Archief Etcetera

223 document(en) met "PIJN." • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
96 pagina's 400,- BF andere boeken van Bebuquin: Jan Decorte 'CEuvres', Bruno Mistiaen Onze Lieve Vrouw van Pijn, Peter De Graef 'Et voila...!'/Ombat, Arnon Grimberg Rattewit, Elvis...temidden van pijn en bloed, bij Het Nationale Toneel een stad van de valse verhalen en het grote bedrog

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Dat blijkt al uit zijn eerste recensie over Othello in de KVS: 'De passages die deze mannelijke man tonen als een poëet in de pijn, groeien niet eens tot passie uit (...) Instrumentaal vangt Struys

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Helaas, ik moet met pijn in het hart bekennen dat wie voor Etcetera schrijft ook maar een aalmoes ontvangt: 500 Bf

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Maar ik begreep het niet en het verhaal van die man - één van die miljoenen verhalen uit de wereld van pijn, onderdrukking, armoede en oorlog - liet mij niet los

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Zo rustig verwoordt Luc Perceval het nog in 1992, maar al in juli '93 vallen er woorden als 'opstoten van pijn en verdriet', 'schaamte', 'wanhoop' en misschien nog wel het meest: 'verwarring'. Een

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Ik wil mezelf pijn doen, De wereld pijn doen

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
niet meer tot kunstcreatie in staat is, maar zich exclusief stort in een pure genotsdrang die hem onbevredigd achterlaat... Faust als een geniale Markies De Sade in het kwadraat, die niet alleen pijn, maar

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Je ziet een man, type body-builder die zichzelf heeft gespecialiseerd in keihard neervallen met een air alsof het geen pijn doet

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Toch is er hoop, want pijn heeft zich omgezet in gebaren, in dans; ze verwerkt, ook al laat de taal waarin dat kan zich maar moeilijk vinden

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Vervolgens een vierde essay over de inbreuk van het reële in de theatrale illusie (pijn, uitputting, lichaamsgeweld, reële tijdsduur, irritatie van de toeschouwer). Dan volgt een centraal en

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
blijkbaar pijn

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Ingeval van de hakken probeerde ik het gezegde over de wil om mooi te zijn en de noodzakelijke consequentie van het pijn lijden daarna

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Het gaat dan ook om bewegingen waarmee we liever niet geconfronteerd worden, zoals de verkrampte gelaatstrekken van iemand die pijn heeft of de stuiptrekkingen van een epilepsiepatiënt

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Etcetera: Deed het pijn dat je geen komiek meer mocht spelen

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Dat doet pijn

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Om de pijn die Goetz moet kennen...Een pijn die je zelf ook vermoedt maar zelf nooit wil herkennen

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Hoe magnifiek dit ook is, de pijn van deze tatoeage/acupunctuur (die in een fractie op de toeschouwer overslaat) verwijst naar een gedroomde, exotische erotiek...Een hyperverfijnde pijn

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten • Een tweeling van Dimitri Leue
Zarah (coproductie Bronks, Brussel en cc De Kern, Wilrijk) is een toneelvoorstelling over verliefdheid en liefdesverdriet, over willen-maar-niet-kunnen, over de liefde die pijn en wanhoop veroorzaakt...Sensualiteit, misverstanden en pijn worden niet vrolijk weggemoffeld omwille van het jeugdige publiek, integendeel

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Neen, het gaat er gewoon om dat je als acteur al klappen hebt gekregen, dat je weet hoe pijnlijk het acteren soms kan zijn, en dat je die pijn ondanks alles toch terug moet gaan opzoeken om de woorden...Pijn 'Het pijnlijke van het theater is dat je anderen probeert te overtuigen van iets dat je zelf voor honderd procent weet en ervaart - en dat bijna nooit iemand echt luistert

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
Hier betekent in beeld brengen zoveel als bezitten, controleren, objectiveren, denigreren: kijken wordt een gewelddaad die pijn doet