Archief Etcetera

637 document(en) met "toeschouwer" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 18, Juni 1987 • Mark Deputter • Mark Deputter
Want wat voor fraais daar allemaal te lezen stond... Bijvoorbeeld: "Geen toeschouwer die zich niet wrevelig voelt, geïrriteerd, beetgenomen misschien, als hij uit een voorstelling komt en niet...Dat de toeschouwer daarbij een inspanning moet doen, bij een eerste contact misschien in verwarring wordt gebracht, is goed mogelijk, aangezien hij niet of slechts gedeeltelijk op zijn vertrouwde...De toeschouwer die bereid is bijwijlen zijn intelligentie en verbeeldingskracht te investeren in minder conventionele manieren van vertellen, getuigt veeleer van openheid en moed

Nr. 18, Juni 1987 • Luk Van den Dries • Ook het Israëlische volk is niet heilig
Geen enkele regisseur heeft dit beeld, het rollenspel als centraal gegeven, gebruikt, men was bang dat de toeschouwer het in verband met het nazisme verkeerd zou begrijpen

Nr. 18, Juni 1987 • Johan Thielemans, Pol Arias • Peter Sellars, Amerikaanse wonderknaap
Want dat is mijn hoofdprobleem, met vele Europese theatervoorstellingen: zij geven je niet de vrijheid er als toeschouwer zelf iets aan toe te voegen...Door er drie dingen tegelijk van te maken, betekent dit dat geen van de drie belangrijk is. Je geeft als theatermaker alleen rangschikkingen aan, die worden samengevoegd door de toeschouwer...Ik kan onschuldige normale beelden plaatsen, beelden die de aandacht afleiden, en die plots als een pijl de toeschouwer treffen

Nr. 19, September 1987 • Leen Thielemans • De kapitein verliet als eerste het zinkende...
Vanaf nu stond het begrip "ontmoeting" centraal: "Op een dag vonden we het nodig om het begrip 'theater' (een acteur in confrontatie met een toeschouwer) te elimineren en we behielden enkel het begrip...karakter van theater wilden bewaren, doch waar publiek uitgesloten was (elke deelnemer was acteur en toeschouwer), werden verscheidene individuen in contact gebracht met zichzelf en met anderen door het

Nr. 19, September 1987 • Alex Mallems, Hildegard De Vuyst • Jan Fabre werkt aan een operatrilogie
Hij is een toeschouwer die alles laat gebeuren, maar tegelijkertijd ook een supermacht...Door de vrijgekomen opening kan de toeschouwer die zich naar het midden van de zaal begeeft, de naakte rugzijde van een vrouw zien tegen een paarsblauwe achterwand...Waarom zou een onbevooroordeeld toeschouwer niet op elk ogenblik in de evolutie van een theatermaker kunnen inpikken, waarvan het pro-dukt sowieso vluchtig, eenmalig en weinig tegen de tijd bestand

Nr. 19, September 1987 • Alex Mallems, Luk Van den Dries, Marianne... • KRONIEK
De hele tijd zit je als toeschouwer vooral te luisteren naar de poëzie van Claudel, want in decor en kostuums is er geopteerd voor een vrij sobere aankleding, zodat er ruimte wordt gelaten voor...De Keersmaeker schrikt terug voor duidelijke tekens, dus verstopt ze ze in de hoop dat de toeschouwer ze ziet en niet ziet...Alleen het duivelse kerntrio Edgar-Alice-Kurt blijft over en als toeschouwer word je zonder medelijden mee in hun gruwelijke spél geduwd

Nr. 19, September 1987 • Leen Thielemans • Leen Thielemans
Onder luid gemompel verlaat de toeschouwer de zaal, op weg naar de kassa...Als ze eindelijk zo ver zijn, hun ogen opnieuw blinken en hun woorden knetteren, stormt plots de onbeschofte toeschouwer weer de zaal binnen

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Wiener Festwochen 1987
Een voorstelling die in zijn fysieke "drive" en overtuigingskracht de toeschouwer moeiteloos in zijn ban houdt; opwindend theater tot op het puntje van de stoel

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
Bij het betreden van de schouwburg waant de toeschouwer zich in een pralerig lustslot (de architectuur van het Burgtheater leent zich daar schitterend toe): hier musiceert een strijkje, daar draagt...Metamorphosen des Ovid confronteert de toeschouwer met een onbekende wereld die zich binnen de toneellijst volgens ervaarbare, maar onverklaarbare - in termen van oorzaak en gevolg, motivatie...een bijwijlen licht groteske stijl leert de toeschouwer zijn hoogmoed kennen, zijn vooroordelen, zijn nervositeit en ongecontroleerde woedeaanvallen, zijn provincialisme dat hem vaak belet Schlomo

