Archief Etcetera

325 document(en) met "Jean-Louis Zo" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 35, September 1991 • Ann Olaerts • THEATER FESTIVAL
De auteur verdiende zo'n 70.000 BF per maand...Zo bekeken lijkt de meest haalbare 'oplossing' voor Vlaanderen de volgende te zijn: werkbeurzen voor gevestigde auteurs en workshops voor al de anderen...Laten we even zo concreet mogelijk zijn: wil men bereiken dat er na pakweg vijfjaar 100 nieuwe stukken in de rekken staan en dat er 20 nieuwe (gediplomeerde

Nr. 36, December 1991 • Emil Hrvatin • Jan Fabres zoete verlokkingen
Een polyschrizofene persoonlijkheid kent de grenzen van zijn eigen wereld niet en moet altijd zoveel mogelijk worden blootgesteld, zo snel mogelijk, en zo variabel mogelijk...Het gaat zo snel, het gaat zo snel...Emil Hrvatin vertaling Jan Simoen Zij was en zij is, zelfs (Jan Fabre) Foto Jean-Pierre Stoop

Nr. 36, December 1991 • Herman Asselberghs • Videowerk van Walter Verdín
Zoals een choreograaf uren onverdroten met zijn vertrouwd instrument - het lichaam - werkt, zo worstelt deze videomaker graag met zijn apparaat, de montagetafel...met zo een complexe materie niet zo simpel is. Gelukkig was Anne Van Aerschot er van in het begin bij (zij maakt een licentiaatsthesis over het produktieproces van de video en noteerde ongeveer al onze...Dat proces is heel duidelijk in Ottone: het tweede deel is zo omdat het eerste deel zo is; dan heb ik dat eerste deel weer in functie van het voltooide tweede veranderd

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Zo leerde ik hun eerste woorden...Bravo" en "Goed zo...Goed zo, Joseph..., goed zo....", zei hij goedkeurend

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De deuren van de tijd gaan niet...
Theater is zo marginaal geworden... In een briljant stukje in het eerder academische Tijdschrift voor Rechtstheorie en Rechtsfilosofie schrijft Bert van Roermund: "Filosofie is nuttig om het...tussen natie en staat dus) erkent: het denken van Jean-Jacques Rousseau...De vraag of de kunst nog een actieve politieke betekenis kan hebben, is in zo'n context natuurlijk helemaal op de achtergrond terechtgekomen

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
Meer dan eens werd de hele scène door assistent-choreograaf en lichtregisseur Jean-Luc Ducourt in een nogal ongeïnspireerd halfduister gedompeld, met een overmatig gebruik van strijklichten...Bij Erts heb je er eigenlijk min of meer het raden naar waarom de belichting nu eens zus, dan weer zo aangewend wordt...Omdat ze je zo aankijkt terwijl je de zaal inkomt, en haar beeld nog lang blijft hangen als de dans al begonnen is, gaat er tegelijk verleiding en brutaliteit van uit: ze kijkt je zonder verpinken aan

Nr. 37, April 1992 • Hana Bobkova • De criticus en zijn verantwoordelijkheden
Zo is, denk ik, bij elke criticus de onontkoombare en essentiële band te vinden tussen zijn privé-houding en de houding die hij in zijn beroepsleven aanneemt...dat echt zo...Dan wordt hij een criticus waarover Jean Copeau gezegd heeft dat hij eerlijk, serieus is, dat hij diepgaand is, dat hij creëert als de dichter die hij moet beoordelen en dat hij in staat is aan

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
Gek genoeg was het zo dat toen we klaar waren met die deelrepetities en grote gehelen begonnen te spelen, de acteurs automatisch de tragedie speelden...Je put ook vaak uit het reële politieke bedrijf; zo heb je het berenschieten van Ceaucescu verwerkt in Wintersprookje...Etcetera: Als je de optie neemt om Meneer Jean te zien als de grote narcist, snijd je je dan niet meteen ook af van de erotiek

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
Er is een interview met JEAN PIERRE RAWIE, met een voorpublicatie uit zijn nieuwe bundel...En BART EECKHOUT stelt een pak CD's voor met eigentijdse muziek, op zo'n manier dat de Schubertfan weet dat hij deze CD's niet meteen moet kopen, maar dat hij toch een idee krijgt van wat deze

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
En zo ontstond de opera-avond Medeamaterial / Dido and Aeneas...Delia Pagliarello doet alles zo zwak dat het gênant is om haar mimeclicheetjes gade te slaan...Om eerlijk te zijn kan het mij niet schelen, want net zoals Dusapin, kunnen noch Delcuvellerie noch zijn dramaturg Jean-Marie Piemme mij tonen of zij iets van Muller begrepen hebben

