Archief Etcetera

277 document(en) met "En God" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 52, Januari 1995 • Eva van Schaik • De opmars van de danser
De dans van de eenentwintigste eeuw zal zich afspelen in de koppeling (dus ook fricties en fractals) tussen zijn reële tijd en plaatsgebonden lichaam met daaraan gekoppelde mogelijkheden en zijn...Totdat een nog onbekende, onvoorziene God de stekker uit het contact trekt en de fall out volledig is. Maar zelfs dan weten dansers of hun toeschouwers niet meer of die fall out echt of virtueel...Een stem die alles kan, moet en mag • Arne Deforce (B.) / De hedendaagse cello op tempo • Iva Bittova (Tsjechië) / Viool en stem ontroeren en verrassen • Max Vandervorst (B.) / Een symfonie voor

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Volgens professor Freddy Decreus in de inleiding van Mythe en Epos in de beeldende kunst behandelen mythen 'de mens dus als deel en geheel, als fragment en geheel, met de moeilijke vraag: waar en...Bij echte mythen, echt goede verhalen, en bij het theater van Peter De Graef gaat het om het herkennen, erkennen en onderkennen van existentiële en metafysische vragen...hebben dat gewoon God genoemd, en de kinderen weten perfect waarover het gaat

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Vandaag wordt lijden op afstand meegeleden en bieden kunst en religie troost en verstrooiing...Het resultaat is echter een wereld die één en al kwaadaardig gezwel is. De openingsscène van Faust, een vernissage, toonde fotobeelden die het wereldlijk kwaad in geuren en kleuren...Faust bood een ontluisterend beeld van een lijdende mens in een maatschappij die hopeloos en genadeloos functioneert zonder God en zonder (christelijke) ethiek

Nr. 54, Februari 1996 • Loek Zonneveld • In memoriam Michael Carlton Matthews 1958-1996
En raar eigenlijk, nauwonderdrukt gegrinnik...realiseren hoezeer het lachje ten afscheid, vlak voor Michael in Klaagliederen de bühne afstapte, en hij nog even omkeek, op ons netvlies gebrand moet zijn: God, zoals je 'm bij elkaar zou wensen...Monster Trilogy - Frank, Dracula en Hyde - speelde hij zelf (met anderen). Daarnaast schreef en regiseerde hij een project over twintigste-eeuwse dictators, waarvan de delen over Idi Amin en Pol Pot

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Schönberg laat daarom Mozes de stenen tafelen stuk slaan: ook die tafelen met de wet van God zijn reeds een beeld, en dus een stap weg van de essentie...Na een eerste bedrijf waar Mozes zijn God heeft gezien in een brandende struik en daarna een lange theologische discussie is aangegaan met zijn broer Aron, verdwijnt hij in het tweede bedrijf naar de...Hij staat kordaat en kalm koor en orkest te dirigeren, alsof alles kinderspel is. Dit zijn berekende risico's, en precies daarom heeft deze opvoering zulk een vinnige, meeslepende vitaliteit

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
dit aforisme verbindt Nietzsche de dood van God met het verlies van een oriëntatie-ruimte, met het verlies van een omvattend en houvast gevend perspectief...Het past bij de postmoderne ervaring dat niets meer eenduidig is, dat het verschil tussen authentiek en inauthentiek niet meer kan gemaakt worden en dat er een fragmentatie en verspreiding van...Dit sluit aan bij een ruimteconcept dat beïnvloed is door cyber-space en virtual reality, waarin de ruimte vrij gedefinieerd kan worden en moduleerbaar is, en waarin toegangen, doorgangen en uitwegen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Barnes' Beurtzang een coproduktie van Toneelgroep Amsterdam en Blauwe Maandag Compagnie, nodigde Anna Luyten uit om op haar gedachten te gaan zitten en te schommelen...God zij ons allemaal genadig; en Hij moge Mij mijn verfoeilijke onnozelheid vergeven Die mij belet te weten wat ik heb gedaan, Dat ik mijn naasten, die ik jarenlang niet zag, Zo vreemd geworden ben...De vijand en de minnaar van moeder en dochter zijn dezelfde geworden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Deze spanning tussen elementair 'materialisme' en illusieloze theatraliteit had een krachtige voorstelling kunnen opleveren, als het niet allemaal zo irritant doorzichtig was en daarmee wegsmolt...Én een danseres (Carlotta Sagna), een meer abstracte figuur die toneelbloed drinkt en uitbraakt, het stroomt over haar wit hemdje en kleurt haar kruis donkerrood...Deze Lady Macbeth, en de verdringing van haar lijden door Macbeth zelf -de présence van Viviane De Muynck ontdoet hem bovendien van elke misplaatste mannelijkheid - toont hoe de wereld zonder God, die

