Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


87 document(en) met "Bruno Maar" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 2, Maart 1983 • Daan Bauwens, Pol Arias, Johan Callens, Johan... • K R O N I E K:...
Maar zijn beschrijving van 'het nieuwe' dat dan rechtstreeks of onrechtstreeks uit het theaterdecreet voortvloeide is weinig overtuigend...Ik kan niet zoveel doen met een artikel (Jo Van Damme) waarin nog maar eens het belang van Fo en Mistero Buffo bevestigd wordt en waarin Arturo Corso met de motivatie van zijn remake van Buffo ons...Het theater tussen emotionele werking en politieke werkelijkheid, maar dat boek is ondertussen al een jaar oud en beschreef voornamelijk voorstellingen en fenomenen waargenomen in '80 en '81 en het

Nr. 8, September 1984 • Sven-Claude Bettinger • BERLIN BRUSSEL 84
Maar merkwaardiger dan dergelijke schakeringen binnen een artistieke beweging, is het feit dat de gewelddadige, agressieve scheppingen van het expressionisme een voorafspiegeling zijn van de...Dat gold reeds in de late negentiende eeuw (voor de Scandinavische realisten en naturalisten, maar ook de Russische en Poolse avant-garde of bepaalde Nederlandse auteurs), maar na 1918 is Wenen geen...Beroemd werd hij niet alleen als medestichter van de Deutsche Werkbund, een voorloper van het Bauhaus, maar ook omdat keizer Willem II publiekelijk had laten blijken van zijn ontwerpen niets te moeten

Nr. 8, September 1984 • Luk Van den Dries • BERLIN BRUSSEL 84
Dat gaf aanleiding tot een ongegeneerdheid, een oppervlakkigheid in het actualiseren van de structuren, die ik niet meer zou kunnen verdragen, al was het maar fysiek," (5) Steins enige ambitie ligt...Hij nam alles aan het theater au sérieux: geen natte-vinger-werk zoals dat gemeenlijk bedreven wordt, maar weldoordachte keuzes vanuit een nauwkeurige lectuur van de tekst...Lotte in Gross und Klein), maar de koppigheid en de energie waarmee hij de personages laat aanmodderen doet toch vertrouwen op de kracht van de mens

Nr. 9, Januari 1985 • Alex Mallems • 150 jaar Bourla: De geschiedenis van een...
Het wordt onmiddellijk afgebroken om plaats te maken voor een nieuw prestigieus schouwburggebouw naar de plannen van stadsbouwmeester Pierre Bruno Bourlaschouwburg...Dit illustreert wel duidelijk de weinig artistieke, maar des te meer protserige functie van het Théâtre Royal Français voor de sinjorenbourgeoisie...Daarin stelt Marnix Gijsen dat de vraag van muzikale cultuur weinig met de taalvraag te maken heeft : niemand gaat immers naar de opera louter voor het libretto, maar wel voor de muziek

Nr. 9, Januari 1985 • Johan Thielemans • Don Giovanni of Herrmanns dialoog met de...
Een ander probleem doet zich op muzikaal vlak voor: de hele partituur nestelt zich in het bekende, schitterende idioom van Mozart, maar wanneer in de laatste grote scène de wrekende gestalte van de...Bij Don Ottavio (Stu-art Burrows) staan we voor een groter probleem: het is een personage dat altijd maar belooft om de wraak uit te voeren, maar steevast in vrij zoetelijke, erg mooie, maar beleefde...Er schuilt in dit stuk zeker een nostalgie naar een vervlogen, onbekommerde tijd (het stuk laat zich zonder moeite Freudiaans lezen als het bezwijken van het Ich voor het Uber-Ich, maar bij Herrmann

Nr. 13, April 1986 • Fred Int Panis, Klaas Tindemans, Johan Thielemans,... • KRONIEK
zien dus niets dan mensen, maar dat geeft aanleiding tot erg vreemde en bevreemdende taferelen: nu wordt niet een vosje maar een zigeunermeisje de halsband omgedaan; nu bespringt de haan niet één van...Het geeft je als toeschouwer de kans de wondere werken opnieuw te beleven; voor niet-toeschouwers is het maar halve pret, maar de schrijver Freek De Jonge is op zich al meer dan de moeite waard...Je ziet uitvergrote theatrale emoties, maar die creëren maar zelden de noodzakelijke spankracht om deze klassieker echt op zijn volle inhoudelijke waarde recht te doen