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
De Perzen / Het Meer bestaat uit twee aparte choreografieën 'die eikaars tegengestelde vormen zoals dag en nacht, donker en licht'. Voor De Perzen vertrok Eric Raeves van het toneeloratorium van Jean...Soms speelt ze met de confrontatie tussen haar eigen bewegingsidioom en de academische dans die zo met een aparte betekenis geladen wordt...het aanbod zo beperkt dat er zelfs om de twee jaar onvoldoende nieuwe jonge choreografen gevonden kunnen gevonden worden die een podium verdienen

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Achilles sloeg hem zo hard dat hij elke tand in Thersites' mond brak en zo diens geest naar de Tartarus stuurde...Het traditionele theater zou immers o zo graag de aandacht krijgen van de kritiek die het nu (als gevolg van een samenzwering, zo klinkt het toch) onterecht ziet gaan naar dat theater dat toch geen...Anderzijds is deze condition humain nergens zo intens, zo diepgaand en zo onaf-latend ter sprake gebracht dan juist in het hedendaagse theater

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Dat ze zo mooi zijn is op zich al bijna een reden om ze te gebruiken...Bij de recentste produkties wordt zeker gewerkt aan het herdefiniëren van de scenische ruimte, ook Jean-Luc Ducourt is daar heel sterk mee bezig...Het klinkt misschien new-agy, maar veel van wat nu gebeurt, getuigt van zo'n arrogantie, zo weinig bescheidenheid, zo weinig respect voor de aarde in de breedste zin van het woord

Nr. 39, December 1992 • Benoît Vreux • Contract tussen kunstenaars en overheid
Dat theater werd zo belangrijk dat de wetgever wel tot een reglementering gedwongen werd...Galeries Jean-Pierre Rey 32,03 Théâtre Varia Philippe Sireuil 30,895 Michel Dezoteux Marcel Delval Atelier Sainte Anne Serge Rangoni 27,865 Théâtre de la Place Jean...Baladins du Miroir Nele Paxinou 7,5 Les Formes Spirituelles Alain Populaire 6 Théâtre de l'Equipe Jean Frosel 5,6 Théâtre de la Vie Herbert Rolland 5 Théâtre Arlequin José

Nr. 39, December 1992 • Inhoudstafel
Eindredactie Johan Wambacq, Erwin Jans Aan dit nummer werkten mee Janine Brogt, Johan De Boose, Hugo Durieux, Patrick Jordens, Geert Opsomer, Jean Pierre Rondas, Pieter T'Jonck...Zo werd 39 toch nog een sterk nummer (iedereen blij...gezelschap en publiek De theaterkritiek volgens BRT-producer Jean Pierre Rondas Foto's omslag: - Tijl, Vlaamsch Volkstoneel, 1925-1 926, regie Johan de Meester decor René Moulaert, Foto

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Barokopera en oude pruiken
Johan Thielemans gaat na waarom dat zo zou kunnen zijn...Toen de koning op het hoogtepunt van zijn technisch kunnen was, heeft hij nog één keer gedanst, om zo in volle glorie afscheid van de scène te nemen...Vertalen we dat echter naar onze tijd, dan kunnen deze dansen van Lully ons nog weinig schelen, al was het maar omdat we ze niet beoefenen en omdat de danskunst zo een vlucht heeft genomen dat de

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
de door Stuart gechoreografeerde solo Dévisagé geeft Jean-Marc Adolphe gestalte aan een ontwakende man die met dit schrijnende bestaan geconfronteerd wordt...Zijn walging is zo groot dat zijn pogingen mislukken...het eerder zo dat de tijd hem heeft ingehaald

Nr. 41, April 1993 • Agna Smisdom • Tableau vivant van de geborneerdheid
Zelf trekt hij de scheidingslijn tussen beide genres niet zo scherp...Zo ook Oom Wanja/Nonkel...Zij lijkt zo uit een Vlaams Filmpke gestapt of uit een Vlaamse TV-film op zondagavond

Nr. 41, April 1993 • Bart Van den Eynde • Dollen met ons cultuurgoed
Deze 'éminence grise'- zo wordt ze ironisch genoemd in een van de kwaadste artikels- blinkt dan ook niet bepaald uit in het maken van genuanceerde uitspraken en van rationeel opgebouwde betogen...Het is ook raar om te lezen dat een voorstelling zo bol van geweld af gedaan wordt als "cabaret" of "voor de grap".... Ik van mijn kant heb zelden zo sterk de gruwel van een verkrachting gesuggereerd...gezien en dit zonder gemakkelijke sensatie; heb zelden het constante geweld tegen vrouwen zo gevoeld (in een voorstelling zonder actrices). Straaljager Tenslotte is het merkwaardig dat een

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
Zo ontstaat het Théâtre Laboratoire Vicinal, ondertussen beter gekend onder de naam Vicinal...en Jean Lefébure, die aanvankelijk de administratieve leiding van het Parvis op zich neemt...toneelinrichting: Jo Dua Kostuums: Germinal Casado Seizoen 1971-1972 La Baye van Philippe Adrien Regie: Jean Lefébure Decor en kostuums: Jacques Van Nérom Muziek: André