Archief Etcetera

299 document(en) met "De Wit" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
De tweede reden heeft met gevoelsgebieden van de tekst zelf te maken: net zoals de jood in het Europa van de Renaissance wordt de zwarte in het Amerika van vandaag gediscrimineerd...Het bij uitstek ongelukkige koppel van de voorstelling is wel dat van Jessica en Lorenzo, en de vrouw, zo onderstreept Sellars, is de dominerende persoonlijkheid omdat ze de touwtjes van de geldbeurs...De natuurlijkheid van de tekst is ronduit verbluffend, en de verbale rijkdom, die een diep kenmerk is van de Amerikaanse cultuur (getuige de rapteksten), doet meer eer aan Shakespeares taalvuurwerk

Nr. 49, April 1995 • Gunther Sergooris • Verzuchtingen van het muziektheater
Onze componisten Peter Vermeersch (De oplosbare vis) en Harry De Wit (Robinson) hebben voor de eerste keer voor de menselijke stem geschreven...Vandaar dat Harry De Wit zanger Alexander Oliver regelmatig ontmoet om na te gaan op welke manier de compositie aan zijn vocale mogelijkheden kan worden aangepast...hopen dat dit niet de laatste keer is. Bruneel: Het hangt ervan af welke taak de overheid aan de operahuizen, meer speciaal aan de Vlaamse Opera, opgelegd heeft

Nr. 49, April 1995 • Edwin Carels • Voor mij is iets waar zolang ik...
voortdurende samenspraak met haar acteurs schrapte Lambrechts vooral de karakters en de anekdotiek uit haar bewerking, enkel de woorden en dus de gedachten werden weerhouden...Op de klankband sijpelen eveneens vermoedens door van grandioze donderslagen en klotsende golven, terwijl uit de mond van de spelers de laatste verbale stuiptrekkingen weerklinken...Door de paradoxale combinatie van artificiële cadrages met een haast documentaire directheid in de registratie bereikt Lambrechts een onverwachte graad van authenticiteit bij de meeste van haar

Nr. 49, April 1995 • Stef Ampe, Geert Opsomer • Over kannibalisme en verscheidenheid
Hij praat dus nièt vol afkeer over de barbaarse volkeren aan de overkant van de oceaan, over de kannibalen die de ontdekkingsreizigers ontmoetten...Laeken in Monty, Leysen in deSingel, Temmerman in Vooruit, Pauwels in Nieuwpoort, Van Rompay in de Beursschouwburg, het duo Deputter-De Wit in Stuc, ... Vanuit de artistieke praktijk ontstaan organisatorische...Pena, in: Outer State, 1993). Pas de çi pas de ça Pas de terra sens senhor Pas d'argent sens profitor Pas de Serbe sans Croate Pas de Platon sans Socrate Pas d'Africa sens zolos Pas de joia sens dolor

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
Voor één keer heeft het problematische karakter van een theatervoorstelling niets te maken met de tekstkeuze of de interpretatie van de tekst, met het spel of de dictie van de acteur(s), met de...De vraag is echter of daarbij voor de beste strategie gekozen is. In elk geval is er discussie mogelijk over de rol van de aanwezigheid van de twee jonge, vrij braaf uitziende gangsta's op de scène...De rappers zaten gedurende de hele voorstelling in een met een wit laken bedekte fauteuil braaf te wachten tot Willy Thomas hen een teken zou geven dat het 'aan hun beurt' was

Nr. 50, Juni 1995 • (advertentie)
Partijen ontvolken, de oude bastions verzakken, de strijd van de grote ideeën lijkt gestreden...De kaarten moeten dus elke dag bijgetekend worden...Als bewijs dat De Morgen geen krant is die de dingen zwart-wit ziet, krijgt u ze voortaan met meer kleur

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
fundamenteel menselijk vermogen te verliezen: de macht om bepaalde beelden scherp te stellen met de ogen dicht, om kleuren en vormen te laten ontspringen uit regels van zwarte alfabetische karakters op een wit vel...Zowel de trommels als de lichamen van de dansers worden trouwens als slaginstrument gebruikt, waarbij de mannen de vrouwen bespelen en omgekeerd...Soms krijg je de indruk dat het om een innerlijke monoloog van de danser gaat wanneer de stem en de bewegingen samenvallen, maar op andere momenten gaat de stem een eigen leven leiden in de ruimte en

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
De Nederlandse mimograaf Amos de Haas, die in 1994 de Aanmoedigingsprijs voor de mime van het Amsterdamse Fonds voor de Kunst ontving, volgde met aandacht het mimeluik van Festival De Beweeging...De krachten die de ruimte op de lichamen en de lichamen op elkaar uitoefenen lijken permanent met elkaar in evenwicht, waardoor er weinig dramatiek in de beweging ontstaat...Voor de Belgen stonden Luc De Smet (De Kleine Academie), Jan Ruts (Antwerpse Mime-Studio en theater Pyramide op de Punt), Ann Olaerts (Vlaams Theater Instituut), Roos De Smet (Raad voor Dans), Herbert

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Bij De Morgen en De Standaard vallen termen als: artistieke relevantie, een spreiding van de aandacht, het algemene podiumbeleid, tendensen binnen een landschap, de premières, het moment waarop een...Maar laat iemand zijn slaap om toch maar te weten te komen wie de mens is die de tickets verkoopt, die de hapjes bereidt, en die de toiletten schoonmaakt...Ook zij voelt de druk van de televisie-aandacht, de marginalisering van cultuur, en het voortdurend zwaaien met de leescijfers