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Kortom, men maakte theater zoals dat in die periode ook in het Westen gemaakt werd, maar dan met inhouden en vormen die bij de Arabische leefwereld en cultuur aansloten...altijd een verrijkende dialoog gevoerd met de Italianen, Fransen en joden in het land en met het naburige Sicilië en Frankrijk...Maar ik hoop en ik denk dat ze wel de maturiteit zullen bereiken om Shakespeare te ensceneren op een manier dat zijn stukken iets zeggen over de Tunesische, de Arabische en de algemeen menselijke

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Wel dienen theoretici en danshistorici zich af te vragen hoe en waarom die hardnekkig beleden aversie van het verleden ontstond, bleef bestaan en wat de theaterdans in Vlaanderen daarmee over zich en...De professionalisering, profilering en groepsvorming van scheppende en uitvoerende danskunstenaars die zich aan internationale ambachtelijke codes en condities houden en zich tegenover de meerkoppige...Toen was de tijd rijp voor een nieuw organisatiemodel, mede gestimuleerd door festival- en theaterprogrammeurs in Brussel, Leuven en Antwerpen, die in de ban van Bausch en in mindere mate van Bu-toh

Nr. 58, December 1996 • Herman Asselberghs • Theatrical Correctness
Kortom: over racisme binnen en buiten de muren, toen en nu, hier en ginder...de tussentijdse periode leven moeder en zoon in tehuizen voor daklozen en bij vrienden en kennissen...Met andere woorden, en zij geeft zelf dit voorbeeld: 'de woede waaraan Frank Vercruyssen en Willy Thomas vorm gaven in hun voorstelling omtrent de Golfoorlog, Het is nieuwe maan en liet wordt

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
En ook het spel van verschijnen en verdwijnen in de coulissen, het wisselen van belichting, het optrekken en neerlaten van decorstukken fascineert hen mateloos...Itak en Waltertje volgen hun eigen aanvoelen en dat heeft grote gevolgen voor henzelf en voor het bredere systeem waarin ze leven, maar zelf hebben ze maar weinig zicht op oorzaken en gevolgen van hun...Itak is mild en wreed tegelijk, het is absurd maar stelt pertinente vragen over oorsprong en zin van de wereld, en over de manier waarop we dit korte mensenleven doorbrengen

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Het drinkt en eet, het slikt en slokt, het maalt en verteert, op het ritme van zijn eigen cycli...Het is extrusie en god weet wat allemaal nog...Het 'en dedans, en dehors' is een simpele vector, maar het oprijzen en neerdalen heeft een geografische, meer agressieve werking

Nr. 59, Maart 1997 • Christoph De Boeck • Politiek theater?
Alsof er de afgelopen decennia niets veranderd is: geen overrompeling van beelden en media, geen failliet van ideologische blokken, geen hypermarketing van ideeën, geen intensifiëring en legitimering...Bijvoorbeeld Benjamin Verdonck die op de scène een joint opsteekt en na een niet bepaald gemakkelijke literaire tekst van Cortázar moeiteloos stopt met spelen en overschakelt op zijn correspondentie...Waarom dan een lege tekst als die van Dirk Opstaele als manifest van dit nummer (met als enige boodschap dat theater 'levend' moet zijn - god, wat een inzicht - en daar flink wat retoriek omgewonden

