Archief Etcetera

344 document(en) met "Schrijver Maar" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Geert Opsomer • Van schilder tot schrijver van de ruimte
Volgens Moulaert moet niet langer de schilder of de decorateur aangeven of men zich in een burgerlijk salon, onder de Italiaanse hemel of op gras bevindt, maar de acteur zelf door zijn spel en...ruimtelijke potentie van de tekst geëxploreerd, maar worden ook de eerste stappen gezet voor een dramaturgie die niet uitsluitend door de dramatekst wordt gegenereerd...de bewegingen van de acteurs, maar ook t.o.v

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Zo staan links en rechts vooraan op de scène een tafeltje met een stoel, maar achteraan staat slechts één bed...Je zou kunnen zeggen dat bij deze produktie niet zozeer de inhoud maar wel de vorm de boodschap overbrengt, zodat letterlijk geldt: the medium is the message...Wie denkt dat Afrikanen stinkende stommeriken zijn, moet Rifi Kythouka maar eens aan het werk zien als hij over Afrika bezig is op de scène

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Die publieksverschuiving was niet toevallig maar een evolutie binnen het hele kindertheater...Af en toe lukte het toch, denk maar aan Hans van den Boom die er via de receptieve werking bij gekomen is en die uiteindelijk een produktie heeft gerealiseerd in de produktieve afdeling...Maar het is interessant is om je te laten inlichten door specialisten - organisatoren, theatermensen, perslui - van wie je weet dat ze op dezelfde golflengte zitten

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • redactioneel: Het mogelijke
Tijdens de manifestatie ter ondersteuning van de Muntschouwburg richtte de Franstalige schrijver Pierre Mertens zich in niet mis te verstane woorden tot de gezaghebbers van dit land: "Kijk eens hoe...Dat praten betekent misschien niet veel, maar het is het enige vreedzame wapen dat we hebben in de strijd tegen de barbarij, die we in de eerste plaats in eigen huis moeten bevechten, niet met gelijke...wapens, maar met de wapens die ons eigen zijn

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
Maar de Vlaamse situatie van nu is niet meer die van WO II of kort daarna...dat het niet zozeer gaat om de tegenstelling tussen Vreemden' en 'niet-vreemden', maar om die tussen 'zij die hebben' en 'zij die niet hebben'? 7. 'Onafhankelijkheidsbewegingen stellen...allemaal economische en territoriale eisen, maar bovenal willen ze iets wat van een geestelijke orde is. De Ieren, de Basken, de Corsicanen, de Koerden, de Albanezen in Kosovo, de Azeri, de Portoricanen, de

Nr. 41, April 1993 • Karolien Derwael • De waarheid van de leugen
Maar ook als aan kunst een 'echte' werkelijkheid voorafgaat, blijven de moeilijkheden niet uit...Maar niet alleen Géricault is ontrouw aan de werkelijkheid, het is precies omwille van ons gebrek aan achtergrondkennis over de 'werkelijke' gebeurtenissen op het vlot van de Medusa dat het schilderij...Omdat je lijdt aan het 'Chronische Slachtofferschap', een 'psychisch of psychiatrisch gestoorde medemens' bent, of zeg maar gewoon 'gek'. Maar Keets en Keefmans verhalen zitten zo logisch in elkaar en

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
het nu gaat om een historisch materialisme, ontstaan uit het marxisme maar ook uit het studenten-oproer van 1968, zoals in het geval van het Théâtre du Parvis, dan wel om een oer-materialisme zoals...Geen achtergrondmuziek die speciaal voor de voorstelling is gemaakt of opgenomen, maar wel, om de stilte of de muziek van de stem te doorbreken, slag- of blaaswerk dat door de acteurs zelf wordt...Frankrijk wordt het 'volkstheater' van Vilar verworpen, een nieuwe generatie laat van zich horen - denken we maar aan Chéreau, Vincent, Jourdheuil -, de decentralisering kent een heropleving na de

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Een schrijver verlaat zijn schrijftafel en nodigt kinderen uit om zelf op de scène hun theatervoorstelling te maken...Sinds het jongste Stekelbeesfestival heeft zich aan dat voorlopig nog beperkte lijstje ook een schrijver toegevoegd: Pol Hoste stelde toen voor het eerst zijn Karaoke-project voor...Het is in ieder geval een aangename en zeldzame verrassing dat een schrijver niet achter zijn veilige tafel blijft zitten, maar daadwerkelijk en met alle risico's vandien bereid is om met kinderen

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • L.A.'s best bewaarde geheim
Liever arm maar vrij, vinden vele theatermakers...Het is een cliché, zegt Hinkley, maar het is absoluut waar...Dat hier zoveel theatertalent aanwezig is, is het best bewaard geheim van de stad", vindt ze, "maar ja, lees er mijn eigen krant maar op na: de mensen hier hebben alleen belangstelling voor wie een

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
De Russische schrijver Daniil Charms (1905 -1942) richtte in 1928 OBERIOE op...Omdat een schrijver als goed wordt bestempeld, moet je als leerling in extatische verrukking geraken, en die opvattingen niet alleen delen, maar ook verdedigen...Zoals ik graag Gombrowicz herlees en nu veel plezier beleef aan de absurde verhalen van de schrijver Daniil Charms (een ontdekking dankzij het trio), zo kijk ik reikhalzend uit naar hun volgende