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Tegelijk maakt dit bewuste risico, dit tasten naar gevoelige plekjes van de toeschouwer, de spannende charme van de voorstelling uit...Als gevoelig toeschouwer/luisteraar weet ik dat er een doorslaggevend verschil bestaat tussen een nauwkeurige vertolking van de partituur en een engagement, een kracht die die partituur als zodanig...Daar had Peter een televisietoestel opgehangen: de toeschouwer zag de achterkant ervan en hoorde alleen het opgewonden gekwaak bij een Italiaans spelprogramma; van de gesproken tekst drong weinig tot

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Een voorstelling dus die de toeschouwer gefrustreerd achterlaat, omdat ze net op het randje stond om zeer indrukwekkend en slagkrachtig te zijn...Sezuan was er een eenheidsdecor, maar ik liet de toeschouwer er van alles in zien: de ruimte achter het toneel was soms een straat, soms een hok, soms een opslagplaats...de herinnering van de toeschouwer blijft de sterke, alhoewel korte aanwezigheid van Hugo Van den Berghe evengoed nazinderen als die van Nolle Versyp of Eddy Vereycken

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Als toeschouwer was je niet vrij te gaan en staan waar je wilde...Ik verwacht niet van de toeschouwer dat hij deze negen artiesten goed vindt...Ik denk dat je ook aan een toeschouwer avontuur moet vragen, een bereidwilligheid tot risico

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
Alain Platei) bekommerden zich daar geenszins om... Maar dit gevoel van opgesloten zijn betrof ook de wijze waarop de toeschouwer in dit project werd gehanteerd...Toen mij als toeschouwer ten slotte nog een soepmaaltijd, samen met artiesten en medewerkers, aangeboden werd, ben ik hard weggelopen: het was een onder-onsje waar ik niet bij hoorde

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Populaire wil de toeschouwer op zichzelf terugwerpen en gaat er dan nog prat op dat bij een vorige voorstelling (Ame) mensen flauw vielen of vochten om buiten te geraken

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Hun kracht putten ze uit hun authenticiteit, hun bescheidenheid ook: je wordt als toeschouwer aangesproken, niet overdonderd; je mag getuige zijn, maar ben je er niet, dan gaan ze net zo goed door...Dat vertellen kan erg abstract zijn, zoals bijvoorbeeld in Trisha Browns Newark, waar de toeschouwer nauwkeurig observator wordt van een work in progress

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Er wordt voorbijgegaan aan de vragen en de irritatie die dit stuk bij de toeschouwer zou moeten wakker roepen...Maar, vraagt de toeschouwer zich af, waar is de regisseur gebleven die enkele jaren terug zo een schitterende Bas-Fonds heeft gemaakt...helemaal juist zit, maar als climax van een avond fijn acteren, en als een extra-bewijs van haar talent is het een scène die de toeschouwer niet wil missen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
veel gevoelsmatiger gegroeid tijdens het (dikwijls zeer intuïtief verlopend) werk terwijl de "objectiviteit" van de toeschouwer-regisseur daardoor niet wordt "gehinderd". Jong gewend

Nr. 21-22, Mei 1988 • Ariane Mnouchkine bedekt de politieke strijd met...
Wie als toeschouwer bij een dergelijke produktie op zoek gaat naar een pre-ciese reconstructie van de complexe ontstaansgeschiedenis van India en Pakistan komt van een kale reis thuis...die binnen een heel "reële" tijd afgaan, wat de toeschouwer ruimte geeft om het voorafgaande toch even te assimileren

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Een produktie vol contrasten en breuken, die de toeschouwer te eten geeft en hem toch op zijn honger laat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alexander Baervoets • Oskar Schlemmer: Das Triadische Ballett
Toch moet ze bij menig toeschouwer een zeker onbehaaglijk gevoel hebben nagelaten, omdat men deze voorstelling zo moeilijk kan plaatsen...Op het ultieme derde niveau tenslotte, het symbolische, kregen de ruimtelijke verhoudingen een hogere betekenis en kwamen zowel de danser als de toeschouwer onder invloed van de nu magisch-rituele...een gespreide hand, die een ster voorstelde, of de gekruiste armen van de kogelman -- zij het voor de toeschouwer verborgen in zijn bolle harnas -- die het oneindigheidsteken voorstelden