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
de grond en voor de rest niets; en bij een tentoonstelling van Jan Hoet - zo'n drie jaar geleden - sprak ik met één van de kunstenaars en die zei me dat hij probeerde om de Renaissance te liquideren...die personages, dat beeld van de tijd, dat 'zich geen raad weten'... En toch denk ik vaak bij een repetitie wanneer er een acteur naar voren komt lopen: god, daar komt hij weer aanlopen van...De nieuwe creatie van Jo Roets, geïnspireerd op het waar gebeurde leven van Napoleon II, zoon van de beroemde en beruchte keizer Napoleon Bonaparte, en op L'Aiglon, een treurspel van Edmond Rostand

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Dat flux- en refluxprincipe voelde de mens in zichzelf aanwezig, in het ritme van het leven zelf: een opeenvolging van geboren worden, leven en sterven en opnieuw geboren worden, en in de ritmes van...Het dynamische karakter van de beweging correspondeerde met zes 'graden' van spanning en ontspanning, van versnelling en fixatie in de tijd, van concentratie en spreiding in de ruimte...het inwendige en het uitwendige, tussen leven en dood, tussen hemel en aarde), die onbekende ruimte vol mysterieuze spanningen, die de Japanners Ma noemen, waar ook de Butoh-dansers naar op zoek gaan

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Homo volans, homo ludens en homo violans in één, men vindt overal sporen van het geweld en het op het spel zetten van de cultuur, de geschiedenis, God, etc...essay in de verbeelding is; de geschiedenis omdat ze net als vroeger (God, cultuur, taal, vader) iets buiten ons aangeeft, waar we toch deel van uitmaken en waarvan we afscheid moeten nemen door het te...Rousseau koppelt hieraan een moreel standpunt dat Plato reflecteert en het proces van inauthenticiteit aanklaagt: hij vindt dat acteurs en kunstenaars beter eerst als natuurkundigen de objecten en

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Bij Koltès komen ze uit de woestijn (Algerije) en keren ernaar terug (Le retour au désert). Wolokolamsker Chaussée speelt zich af in Rusland en Oost-Duitsland, in Budapest en Praag...die zin, zegt Emmanuel Levinas (De tijd en de ander), is eenzaamheid 'dus niet alleen maar wanhoop en verlatenheid, maar ook een kracht en een trots en een soevereiniteit...Black Panthers en hun filosofie, vroeger en nu - een andere vorm uitgeprobeerd: er staan drie acteurs op de scène die elk hun eigen materiaal aandragen en elk vanuit hun eigen gezichtspunt de gevangenschap

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
En ook de choreograaf wordt niet langer afgeschilderd als de afgezant van God...lange rijen met balletdansers half binnen en half buiten de coulissen, Forsythe deed hetzelfde en gooide bovendien af en toe het voordoek naar beneden, zodat er helemaal niets meer te zien was...Het was snel geregeld, Balanchine gaf toestemming om balletten als Serenade en Concerto Barocco in Nederland in te studeren en uit te voeren en gelijktijdig zijn ook balletten van Graham naar

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Je geeft en geeft en geeft, en als er dan niks terugkomt word ik cynisch...wat heb je gedaan, waar ben je mee bezig, wat heb ik gezien, wat vond ik mooi, heb je die film ook gezien, god god god da's een goeie regisseur, da's een goeie acteur... - allemaal dingen die vrij...Zowel Signoret als Rowlands tonen dat ze spelen, en als ze spelen gaan ze voluit en nemen ze risico's. Als ik ze bezig zie, denk ik vaak: "oei, oei, oei, de volgende bocht halen ze niet" - en toch