Archief Etcetera

39 document(en) met "Blanche Maar" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 3, Juni 1983 • Daan Bauwens • Stad en Theater GENT
Hij werd afgelost door Ronnie Commissaris (afkomstig van het BKT). Net als bij Arca betekende dat een forse injectie van nieuw en interessant talent, maar ook hier is nog maar één seizoen voorbij om...Ik kreeg in Arca carte blanche maar na een maand bleek het al niet te kunnen omwille van de decreetnormen...Maar het weggaan van het psychisch acteren zal blijven

Nr. 4, September 1983 • Jean-Pierre De Decker • Wat moest bewezen worden
Frans-Algerijnse oorlog maar hier worden veeleer culturen met elkaar geconfronteerd...En met Jean Hugues Anglade krijgt ook de jongste regisseursgeneratie carte blanche...Een uitdaging, maar wel met garanties

Nr. 8, September 1984 • Luk Van den Dries • BERLIN BRUSSEL 84
Uitstalraam van het Westen, maar ook ommuurde stad, een gevangenis waar de illusie van vrijheid wordt hooggehouden met een immense cultuur-en vrije-tijdcampagne...Het theateraanbod behoort tot het best gesubsidieerde van West-Europa, maar pas de laatste jaren levert dat ook een kwalitatief equivalent op...Daarbij werd hij gediend door een sterke ploeg: man-achter-de-schermen Dieter Sturm ("hij zet de toon, ik laat maar gebeuren", zegt Stein over hem), ontzettend goeie acteurs, en verder scenograaf Karl

Nr. 8, September 1984 • Klaas Tindemans • REPERTOIRES IN HET SEIZOEN 1984-85
Resultaat: acteurs die te vaak fout zaten, maar qua dramaturgisch inzicht zowat de interessantste voorstelling van het seizoen...repertoire, maar niets was echt opwindend...Het is natuurlijk verheugend te kunnen vaststellen dat deze schrijvers ontdekt worden en dat men ze aandurft, maar het is bijna zeker, gezien de reputatie van de betrokken theaters, hoe ernstig die

Nr. 9, Januari 1985 • Alex Mallems • 150 jaar Bourla: De geschiedenis van een...
Op 1 september 1834 werd de nieuwe schouwburg plechtig ingehuldigd met representatieve voorstellingen van La Dame Blanche en Le Billet de Loterie...Dit illustreert wel duidelijk de weinig artistieke, maar des te meer protserige functie van het Théâtre Royal Français voor de sinjorenbourgeoisie...Daarin stelt Marnix Gijsen dat de vraag van muzikale cultuur weinig met de taalvraag te maken heeft : niemand gaat immers naar de opera louter voor het libretto, maar wel voor de muziek

Nr. 12, Januari 1985 • Johan Thielemans • PETER BROOK
toen het publiek daar niet verontwaardigd op reageerde, bleef de hele cast uitdagend en beschuldigend het publiek bestaren, tot het zelf besloot om maar af te druipen; in Carmen rolden de vechtende rivalen...Hij, die naar het zeggen van Kenneth Tynan, absoluut carte blanche had in Engeland (4), keerde zich meer en meer van zijn vaderland af...maar Goldschmidt werd omringd door acteurs die stuk voor stuk zwakker waren dan de spelers waarmee Brook in Engeland kon werken

Nr. 12, Januari 1985 • Alex Mallems • Twintig jaar NTG
Dré Poppe wou de mogelijkheden, respectievelijk beperkingen van zijn jong gezelschap uittesten via een uitgebreid, maar toch evenwichtig samengesteld repertoire...Een aantal acteurs kregen volop regie-opdrachten binnen het eigen gezelschap: vooral Jef Demedts, maar ook Hugo Van Den Berghe, Werner Kopers en Cyriel Van Gent kwamen meer dan eens aan bod...Elementen met duidelijke repercussies op het artistieke vlak, waaruit nog maar eens blijkt dat een NTG-directeur lang geen carte blanche in handen krijgt, maar van kortbij op de vingers gekeken wordt

Nr. 13, April 1986 • Fred Int Panis, Klaas Tindemans, Johan Thielemans,... • KRONIEK
zien dus niets dan mensen, maar dat geeft aanleiding tot erg vreemde en bevreemdende taferelen: nu wordt niet een vosje maar een zigeunermeisje de halsband omgedaan; nu bespringt de haan niet één van...Het geeft je als toeschouwer de kans de wondere werken opnieuw te beleven; voor niet-toeschouwers is het maar halve pret, maar de schrijver Freek De Jonge is op zich al meer dan de moeite waard...Je ziet uitvergrote theatrale emoties, maar die creëren maar zelden de noodzakelijke spankracht om deze klassieker echt op zijn volle inhoudelijke waarde recht te doen

Nr. 15, September 1986 • Theo Van Rompay • Tien bedenkingen bij een gesprek
Maar daaruit concluderen dat de overheid zich kan onttrekken aan haar verantwoordelijkheid voor de gemeenschap inzake het openbaar vervoer... 3. De verworven onafhankelijkheid van de...Maar door de cultuursubsidies exclusief te koppelen aan een kwantitatieve factor (het aantal toeschouwers), zal de kunstenaar slechts gestimuleerd worden tot anticipatie op een te verwachten...Een democratie laat zich niet alleen kennen door de wil van de meerderheid, maar evenzeer door het recht van de minderheid