Nr. 51, Augustus 1995 • (advertentie)
Partijen ontvolken, de oude bastions verzakken, de strijd van de grote ideeën lijkt gestreden...Maar daarmee zijn ook de vertrouwde oriëntatiepunten weg...Als bewijs dat De Morgen geen krant is die de dingen zwart-wit ziet, krijgt u ze voortaan met meer kleur

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Adinda De Wit, 10 jaar, Potloodbijtster...Een fijne voorstelling was Mijnheer Bach, eigenlijk voor kleuters, maar ik vond ze heel leuk, en de grappige dansvoorstelling De Ondergang van de Titanic door Bijzondere Zaken...De hoge kolommen (de verticaliteit suggereert bij Wilson de tijd), de objecten, de afwisseling van open en gesloten ruimten: de verhouding tussen al deze componenten is het hele verhaal, waar alles

Nr. 52, Januari 1995 • (advertentie)
Partijen ont- volken, de oude bastions verzakken, de strijd van de grote ideeën lijkt gestreden...Maar daarmee zijn ook de vertrouwde oriëntatiepunten weg...Als bewijs dat De Morgen geen krant is die de dingen zwart-wit ziet, krijgt u ze voortaan met meer kleur

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
De drie zalen in Shaffy waren extreem klein, de budgetten waren lachwekkend, maar de organisatie wist te overleven op de vleugels van de filosofie van de jaren zestig: zo lang er dingen gebeurden...Componisten als Henk van der Meulen en Harry de Wit werden min of meer de 'huiscomponisten' van het gezelschap...Het gevolg hiervan was dat de oudere generatie, met uitzondering van Beppie Blankert en Krisztina de Châtel, in de steek gelaten werd en de leden van de jongere generatie, die aan het begin van de

Nr. 53, December 1995 • Register Etcetera jaargang XIII (1995), nrs 48...
41 De Graef, Peter, nr 52 p 14 De Greef, Hugo, nr 50 p 14 De Groot, Hinderik, nr 48 p 37 De Keersmaeker, Anne Teresa, nr 49 p 33 De Mey, Thierry, nr 49 p 33 De Jonge, Roberto, nr 52 p 33 De Paepe...Stef, nr 50 p 17 De Volder, Eric, nr 49 p 14 Deconinck, Romain, nr 48 p 4 Decroux, Etienne, nr 50 p 30, nr 51 p 36 del Corral, Santiago, nr 52 p 13 De Wit, Harry, nr 52 p 33 Deweer, Marina, nr 52 p 12 Duck...1989), nr 50 p 55 Claus, Hugo, Onder de torens (1994), nr 50 p 55 De Graef, Peter, Et Voilà, nr 52 p 14 De Graef, Peter, Ombat, nr 52 p 14 De Graef, Peter, Hun

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
coördinatie van Katie Duck toonde dat een vergelijkbare manier van werken ook binnen de dans mogelijk is. De dansers en de muzikanten hadden, net als de muzikanten van de Fear no Fall-reeks, slechts een aantal...Alain Platel dompelt het publiek onder in de draaglijke zwaarte van het bestaan van een vrouw, moeder, en haar entourage: de kinderen, de man, de knappe verlopen buurvrouw en de Marokkaanse buurman...Bij het begin van de voorstelling staat hij achteraan op de scène en lijkt armzwaaiend en schijnbaar ter plaatse trappelend de maat van de voorstelling aan te geven

Nr. 53, December 1995 • (advertentie)
Partijen ontvolken, de oude bastions verzakken, de strijd van de grote ideeën lijkt gestreden...Maar daarmee zijn ook de vertrouwde oriëntatiepunten weg...Als bewijs dat De Morgen geen krant is die de dingen zwart-wit ziet, krijgt u ze voortaan met meer kleur

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
De wisseling van de wacht in de loop van de laatste twee jaar heeft de huizen in de kijker geplaatst: Franz Marijnen nam het roer over in de kvs, in de kns volgde Frans Redant Walter Tillemans op, en...Alsof de taal met de sprekers aan de haal gaat: niet zij spreken de taal, maar de taal spreekt hen...Wanneer de acteur aan het begin opkwam, waren de zetels in de toeschouwerszaal overtrokken met wit laken

Nr. 54, Februari 1996 • (advertentie)
Partijen ontvolken, de oude bastions verzakken, de strijd van de grote ideeën lijkt gestreden...De kaarten moeten dus elke dag bij- Als bewijs dat De Morgen geen krant getekend worden...En dat is precies is die de dingen zwart-wit ziet, krijgt wat De Morgen doet

Nr. 55, April 1996 • Gunther Sergooris • Verboden en vergeten
Naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van het einde van de tweede wereldoorlog startte de platenmaatschappij Decca met een reeks opnamen van 'music surpressed by the third reich', zoals de cd...Door de gruwel van de uitroeiingskampen en de nefaste afloop van de oorlog werd het in diskrediet gebracht...Als bewijs dat De Morgen geen krant is die de dingen zwart-wit ziet, krijgtu ze voortaan met meer kleur

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
als Wigman en Jooss; les Ballets Russes, de Russische dans-constructivisten, Balanchine; de zwart-wit filmers Pabst, Murnau, Sternberg, Von Stroheim; Brecht en Weill; Picasso, Braque, Ernst, Picabia, De...Immers: zelf fervent liefhebber van de abstracte dans, roep ik luid: lang leve de steelse humor, lang leve de meerduidigheid van het bewegen, de afstandelijk-ironiserende commentaren, de ambivalentie...De concentratie van de dansers en de subtiliteit van hun bewegen is zo scherp dat de oningewijde toeschouwer buiten schot blijft, overladen door informatie die hij of zij niet kan 'lezen', en bij de