Archief Etcetera

332 document(en) met "KENT JE" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 46, Januari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Het theater ligt in de stad en...
Het zijn de beelden (u kent ze; ze zijn reeds tot cliché geworden) de beelden van die duizenden - en ze hadden allemaal een naam en ze hadden allemaal een huis en vrienden of kinderen - die vandaag zo...elkaar dan zich te verenigen, er is de verrechtsing, er is het racisme: u kent het verhaal, ook dat is een cliché...Waar het mij om gaat is het zeer actuele probleem van wat kan/mag 'uitgebeeld worden' en wat niet - en hoe je dat 'niet' dan moet invullen

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
Je wordt tenslotte wat je wil als je onnadenkend genoeg bent om het te willen en ambitieus genoeg om het te worden...vrienden, die het goed menen maar het slecht uitdrukken en zonderlingen die misschien wel begrepen hebben waar het je om te doen was maar het vergeten zijn...Kunstenaar word je uit genialiteit, waaruit visie voortvloeit, dramaturg word je uit vermoeidheid, directeur uit verveling of tijdgebrek

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
Op zichzelf niet zo erg, zou je denken, geheel de geschiedenis door hebben kunstenaars niets anders gedaan dan onze menselijke tekorten, pretenties en lusten vorm gegeven...en authenticiteit is er dus, toch de illusie van authenticiteit, zeker voldoende om je er persoonlijk door geraakt te voelen...Voor minder zou je dus reeds kunnen spreken van een revolutie op scène, van een radicale opstand tegen het sacrosancte amusementstheater

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Toneel over het Kanaal
Wat je er meemaakt getuigt van een verbluffende beheersing van het vak: je ziet indrukwekkende decors, jonge acteurs met een ongehoord métier, en je luistert naar teksten geschreven door landgenoten...Je krijgt wel een schok, want het lijkt wel of Priestley gisteren dat pamflet tegen de ongeremde reactionaire theorieën van de jaren tachtig geschreven heeft...Je hebt daar begrip voor

Nr. 48, Februari 1995 • Patrick Allegaert • Jongeren, pop en theater
De jeugdwereld contrasteerde dan heel fel met de wereld der volwassenen: jong-zijn stond voor vrijheid, los, gek, seks en alles tenminste één keer proberen voor je in het vaste keurslijf terechtkomt...De aanschouwelijke lessen in "making love" kon je zo toepassen op de achterbank van je wagen...Patrick Allegaert «Je zit in de schouwburg als een soort gitaar, een twaalfsnarige en het hangt vooral van de uitvoerenden af hoe die snaren beroerd worden

Nr. 48, Februari 1995 • Freddy Decreus • Franz Marijnen regisseert Oedipus/In Kolonos
Je kiest als regisseur niet alleen voor een sereen einde van een gruwelverhaal, maar je schrapt uit de vertaling die Claus in '71 maakte als geesteskind van Artaud...Lokte het sterke openingsbeeld je blik voor de eerste keer naar de verre trechtermond, dan zie je gedurende de gehele eerste tragedie op die plek de vrouw zitten...het Vlaams kan je beide registers gemakkelijker verbinden

Nr. 49, April 1995 • Véronique Rubens • Verborgen intenties
Het verwijst naar het gelijktijdig volgen van verschillende beelden; met de ogen moet je als het ware sprongen maken om het geheel te kunnen volgen...Als toeschouwer ervaar je wel de aanwezigheid van een gesofisticeerd mechanisme dat zowel de choreografische als de muzikale inhoud schraagt...Omdat je als toeschouwer veel sneller toegetrokken wordt naar het visuele, kan de muzikale structuur zich maar met moeite een plaatsje verwerven in het globale scènebeeld

Nr. 49, April 1995 • Myriam Van Imschoot • Hoge bomen, struikgewas en onkruid
Het omgekeerde is even absurd: heb je enkel onkruid, dan heb je enkel onkruid...de betaling, kreeg ik te horen: 'Wel, Myriam, zie je, je bent nog zeer jong (klemtoon), en voor een jong (klemtoon) iemand als jij is het toch wel een hele kans (klemtoon) om voor ons programmaboek te...Ofwel ben je er bij en heb je geluk, ofwel moet je het stellen met een habbekrats, zonder garantie op continuïteit

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Elke goede Witz is een perfecte illustratie van de dialektiek: men kent de pointe niet, er komt een verrassing, en elke gelukte Witz gaat inhoudelijk over een katastrofe...Dan zegt een beminnelijk, vriendelijk en goed auteur als bijvoorbeeld Botho Strauss dingen, die je schematisch als een verschuiving naar rechts moet bestempelen...Peter Brook heeft ooit gezegd, dat elk stuk een 'secret play' bevat, een geheim stuk dat ook de auteur niet noodzakelijk kent

