ? Drie paragrafen en het werkwoord dansen is nog niet gevallen...Achterkant waarvan ? Van een theater ? Of gewoon achterkant, uitkant, smalle marge waar niemand kijkt en waar je even iets kan tonen dat je nog nooit zelf zag...Waar je kleren van alle anderen even kunt voorhouden

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
Dan geniet je even van ironische reflexen, of van het uitvergroten van absurdistische trekjes...Het lichaam van de acteur als drager van een onontvreemdbare eigenheid, zowel individueel als cultureel, is de uitkomst van Brooks jarenlang zoeken naar de essentie van het theater...Doordat je als toeschouwer van zo dicht 'binnenkijkt', ben je je veel sterker dan bij andere theatervoorstellingen bewust van het voyeurisme

Nr. 30, Juni 1990 • Elvis Peeters • Het Uur van de Aap
Soms gebeurt het dat dingen waar je absoluut niet wil aan denken zich met de hardnekkigheid van het toeval toch aan je weten op te dringen...dat de liefde die de dood overwint ? Dat je sterft, maar dat je voortleeft in de herinne- ring van een geliefde ? Of is het alleen maar het geheugen ? Misschien is het geheugen alleen maar...En ofwel hou je op een goeie dag toch op te bestaan omdat niemand zich jou nog herinnert, ofwel worden de herinneringen aan jou van generatie op generatie doorgegeven en leef je op de duur verder als

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Ik hou van je" (x3). Deze teksballonnetjes, van erg verschillend allooi, nu eens samenvattend-uitleggend, spanning-creërend, of quoterend, benadrukken het stripmatige karakter van de historie...De tekst wordt volledig onderworpen aan hun lichaam, hun ritme, hun ademhaling, de melodie en de muziek van hun stem...Ik kan toch alleen maar aan de mensen zeggen dat theater plezierig is, dat je je niet een hele avond hoeft te vervelen met een duur programmaboekje en een jeton van de vestiaire in je handtas

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
de trots Is het niet zo dat als je bekijkt hoe lang we de jaren hier al tellen en als je bekijkt hoe langzaamaan wij verschrompelen, zowel van binnen als van buiten...Daar zou je later spijt van krijgen, de schrijver Wat zou er ook weer van komen ? de trots Dat weet je best mallerd...onder deze scène pakt de oudste de rest van de koffers uit, behalve die van de stervende) de trots Hoor je iets ? Ja, je hoort iets