Nr. 16, Januari 1987 • Johan Thielemans • Der Rosenkavalier: flauwe saus à la Strauss
Baron Ochs, rijk maar vulgair, van adel maar lomp, zit achter het mooie jonge meisje aan, maar wordt door iedereen beetgenomen, en vernederd moet hij het strijdtoneel verlaten...Strauss lijdt hier dus aan al zijn kwalen: hij is briljant, maar kan, zoals menig begaafd tafelredenaar, nooit op tijd ophouden...Maar erg veel eer haalt hij er niet van, omdat zijn technisch aartsmoeilijke partij alleen maar de banaliteit uitdrukt

Nr. 18, Juni 1987 • Johan De Boose • Ontmoeting met de Picasso van het theater
deze vertrekken, die herinneren aan de rommelmarkten van de Ghelderode of Bruno Schulz, is elke dag een gevaarlijke onderneming, elke repetitie een roekeloze duik, en wie in deze atmosfeer terechtkomt...hoewel hij ook schilder is), maar, voorbij de intens doorleefde persoonlijke ervaring, om de manifestatie van het niet-meer-kunnen-zwijgen...Natuurlijk lijdt deze Picasso van het theater onder het gesjacher van impresario's en culturele attachés, maar die zullen nooit de woordvoerders van zijn artistieke eigenzinnigheid kunnen worden

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Bruno Ik wilde toch alleen maar wat beter naar je jas kijken...Bruno Maar zeg toch meteen 'U' tegen me...Bruno Ik ben eigenlijk gekomen om je te vernietigen, maar bij nader inzien... Hij grijpt haar wild vast

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Scène 2 Opkomst Bruno Bruno Het was de hele tijd alleen maar donker in Finland...Bruno Maar je leeft dus nog...Bruno Maar zeg toch meteen 'U' tegen me

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Zo komen we niets te weten over de antecedenten van de personages en weten we evenmin waarom Marianne die morgen besluit dat Bruno haar alleen moet laten...Enkel de moeder-kind scènes, op vijf plaatsen verstrooid, kunnen soelaas bieden, daarin kan Marianne als subject optreden, maar zelfs dan worden haar bemoederende avances gekwetst of wordt ze...Vind je bij Handke nog compensatie voor Bruno's zelfzuchtig egoisme in zijn gebaren, zijn blikken, zijn glimlach, bij Joosten is dat allemaal tot strategie geworden, blanke berekening tot vervulling

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Deze opvoering is als schuimwijn: hij spuit met geweld; het glas loopt enthousiast over, maar even later blijkt het maar nauwelijks gevuld te zijn...Maar dat neemt niet weg dat dit een meeslepende vertoning is, die mijlen uitsteekt boven de absolute miskleun die Bourdet verleden jaar versierd heeft bij La Comédie Française met Le Dialogue des...Maar op het einde staat ze dan toch maar op het podium, in het felle licht van de schijnwerper

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
Maar Norén brengt ritme in zijn figu-rentekening door naast botsende lijnen ook voor vervloeiing te zorgen: de figuren zijn in zekere mate ook uitwisselbaar, hebben raakvlakken waardoor de individuele...Deze karakteriële kenmerken worden natuurlijk wel als spelmateriaal gebruikt en uitvergroot (Alan die uitgeblust over de bank hangt, Charlottes roofdiergedrag) maar dit leidt nergens tot versmalling...Ook E. Van Heer (Knack) merkte legen stoelen op, maar vindt dat "De Decker bewezen heeft dat ook in de KVS verstandig en degelijk teater kan worden gemaakt" en dat dit voortaan zo maar moet blijven