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
Droste-effect Eigenlijk kan je Duizend-en-één-nacht gerust beschouwen als een monument van vertelkunst in het algemeen...Erotiek moet je voelen...Titels van produk-ties als Maak van je hand een vuist spreken voor zich

Nr. 49, April 1995 • Stef Ampe, Geert Opsomer • Over kannibalisme en verscheidenheid
kun je, zonder te vervallen in een soort politiek theater van weleer, zelf mee helpen om daar iets aan te doen...Je manier van kijken verandert volledig indien je als ervaren Vlaamse theaterbezoeker opeens in de huid kruipt van de door Les Vils Scélérats gemobiliseerde achterban...De kwaliteit van een samenleving kent men door wie in de gevangenissen zit

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Je hoopt dan ook dat dat zal gebeuren als je gaat kijken naar die andere manier om met Claus' vijfenzestig jaren om te gaan: ze spelen zijn werk weer eens...Dat zie je meteen als je het weer zou gaan vertalen...Je voelt vaak dat theatermakers wel iets anders willen doen, dat ze vinden van zichzelf dat dat ook moet, maar tegelijk gaan ze in het beste geval nét niet ver genoeg

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Uit die eerste recensies kan je nog een erg aan traditie gebonden theaterpraktijk afleiden: er wordt nog in strikte genres geprogrammeerd, er wordt nog geregisseerd in termen van mise en place...Herhaaldelijk fulmineert hij tegen het ons-kent-ons provincialisme van de sector: 'Ik houd er mij niet verder mee bezig dit hele gedoe provincialistisch te waarderen...brief voor een grotere mildheid: 'ik vind het jammer dat je het gevaar loopt, de mensen die je kunt bereiken en voor wie het een weldaad zou zijn als ze naar je konden luisteren, tegen je op te zetten

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Die opleiding moet ook bepaalde maatstaven hanteren, maar als je in de praktijk belandt, moet je kleur durven bekennen, af en toe tegen de muur lopen en op je bek gaan...Je moet een standpunt innemen, net zoals de theatermakers dat doen, mét een wereldvisie...En je moet beschrijven wat er leeft, wat er ontstaat, niet uitsluitend wat je al kent

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Freud is daarin uiteraard een spilfiguur: als je echt een persoon wil worden, zegt hij, moet je jezelf leren kennen, moet je die hele miserie van denken/ doen/ beslissingen nemen ontrafelen...De grootste tegenstelling is wellicht dat je terwijl je het gevecht voert voor je eigen persoonlijke en politieke emancipatie je dat ook doet binnen een maatschappelijke context waarin je mee...Sara De Bosschere: 'Als je op een podium gaat staan, doe je dat niet zomaar voor je eigen succes, voor applaus

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
de eenzaamheid van je werkkamer leg je vervolgens verantwoording af tegenover jezelf en je lezerspubliek...Op scherp staan jullie selecteren wel, maar of je ook krijgt wat je geselecteerd hebt, weet je van te voren niet...Je komt van school, je maakt een belangwekkende voorstelling, en je staat op het festival naast Rijnders, Simons, Van Hove, Tanghe

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Als je dat alles in het programmaboek leest, vraag je je af of achter de naam Cassius niet de Ed Wood van de Amerikaanse filmavant-garde schuilgaat...Het lijkt zo een wonderlijk verhaal, dat je zelfs even gaat denken dat Raaijmakers Cassius gewoon bedacht heeft...En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Als je 's ochtends, bij de ontbijtinkopen, geen stoppen in de oren hebt, ben je voor de middag niet thuis; zwetend van argumentatie of met twee blauwe ogen omdat je dat andere ook had aangeboden...Natuurlijk is het waar, natuurlijk weten we het allemaal natuurlijk is het zo dat het uiterlijk een grote rol speelt als je een appartement wil huren, als je werk wil vinden...Maar als de honger, levensvijand nummer 1, je naar hier heeft gedreven, heb je wel het verkeerde zeil opgezet

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
En: hoe haal je het figurentheater uit de marginaliteit...Het theater-televisie-theater Manuel de Schepper kent groot succes in binnen- en buitenland, en dit seizoen speelden de 'Smaakmakers' een zestigtal keer (en ook in het buitenland) hun verhaal over hun...Na een voorstelling van het Alibicollectief bekijk je de buitenwereld toch weer anders

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Op vaste tijdstippen licht je dan het volledige kunstenlandschap door, analyseer je en stippel je een beleid uit...Je kan natuurlijk het spel heel hard spelen, maar dan loop je het risico alles te verliezen...Als je vanuit zo'n raad ingrijpende wijzigingen wilt voorstellen, moet je keiharde argumenten op tafel kunnen leggen, moet je goed geïnformeerd zijn, een goed geschreven verslag voorleggen