Nr. 23, September 1988 • Alex Mallems • VAN FEESTEN EN FESTIVALS
Niet alleen staan die 'grote namen' nog steeds borg voor artistieke kwaliteit, maar ook in economische termen zorgden hun in voorverkoop al snel uitverkochte voorstellingen voor voldoende financiële...Hamburg en Avignon, maar die tot één grote produktie omgewerkt zullen worden...Jan Fabre Vlaanderen was in Avignon enkel vertegenwoordigd door Jan Fabre, die de danssecties uit Das Glas im Kopf wird vom Glas presenteerde in het kader van het Carte Blanche à Karine

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Luk Van den Dries • Eerder coach dan regisseur
Ik kan natuurlijk copiëren, maar daar gaat het niet om...Maar mijn eerste motivatie om een stuk te kiezen ligt altijd in de rolbezetting: hier kan ik met die acteurs iets nieuws bereiken, of hier kan ik die acteurs een mooie rol geven...Dat is ook inherent aan het acteurstheater: de regisseursvisie is niet zo prominent, maar als men mijn Blanche in de Elyseese Velden, of Wanja of Dr

Nr. 27, September 1989 • Frank Hellemans • LOUIS XIV EEN AUTOPSIE
Blanche De volgende dag ontving hij enkele gezanten, omdat hij duidelijk wilde laten blijken dat hij niet op sterven lag, maar ook toen was duidelijk aan zijn gezicht te zien dat hij ontzettende pijn...Maar dat is helemaal niet belachelijk Blanche...Zie je dan niet: de rest was alleen maar een maaltijd in Blanche En dan ? Louis XIV Een maaltijd zonder echt eten

Nr. 27, September 1989 • An-Marie Lambrechts, Luk Van den Dries • Post-scriptum bij een dramaprijs
Binnenkomende post Dat ze maar eens goede stukken schrijven op het niveau van de Straussen en Bernhards...Maar speelbaarheid is een lastig begrip (het criterium werd ook gebruikt bij de evaluaties van de creatiepremies, zie Etcetera nr25). Wat heet vandaag speelbaar ? Als je de grote heterogeniteit van...Zowel in conversaties als bij de actie neemt Blanche de rol van 'elk ander' die Louis Quatorzes pad kruist, voor haar rekening

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Verstockt • "Gekwetst ben ik van binnen"
De zwartharige Blanche, steeds maar monotoon een zelfde danspasje uitvoerend, in wit katoenen ondergoed (als de slaapscène in Ottone, Ottone), die smeekt en dreigt, die streelt en eist, zich aanbiedt...De fragmenten en breuken die onverklaarbaar een dichtgegroeide rietkraag worden, schijnbaar stevig, maar waar ik onherroepelijk in wegzink...Wanneer er 'beschouwingen' komen, vooraf of achteraf, dan zijn er uitsluitend vrouwen, maar dan is er ook film, literatuur en acteren : Rosas danst Rosas, Elena's Aria, Bartok/Aantekeningen en deze

Nr. 30, Juni 1990 • An-Marie Lambrechts • "Wie wat vindt heeft slecht gezocht"
Het zit ook in die ongelooflijke act van Nathalie Million, die zich voor haar tekstmateriaal inspireerde op de figuur Blanche uit Tennessee Williams' A streetcar named Desire...Blanches tegen : niet alleen die wat oudere Blanche die een wanhopige gooi doet naar wat liefde en tederheid en daartoe alle mogelijke spelletjes inzet - cru en platvloers, geraffineerd en nonchalant - maar...ook een jonge Blanche, een jong meisje dat haar weg zoekt, een Blanche die kwetsbaar-uitdagend, naïef-kattig het grotemensenspel speelt... Nog een stapje terug Mijn na-elkaar vertelling

Nr. 34, Juni 1991 • Benoît Vreux, Theo Van Rompay • Jean-Yves Langlais
Maar het heeft ook geen zin dat het een volledig autonoom gezelschap blijft, d.w.z...Zoals een uitgedoofde ster blijft Mudra toch stralen, maar het is niet meer die symbolische plek...Een nieuwe school is dus een mogelijkheid, maar geen prioriteit ? J-Y L : "Alles is mogelijk

Nr. 35, September 1991 • Daan Bauwens • Hugo Van den Berghe
Je formuleert het misschien anders maar eigenlijk bedoel je: Hoe komt het datje zolang blijft...Maar we hadden niet de moed om zeg maar zoals Luc Perceval met een kartonnen decor Don Quichotte te gaan spelen...Ik ben niet beschaamd als je mij een van de beste acteurs in Vlaanderen noemt, maar ik ben er niet aan verslaafd

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
de tweede helft van de voorstelling komt ze weer op het scherm, zelfde uitgangspositie, maar deze keer maakt ze van haar eigen presentatie een echte vertoning...Ze speelt samen met Vincent Dunoyer maar eigenlijk communiceert ze nauwelijks met hem, maar met de registrerende camera, en dus onrechtstreeks met de kijker...Plots krijgt alles scherpte, precisie, een uiterste concentratie van middelen op alleen maar de muziek

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Ik vroeg hem welke rol ik moest leren, en hij zei, doe maar...Maar dat argument maakte geen indruk...Al die anderen hadden me voorheen met de beste bedoelingen op het verkeerde pad gestuurd, maar met de beste bedoelingen kun je tot zelfmoord komen

Nr. 46, Januari 1994 • Herman Asselberghs • Dar A Luz' Tight Right White
Maar op 13 juni '94 lukt hij er toch in om al die valse beelden heel even te vervangen door authentieke, daarom niet minder ongelooflijke beelden...persoonlijke het politieke uitmaakt dan wel tot de expliciet linkse (partij)politieke analyses van wijlen De Internationale Nieuwe Scène, Het Trojaanse Paard en Vuile Mong en zijn Vieze Gasten (om maar even...Maar hij vergeet niet om de bal terug te kaatsen: de ander presenteert zich blijvend als de ander