Archief Etcetera

650 document(en) met "BEN HET" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Op het einde van het stuk wilde ik een spiegel laten zakken, zodat het publiek het koor werd...Daar heb ik het volste vertrouwen in. Ik ben heel positief verrast door de openheid, die ik bij de acteurs ervaren heb...Ik ben wel bang dat het veel van mijn energie eist

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Maar ik ben het met je eens dat het geen produktiedwang zou mogen zijn...Ik ben ook het soort producent dat, eens zijn vertrouwen aan iemand gegeven, daar niet op terugkomt...Voor de nieuwe kunsten is het belangrijk dat publiek te ontmoeten, ook al noem jij het 'bereidwillig' en 'welwillend'. Het enige nadeel van Leuven is het gebrek aan een goede zaal waar

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
plaats van het publiek zich vrij in dit boeiende gebouw te laten bewegen, zodat het zelf kon kiezen waar en naar wat het hoelang kon kijken, werd het als een troepje kleuters bij de hand genomen: Ro...Toen mij als toeschouwer ten slotte nog een soepmaaltijd, samen met artiesten en medewerkers, aangeboden werd, ben ik hard weggelopen: het was een onder-onsje waar ik niet bij hoorde...Eten met mensen vraagt - voor mij althans - een zekere intimiteit, die ik door de rondgang in het gebouw noch in de kwaliteit van het getoonde, noch in de wijze van samenzijn met mijn medetoeschouwers

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
een relatief kort tijdsbestek heeft het Vlaamse publiek kunnen kennismaken met het Amerikaanse formalisme: het vaak koele maar even vaak fascinerend mooie bewegingsonderzoek van Merce Cun-ningham...Het is eigen aan elke trend, in casu de dansboom van de voorbije jaren, dat de ontvankelijkheid voor alles wat zich daarbinnen aandient vrij groot is. Maar het kaf wordt gaandeweg steeds meer van het...Tenzij men het standpunt inneemt dat het publiek het zelf maar moet uitzoeken, een soort alchemistisch doolhof in 't kwadraat

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
Bij de negen "interessantste" produkties uit het Nederlandstalige gebied voor het seizoen 1986-87, uitgekozen door de jury van het eerste Theaterfestival (cf...De druk die uitgaat van het verwerven van goeie kritieken en veel toeschouwers - de druk dus van het snel bereikte succes - brengt het noodzakelijke zoekwerk van het theater in gevaar, zegt Pol Dehert...Ligt het grootste probleem van het Vlaamse theater vandaag niet in het onbegrip omtrent de omvang van de schade die vastgeroeste structuren aan het creatieve werk van theatermakers aanbrengen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Ze begeleidt Gregor als een "engelbewaarder", maar komt voor het overige nauwelijks aan het woord; alleen op het einde spreekt ze een lange slotmonoloog, waarin zij de "goede boodschap" volgens het...Het is een variante van het slotbeeld uit Het Atelier (deel 1 van het feuilleton) waarin Matthias de Koning een fragment uit Der Theater-macher (Thomas Bernhard) aan Jan Joris Lamers souffleert, die...Volgens inleider Ernie Tee heeft die diversiteit te maken met het gemis aan traditie van het Nederlandse filmonderzoek: "Wat in de afgelopen jaren aan onderwijs en onderzoek op het gebied van film het

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Mijn medewerking bij de Needcompany is in dat opzicht belangrijk, dat is een andere wereld dan die van het spelen van een tekst, van het spelen van een personage van het begin tot het einde...Ik mag alles doen wat ik wil, en ik ben daar heel dankbaar voor, maar als je zo een aantal maanden moet zoeken, dan evolueert je inzicht in een stuk of in een rol op een heel andere manier dan het...Als dat bijeenleggen van die puzzel, dat structureren niet naar mijn zin is, dan ben ik een beetje ongelukkig, dan wil ik het zelf gaan doen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Het doet evenmin mee aan het bondgenootschap van regisseur en dramaturg in hun herlezing van dramateksten en het zoeken naar nieuwe betekenis...Ik ben geëvolueerd van een fervent katholiek met een hang naar het mystieke over het anarchisme tot het marxisme-leninisme in zijn puurste vorm, het maoïsme: wereldbeschouwingen die een globale visie...Stalin is voor mij het symbool van de verzoening, de rede, het constructieve offer; én van het verraad aan zichzelf en het gestelde doel

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Het was het laatste stuk dat in het Swan Theatre gepresenteerd is, over een totaal verloren theatergezelschap, waar de mensen het aldoor niet halen, niet kunnen, 's Nachts komen ze in een soort van...Ik denk dat ik daar streng in ben, vlug afkap, wie wil kijken ziet het wel vind ik...Ken je die vreselijke termen, als grensverleggend, normverleggend, of "gaat het niet boven het petje van het kind". Soms zijn er voorstellingen waar je gewoon zit te gillen van het lachen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
door het gedrag van John die de muur opklimt om Charlottes zin te illustreren ("niemand zoekt me op waar ik ben"), haar regressie naar puberale toestand in het derde bedrijf maakt de hysterische tekening...Deze basispatronen vernissen het acteergedrag, werken het af, homogeniseren het, nuanceren subtiel het voor het overige realistische spelkader: praten, eten, drinken, vrijen, kwaad worden, verzoenen...De dieptepsychologie en het relatiegewroet zijn inmiddels tot vermaak geworden, het is niet meer aan het theater om het probleem van de identiteit in al zijn serieusheid aan ons voor te schotelen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • De jongste van de jonge garde
Hoewel het allemaal niet gelopen is zoals gepland, ben ik tot op heden gelukkig met die keuze...Ben je het eens met Claus Peymann die stelt dat theater altijd oppositie moet voeren...Ik denk dat ik aan het leren ben hoe je met een acteur omgaat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Charles Van Lerberghe • Charles Van Lerberghe: PAN
Petrus Hij heeft het zelf gezegd: ik ben God...Ik ben teruggekomen op deze lentenacht omdat ik mij welgekomen zou kunnen voelen, om ullie te verschijnen tussen de bloemen en het fruit...Ik ben zijn getuige, want hij is zo schoon gelijk de goede God van het paradijs