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Buitenlandse bedrijfsmodellen
Jean Vilar was als acteur, regisseur en directeur de Max Rein-hardt van het proletariaat: geen esthetische vernieuwer, maar een theaterman die met een actueel repertoire perfect de polsslag van de...De commedia dell'arte bestond eigenlijk niet meer in Italië, maar bepaalde stukken uit de bloeitijd ervan bleken perfect aan te sluiten bij de bedoelingen van het Piccolo Teatro: sociaal relevant...Shakespeare als "huisauteur", maar ook meer dan dat: een onderzoek naar de theatergeschiedenis met de Elizabethaanse traditie als uitgangspunt, en de idealen van dit theater -- breed publiek

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
Niet dat dat stoort, maar de vraag is of er geen expressiemiddelen bruikbaar zijn die dezelfde onmondigheid vertalen zonder in dat vrij voorspelbare idioom te vervallen...Ruimtelijk vooral : geen naturalistisch stijlmeubilair, maar een kleurrijke enorme vlakte waarin de smachtende maar volstrekt dadenloze personages zich als schipbreukelingen recht proberen te houden...Dit is volgens mij toch meer dan helemaal 'niets' (...) Uiteraard kan een mens niet alles weten, maar ondertussen wringt het mij wel wat, dat het instituut weer eens (het gebeurt zoveel) in een

Nr. 28, December 1989 • Hildegard De Vuyst • EEN OMGEKEERDE REDENERING
de rekwisietenjongen) en ontstaat als alles afgepeld is (het naakte paar in de slotscène). Dat kan ik als bedoeling aflezen maar ik zie het nooit echt omdat ik bijvoorbeeld geen stijldansen zie, maar een...Platoonse afspiegeling ervan, en omdat ik ook nooit enige echtheid zie en alleen maar doen alsof...Het Heengaan en Wittgenstein Incorporated blijven schitterende voorstellingen, maar zijn op het eerste gezicht moeilijk in te passen in een dansfestival

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • EXIT MORTIER, INTROIT CLEMEUR
die door sommigen in Vlaanderen nog wel goedgepraat werd (waarschijnlijk onder het mom : het is van ons toch, we mogen het eigen nest niet bevuilen), maar niet langer aanvaardbaar was...Dat veroorzaakte een reeks van sociale problemen voor de leden in vaste dienst, zeg maar voor de orkesten koorleden...De hoognodige maar relatief beperkte ingreep in het Antwerpse gebouw heeft hij nog kunnen leiden, met als gevolg een nieuw lichtorgel, een bredere scène-opening en een sterk verbeterde orkestbak als

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Dat volwassenenstatuut zal financieel en organisatorisch wel een en ander betekenen, maar de programmatie blijft in handen van Ancienne Belgique, Beursschouwburg en Kaaitheater...Uiteraard is Wilde een zeer dankbaar auteur, maar Stan heeft intelligent gekozen uit dat rijke aanbod en hun speelstijl waarin iedereen iemand en iemand ook niemand is, verschaft dit kwartet een...Wat een rust ! Het lijkt eenvoudig, maar ik heb 20 jaar geprobeerd

Nr. 35, September 1991 • Inhoudstafel
Gunther Sergooris, Luk Van den Dries, Marianne Van Kerkhoven, Theo Van Rompay, Benoït Vreux Coördinatie Cecilia De Moor Aan dit nummer werkten mee Bruno Koninckx, Sam Bogaerts, Ann Olaerts, Daan Bauwens...Bruno Verbergt schetst hoe Lissabon er de afgelopen jaren in geslaagd is zich een plaats te veroveren in het moderne Europese danslandschap...Later werd een kleine bijdrage gevraagd, maar een publiek fonds droeg er zorg voor dat iedereen aan de festiviteiten kon deelnemen

Nr. 35, September 1991 • Bruno Verbergt • The origin of 'dance'species
Er heerst een rijk cultureel (stads) Ieven, er is traditie maar toch kan alles er...Het is een internationaal beleid zoals past voor een land open voor de wereld, niet bevooroordeeld door steriele nationalistische concepten, maar zich toch terdege bewust van de Portugese waarden...Zij nemen risico's. Soms is hun werk goed en af (maar je vraagt je af of ze meer in hun mars hebben), soms tonen ze een draak van een voorstelling (maar je ziet hoeveel meer ze vermogen ). Een De


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK