Archief Etcetera

222 document(en) met "HET LEVEN EEN DROOM" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Het theater drong de toeschouwer in zekere zin een bepaalde visie op, ware het niet dat het tegelijk rekende op een onvoorwaardelijke band met het publiek...Het is eerder een laboratorium, waar de aard van het theater wordt onderzocht, dan een theater in de gewone betekenis van het woord...Die handeling kan men in het theater van Vasiljev vergelijken met een ritueel, een echt ritueel en niet een gemaakt plechtige uitbeelding ervan; een feest in de oeroude betekenis van het woord, een

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Het is een dwaze maar fascinerende droom die de aanbidders van het Martini-altaar niet loslaat...de passage, de Koloniale Loterij en de gordijnen van het Palace-hotel, die een wereld van glamour en succes beloofden - een Amerikaanse droom voor arme mensen die leerden dat het nieuwe gebouw building...Plissart fotografeerde een decor voor een fotoroman of een thriller, een landschap dat het daglicht schuwt, een erogene schemerzone

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Ik geloof eigenlijk niet in de pedagogische kant van een dergelijk project, maar het feit dat het om een locatieproject gaat, biedt in elk geval een aanleiding tot een wandeling in deze wijk...De televisie vormt een eenheid met het suburbane leven: 'Televisie biedt een venster op de wereld buiten het cocon...Het publieke leven komt zo in het teken van de angst te staan: angst voor ontmaskering, angst voor een te veel tonen en afstaan van het eigen innerlijk leven

Nr. 59, Maart 1997 • Adri De Brabandere • Een siderale kilte
Het kunstwerk is als een droom waarin de woorden, ontdaan van hun betekenis, als dingen functioneren en zich in hun materiële, onzinnige staat aaneenschakelen...Het teken bootst niets na (wat in het klassieke tijdperk nog beweerd zou kunnen worden). Noch is het teken de productie of reproductie van equivalenties in een serie, zoals in het industriële tijdperk...Het beeld slaat voortdurend om in zijn tegendeel: in plaats van een continuïteit ziet men niets anders dan een aaneenschakeling van ogenblikkelijkheden, in plaats van een stroom ziet men een

Nr. 59, Maart 1997 • Rudi Laermans • Kunst, Hedendaagsheid, Techniek
Alleen door zich te verdunnen tot een ijle en zelfreflexieve act heeft de Kunst - ik heb het hier niet over wat daarvoor vaak moet doorgaan, het gesubsidieerde 'mid cult'-amusement - het einde van...Daartoe volstaat het trouwens om op een podium ook een scherm te plaatsen en er beelden op te projecteren: meteen verandert het podiumgebeuren in een archaïsch, volslagen oneigentijds evenement...Het zou de fundamentele herdefinities van 'het werkelijke' en 'het visuele' binnen de twintigste-eeuwse cameracultuur op een intelligente manier tot uitgangspunt nemen

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Ik heb steeds in mezelf de splitsing gevoeld tussen een "ik" dat in het theater bleef en verder werkte en een ander "ik" dat erbuiten bleef staan en droomde van een theater dat nooit grealiseerd kon...Ik speel natuurlijk liever voor een volle zaal dan voor een lege, maar toch ben ik het meest geïnteresseerd in het "maakproces": ik wil vooral plezier hebben in het werk...De cultuur waarin we leven is een artificiële cultuur; ze steunt op een kunstmatig gestructureerde geschiedenis; een geschiedenis als een gevang; daar sta ik buiten

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Wellicht zijn we dan wel het resultaat van een verzameling illusies, van een verbeelding die geen oorspronkelijke kracht is, maar juist de herinnering aan het andere, aan het reële, aan een buitenwe...Leven in en uit de dood, dood in leven; Benjamin verschijnt als de alchimist die uit afval tot leven wekt, die mensen wekt uit een collectieve droom... Wie deze onderhandeling over leven en dood...Zijn vlucht in de ruimte is een poging om het echte leven aan te raken via een authentieke ervaring, maar hij komt via de elastiek terug in de gemediatiseerd-technische spektakelwereld waar de camera

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
het recente, met de steun van het stuc en het Parijse Centre Georges Pompidou geproduceerde dial h-i-s-t-o-r-y neemt hij een diepe duik in het slapende archief van de eeuwige actualiteit, genaamd het...camera laat het lichaam los en richt zich op een vinger die peutert in met krijtlijnen omringde kogelgaten in een houten vloer...Zo luiden de woorden waarmee dial h-i-s-t-o-r-y opent en ze zullen halfweg de film nog eens herhaald worden, temidden filmbeelden van het tegendeel: een plas bloed die na een aanslag weggedweild wordt

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
De jaren '90 lijken in het teken te staan van het volwaardig presenteren van het jeugdtheater en van een verbreding tot 'kinderkunsten'. Deze ontwikkeling hangt nauw samen met het ontstaan van...Het is een hele uitdaging om kwalitatieve jeugdproducties voor de grote zaal te creëren, te meer omdat een hele generatie acteurs noch het grote podium heeft leren bespelen, noch heeft kennisgemaakt...Het biedt nieuw bloed de kans om het terrein te verkennen en te tonen wat men waard is. Na vier jaar leidt dat dan misschien wel tot een nieuw jeugdtheatergezelschap, hopelijk naast een aantal andere

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Het gaat niet zozeer om het feit dat er mensen in de zaal zitten, wel dat je voelt dat er een openheid is, dat je merkt "ha, ze leven...Voor haar, die hem tijdens het werken aan Philoktetes-Variaties dag na dag verzorgde en bijstond, was Vawter tegelijk een confrontatie met het ultieme vluchtpunt van het verouderen - en daarom een les...Het streven naar een altijd grotere eenvoud in mijn werk, is een zoeken naar het ultieme moment, dat tevens ook echt het laatste zal zijn

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
artistiek begaafde medemens: in Meinwärts vertrekt hij van de biografie van de joodse tenor Joseph Schmidt, die in 1942 op de vlucht voor het nazi-regime in een Zwitsers interneringskamp om het leven kwam...loopt hij het risico zelf een personage te worden, dat, net als de Hollywoodsterren aan de muur, op een veilige afstand van de toeschouwers blijft...Evans overleed in 1980 op 51-jarige leeftijd, na een carrière waarin hij het almaar moeilijker vond in de schijnwerpers te leven

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Koen Tachelet in gesprek met Luk Perceval over een uitzonderlijk werkproces Luk Perceval: Het idee voor Ten Oorlog komt voort uit een ontmoeting met drie schoolmeisjes van 13 jaar, na de...Het klinkt eenvoudig, maar het heeft ons een jaar gekost om daar te geraken...Ik weet alleen dat het gevecht met ons ego, dat we allemaal hebben moeten voeren, ertoe geleid heeft dat de voorstelling gespeeld wordt door een groep, die het eigen ego ten dienste weet te stellen

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Het was zijn droom,' is een zin die in elk gesprek terugkomt...Een mooi voorbeeld daarvan is het decor, dat tijdens het bewerken al een definitieve vorm had gekregen...Een nieuw gezelschap Kijkend naar het repetitieproces van Ten Oorlog, is het niet moeilijk te zien dat dit project het 'systeem' bmc op een fundamentele manier door mekaar geschud heeft

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
Een hoofdpersonage als middelpunt van een krachtenveld, tussen droom en realiteit, geplaatst voor de keuze tussen geleefd worden of het eigen verlangen nastreven, wat paradoxaal genoeg een sprong...dezelfde lijn worden een aantal typische sleutelplekken uit het oorspronkelijke stuk behouden, zij het dat ze vooral in de verbeelding worden opgeroepen: een stuk draaitrap verbeeldt het balkon, een...Bij een aantal decorwisselingen is het alsof er een orkaan over het podium trekt, met zo'n vaart rollen de acteurs een pronkzuil, een bed of een deur over de scène

Nr. 63, Maart 1998 • Günther Samson, Jan Van Looy • Shakespeares Globe
Eigenlijk valt het, zoals De Witt opmerkte, nog het best te vergelijken met een Romeinse arena, zij het dan een ronde met drie verdiepingen...En daar is reden toe: naast het theater is in het Globe-complex ook een museum ondergebracht, een winkel, een café, een Education Centre, een restaurant en een klein...Komt daarbij dat het Globe-seizoen zich afspeelt van mei tot en met augustus, net in die periode dat het Londense culturele leven op een laag pitje staat (de eeuwig uitverkochte musicals buiten

Nr. 63, Maart 1998 • Dirk Pauwels • Manifest: Ze zien er zo gelukkig uit
hoogstnoodzakelijke radicale discussie over het wezen van het jeugdtheater of zijn werkelijke plaats in het veld, noch van een termijnvisie voor de toekomst van de sector binnen het globale plaatje...want het is naar mijn gevoel geen goede zaak autonoom te zijn als een annex van iets dat groter is, een sector die het jeugdtheater altijd zal blijven zien als iets dat kleiner is, iets dat in het beste...Ook voor de scholen werkt het systeem voortreffelijk; meer dan een jaar vooraf wordt - in naam van de scholieren - een keuze gemaakt uit een op maat gesneden artistiek aanbod... Een goed geoliede

Nr. 64, Juni 1998 • Pieter T'Jonck • Reflecties over opera, film en choreografie
De opera zelf is geconstrueerd binnen een raamvertelling, waarin een minstreel het komende drama aankondigt vooraleer het doek opgaat...Die raamvertelling wordt hier gerepresenteerd door een zwart-wit film van een oude vrouw, die in het Hongaars een verhaal vertelt...Op een geraffineerde manier wordt in de tegenstelling tussen zwart-wit en kleur een absolute werkelijkheid getoond: het grijze leven is pas te harden door de herinnering aan die enkele momenten waarop

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
Tekstschrijver Oscar van Woensel schuwt daarbij de herhaling niet, want in beide stukken werden de ouders door een gruwelijk ongeluk uit het leven weggerukt...Niet alleen door de vaderfiguur overigens: in Wie... is de overleden moeder een actrice die tijdens haar leven alleen opbloeide op het toneel, als Thomas Bernhard-vertolker...Zo is er in Wie... een prachtige scène zonder woorden, waarin de verlaten kinderen het plots op een hardlopen ter plaatse zetten en een stroboscooplamp deze vlucht het schokkerige, orgiastische ritme

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Pats paden (sinds een zevental jaar belegd in het Alibi Collectief) brengen de wandelaar van een ode aan de zichtbaarheid van alle bronnen, over een liefde voor het familiepubliek, naar een erg...Tijdens het vorige Victoria-festival heb ik bijvoorbeeld een parcours georganiseerd met plastische kunstenaars, waarbij theatralisering een eis, een uitgangspunt was...Pat heeft in de loop van het gesprek met een stalen gezicht een metershoge stapel papieren servietten voor mijn neus gedeponeerd, toen hij in de mot kreeg dat ik in een verdoken doch woeste strijd

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
het beste geval bevatte het tussen de frasen en de woorden door een brandend, overrompelend 'ja', in het slechtste geval een stomme, dode 'nee' en ergens tussen de twee in de flikkering van 'misschien...Alsof Freud dit zei: ware gebeurtenissen en de gebeurtenissen van een droom bespoken allebei het huis van ons geheugen, ware gebeurtenissen en gebeurtenissen van een droom worden samengehouden en...laten vastleggen, Wij geloofden dat Elvis meer een mythische figuur was dan een historische, Wij liepen een boete op voor het laattijdig beëindigen van het werk, Wij dachten aan dood