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Vercruyssen: Dat is heel belangrijk, maar je bent maar een klein roeiertje in een hele grote boot...De schrijver heeft zich na de Tweede Wereldoorlog buiten de maatschappij gesteld, kijk maar naar Thomas Bernhard...Niet om te doen wat de schrijver zou willen maar om in dialoog te gaan met hem

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Maar al deze seksuele ontmoetingen hebben geen enkel gevolg: de partners worden of in de steek gelaten of gaan zelf op zoek naar een nieuwe kandidaat...Daarom blijft iedereen maar ronddolen in deze droevige farandole van de onbevredig-den...Ja, ik beken het: ik vond dit best een aardige opera, zeer vakkundig (maar niet echt geïnspireerd) geregisseerd, met vaak een schitterend decor van Eric Wonder, maar ik ben op mijn honger blijven

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
timing', de min of meer doelmatige, min of meer bewuste inrichting en manipulatie van onze 'context' (de tijd en de ruimte, maar ook de anderen) in functie van onze projecten en intriges, verlangens, utopieën...Maar die ontwrichting sticht paradoxaal genoeg ook éénheid, de breuk kan ook ontmoeting zijn...kijken/ toe-schouwen (en beschouwen) zelf: 'Zien en gezien worden' geldt niet alleen voor de poserende groep die zich door de fotograaf laat 'nemen', maar net zogoed voor het publiek

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
het persbericht luidde het als volgt: 'Voorstellingen blijven repetities'. Toegegeven, ik ben misschien van slechte wil, maar ik lees hier op en tussen de lijnen toch wel enkele open deuren en een...Repetitie/ I was een heel knappe en boeiende theaterervaring, maar als toeschouwer zag je enkel een produkt, geen proces...Maar dan nog zouden het, omdat er een 'echt' publiek bij is, geënsceneerde repetities blijven — dit laatste is niet zomaar een paradox, maar een contradictie

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • Roemeense nachtmerrie in full-color
Geconfronteerd met het wegvallen van middelen maar met een volledige vrijheid van expressie, werden twee Low budget produkties gemaakt, die in korte tijd op diverse wereldpodia kwamen bovendrijven...Klassieke verhalen zoals Thyestes van de Stoicijnse schrijver Seneca alsook het verhaal van Tereus en Philomena in Ovidius Metamorfosen moet hij hebben gekend...Langs de ene kant krijg je een opeenstappeling van gruweleffecten, maar anderzijds tonen Ste-fan Iordache als Titus en Ozana Oancea als zijn verstoten dochter Lavinia toch mensen van vlees en bloed

Nr. 44, Februari 1994 • Dorine Cremers, Rezy Schumacher • Hoezo repertoire?
Er is dan iets dat blijft fascineren aan de desbetreffende tekst, maar óf de dwingende noodzaak om dat stuk te doen blijft achterwege, óf de tijd is er nog niet rijp voor...Het feit dat De Trust meestal meerdere teksten van een schrijver opvoert, is dan ook geen toeval...De dialoog die de toneelmaker aangaat met de schrijver en zijn materiaal heeft vaak meerdere produkties nodig om zijn beslag te krijgen

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
De leerling-slaaf Robert koestert ware (?) vriendschap en als journalist ook bewondering voor de meester-schrijver Richard (dat daar m.i...Maar Richard laat het gebeuren; hij dirigeert zélf door subtiele zetten de toenadering en (nakende...Joyce noemde het zelf een komedie, maar dat slaat wellicht vooral op de ironisch-cynische wijze waarop de in die tijd geldende conventies betreffende de liefde en het huwelijk worden bespot en

Nr. 45, April 1994 • Eddie Vaes • Het is niet aan te raden een...
Ibsens duidelijkste pleidooi voor een individueel anarchisme is tegelijk een bevragen van de partijdemocratie, die ten tijde van Ibsen nog maar net tot ontwikkeling kwam...Stockmann'. Maar het publiek in de zaal ging in de heftige meetingscène ten huize Horster - tegen het acteurspubliek in -Stockmann steunen...Zo'n vaart loopt het vandaag niet meer, maar in beide voorstellingen wekken de Stockmannen grote sympathie op

Nr. 45, April 1994 • Hugo Durieux • Het zachtjes breken van een takkenbos
Maar sinds Patrice Chéreau in 1975 aan de slag ging in Bayreuth, is zelfs Wagner regisseurstheater geworden...De selectie van meningen is vrij willekeurig, maar zij geeft wel een dominante opvatting weer: de status van beeld, beweging of enscenering is wat onduidelijk, maar taal of tekst richten zich op het...Er zijn ook twee mooie jonge danseressen, die er aanvankelijk maar zo'n beetje bij staan, maar die gaandeweg steeds meer plaats innemen

Nr. 46, Januari 1994 • Pieter T'Jonck • De erotiek van een pas die danspas...
ogen te kunnen halen; een simpele opsomming van die elementen, hoe nauwkeurig ook, brengt je echter maar zelden dichter bij de verklaring wat nu bijzonder was aan deze voorstelling, of wat oorzaak was van...geen vrouw is die danst, om de redenen dat ze geen vrouw is, maar een metafoor die een van de elementaire aspekten van onze vorm samenvat: zwaard, beker, bloem enzovoort, en dat ze niet danst, maar, door...Deze taal is de oorspronkelijkste, want ze is in staat de ondeelbaarheid van het eigene - misschien alleen maar een kleine vreugde - aan andere mensen mee-te-delen" zegt de fenomenoloog F.J.J