Nr. 21-22, Mei 1988 • Marianne Van Kerkhoven • Bijna een jaar Toneelgroep Amsterdam
Ik ben niet geïnteresseerd in theater dat probeert TV-drama zo goed mogelijk na te doen, maar in theater dat bestaat bij de gratie van het feit dat het op dit moment gebeurt, met die mensen, voor dat...Door die nadruk op wat "de materia-liteit van het moment" zou genoemd kunnen worden, ben je meteen ook heel maatschappelijk bezig... "Absoluut, het gaat immers niet om een soort Kunst om de...Soms gebeurt het dat gezelschappen een aantal jaren minder lekker lopen en dan gaan mensen roepen: "Dat moet maar verdwijnen". Ik ben ervan overtuigd dat als een geldstroom van een bepaalde plek

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Buitenlandse bedrijfsmodellen
Het Piccolo Teatro had een vanzelfsprekende voedingsbodem -- het einde van de oorlog, het einde van de fascistische cultuurarmoede -- die bv...Als hij in 1972 terugkeert, geeft Strehler een andere dimensie aan het werk: hij gaat zich nog meer op de verspreiding in Europa van zijn werk richten en plaatst het Piccolo Teatro in het perspectief...instantie betekent: het instandhouden van het eigen instituut wordt het belangrijkste en op termijn zelfs het enige objectief

Nr. 23, September 1988 • Hildegard De Vuyst, Johan Thielemans, Klaas Tindemans,... • KRONIEK
Het Herrmann-team is hier over de schreef gegaan, en voor de eerste keer heeft het zich afgekeerd van dat mooie principe, dat in het verleden tot de grote opvoeringen heeft geleid: het belichten en...Het materiaal komt uit de journalistieke scriptie van Anniek Grob-ben, die als zangeres van Camera Obscura weet waarover ze praat...Het publiek helpt je op die ontdekkingsreis, Jk ga nooit op met het gevoel van: hier ben ik, jullie moeten naar mij kijken; Ik wil geen passieve aandacht

Nr. 23, September 1988 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
De achtste augustus word ik er vanuit het Amsterdamse bastion van het misverstand op geattendeerd dat er tijdens het debat ook een "centrale vraagstelling" zal zijn...En geen slimmigheidjes zoals "dat in 'vraagstelling' zowel het begrip 'vraag' als het begrip 'stelling' zit...Vergeet het toch: er zijn geen voorwaarden waarop een goede verhouding tussen theater en televisie mogelijk zou zijn, Gaat het dus fout

Nr. 23, September 1988 • Eric De Volder • "ACHIEL DE BAERE"
Kon het niet meer uithouden van de pijn in mijn billen in mijn billen en benen het was koud weder nu te zien wat het zal zijn het is toch licht verbetert...Achiel Als het zo is dat ze zeggen dat het verandert dan het verandert...Het is de laatste keer dat ik bij Rachel geweest ben

Nr. 23, September 1988 • Hildegard De Vuyst • Chris Thys, actrice
Toen in '82 twee produkties wegvielen in het NTG, ben ik naar New York gegaan, bij John Strasberg, zoon van...Hoe zwaar is het; waar zit mijn wijsvinger; wat is de warmtegraad; wat ruik ik; wat voel ik als ik het kopje onder mijn kin houd, enz...Het is allemaal erg moeilijk om het hele werk in een gemakkelijk hanteerbare definitie te gieten

Nr. 23, September 1988 • Johan Thielemans, Jan Versweyveld • Het beeld van De Tijd
Een belichting kan wel zo sterk aanwezig zijn dat zij als het ware het decor wordt, het scènebeeld helemaal bepaalt, de voorstelling in tijdsblokken indeelt, het ritme van de voorstelling vastlegt...Toch is het zo dat ik door de veeleisendheid van een reisvoorstelling steeds gedwongen ben een gezonde soberheid in acht te nemen, die soms ook leidt naar betere oplossingen...Het toneelmaken is bij De Tijd veel meer gaan draaien rond de acteurs en eigenlijk is dat een evolutie waar ik erg blij mee ben

Nr. 23, September 1988 • Marianne Van Kerkhoven • Jan Decorte, een hofnar weggestuurd
Ik ben in 1970 medeoprichter geweest van Het Trojaanse Paard, dat later HTP werd en nog later Jan Decorte & Co en ik ben tot in de voorlaatste fase bij het beheer van de groep betrokken gebleven...Ik wil het hier niet hebben over de brede context van het beleid, noch -- specifieker - over de Brusselse situatie waar nu als erkende beroepsgezelschappen alleen de K.V.S...De rol die Jan Decorte in het Vlaamse theater heeft gespeeld, is tot op het laatste moment gezond subversief gebleven