Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


15 document(en) met "Een Gentenaar"



Nr. 1, Januari 1983 • Theo Van Rompay • Jong regisseur duikt op uit het niets:...
Ik vind het heel belangrijk voor een acteur goed te weten waar hij mee bezig is. Het is iets wat zelden aangeleerd wordt en waar veel acteurs niet in geïnteresseerd zijn, maar een acteur moet weten...Wanneer men een zeer uitgekiende regie heeft, maar acteurs die niets kunnen invullen, die niet iets onderhuids voelbaar kunnen maken, dan heeft men geen produktie, maar alleen een aantal schetsen...Het perspectief blijft dus onveranderd: een stuk met beperkte bezetting zoeken, koortsachtig bekwame acteurs proberen te vinden, een minimaal budget bijeen scharrelen ? Mark Vankerkhove: 'Een

Nr. 4, September 1983 • Johan Thielemans, Ingrid Vander Veken, Jef De... • KRONIEK
De Overtocht is een Verheezen aan het werk die meer in zijn mars heeft dan een avondje volkstheater met een lach en een traan en die ook weet hoe hij zich van die stempel moet losmaken...Overzicht Gents teaterseizoen '82-'83, in De Gentenaar en Het Nieuwsblad, editie Oost-Vlaanderen, 11.7.83) "De repertoirekeuze is in belangrijke mate ook een gewetenszaak...Dat ze met hun twaalven beter een popgroep dan een professioneel gezelschap zouden vormen - wat ik na Een hand in de sneeuw in een recensie schreef - is een boutade, maar deze opmerking is juist

Nr. 8, September 1984 • Johan Thielemans, Marijke Caris, Marianne Van Kerkhoven,... • K R O N I E K
doet geloven dat je muziektheater ook kan ineenknutselen op een namiddag in je achtertuin; een mentaliteit die spijtig genoeg ook in een deel van de pers wordt aangemoedigd...Arne Sierens in een interview met KVK, "Het Rattenkasteel als opera," in De Gentenaar, 13.7.84...nadien... Ik schrijf u dit alles omdat uw artikel --- zij het dan beperkt tot het toneelleven van een stad -- blijk geeft van een objectiviteit die een eresaluut verdient, terwille van de zeldzaamheid van het

Nr. 10, April 1985 • Marianne Van Kerkhoven, Alex Mallems • Joris Diels
De Gruyter heeft geprobeerd het potentieel aan talent in te schakelen in een gedisciplineerd geheel en dat is hem prachtig gelukt; met Jeanne De Coen bijvoorbeeld, een grote actrice, een natuurtalent...Louis Bertrijn, een zeer goed acteur, ging naar Parijs voorstellingen zien, was helemaal op het Franse toneel gericht en sprak een soort Nederlands met een Franse galm erin om wat voornaam te doen...Bovendien kwam De Gruyter uit Gent en waren de Antwerpenaren niet zo 'geporteerd' voor een Gentenaar

Nr. 14, Juli 1986 • Marianne Van Kerkhoven, Pol Arias • Dries Wieme met open vizier
De Studio was nog meer een Antwerpse dan een nationale aangelegenheid...Lode Verstraete regisseerde dat, die had toen relaties met een dame uit de diamantwereld die (al) over een auto beschikte en een paspoort, want dat had je toen nog nodig om over de grens te mogen...Hij probeerde in zijn jeugdtheater dagdagelijkse situaties te behandelen, met gewone mensen: een postbode, een politieagent, een bakker

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Als gevoelig toeschouwer/luisteraar weet ik dat er een doorslaggevend verschil bestaat tussen een nauwkeurige vertolking van de partituur en een engagement, een kracht die die partituur als zodanig...Achteraf ging ik op een eilandje onder een palmboom zitten met een paar boeken over de jaren twintig, over Ocean-liners en met een autobiografie van Gloria Swanson...Het gaat over een scheepsarts die aan de opium is, Slauerhoff citeert en scenario's schrijft, over een gangster en een beeldschone actrice en over een jonge Italiaan die zijn zus wil gaan wreken

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Het interview met Arne Sierens dat in Articles, het promotiemagazine van de Vlaamse podiumkunsten verscheen, kreeg de veelzeggende titel Een Gentenaar in de twintigste eeuw...Sierens schreef zijn eerste stuk Het Vermoeden, dat als ondertitel 'een treurige burleske' meekreeg, voor een amateurgezelschap dat in opdracht van Het Huis voor Politieke Vluchtelingen een stuk over...Een stuk van een schrijver die een aantal bruggen met het verleden opblaast om vooruit te kunnen gaan

Nr. 48, Februari 1995 • Patrick Allegaert • Jongeren, pop en theater
de laatste decennia maken we zoals David Riesman in The lonely Crowd reeds betoogde een evolutie mee van een heroïsche naar een onheroïsche identiteit...Even een citaat uit het dagblad De Gentenaar uit die tijd: 'Wij kunnen het zo moeilijk normaal vinden dat meisjes en jongens van 15-16-17 jaar elke avond uitgaan, over een eigen auto beschikken en...Ik heb een gevoelige snaar, een verstandelijke, een sentimentele (wat zou ik graag méér willen janken in de schouwburg), een historisch-materialistiese, een (anti-)roomse, een leedvermakelijke, een

Nr. 48, Februari 1995 • Pieter T'Jonck, Johan Thielemans • Gerenoveerde theaters in Gent
impuls van vele bewonderaars en een vrij ondernemend stadsbestuur, op zeer korte tijd een na een gerenoveerd werden en ook een nieuw publiek wisten aan te trekken...De stadsvaderen, die wisten dat de Minard een tedere plek binnen het theatergemoed van de echte Gentenaar is, hadden het plan opgevat om de zaal te restaureren...het algemeen maakt architectuur vooral dingen onmogelijk (met een boutade: waar een muur staat kan je niet verderlopen). Hoe minder een gebouw de gebruikers dwingt in een bepaald patroon, hoe minder

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Een fenomeen apart: De Gentenaar Uiteindelijk heb ik de indruk dat de meeste kranten het liefst een risicoloze en aantrekkelijke service willen bieden in de vorm van aankondigingen...voorbeschouwingen en culturele agenda's. Een krant die een eigenzinnige podiumverslaggeving wil blijven voeren is De Gentenaar...De Gentenaar, als regionale editie van Het Nieuwsblad, maar met een eigen traditie, gaat d.m.v

Nr. 54, Februari 1996 • Didier Wijnants • Het oor en de smeer
Zijn concerten waren doorspekt met visuele aspecten, hij speelde met objets trouvés zoals een gieter, een fluitketel, een reeks bloempotten of een zak vol knuffeldiertjes...De adembenemende voorstellingen van de Tsjechische violiste en zangeres Iva Bittova waren eveneens doorspekt met visuele elementen: een masker, een parasol, belletjes, een rammelaar en een hoed van...Ik vind dat een uitdaging, want we leven in een tijd waarin intellectualisme als een scheldwoord wordt afgedaan, waarin het onwelvoeglijk geacht wordt als een concert om een inspanning van het publiek

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Zoiets van; 'ik doe niet alleen aan cultuur, ik ben nog actueel ook'. Een beknopt overzicht van een viertal benaderingen tegenover het maatschappelijke vraagstuk kan een en ander duidelijk...Als een sympatieke daad, een teken dat ook de grote theaterkisten kennis hebben genomen van de groeiende noodzaak aan een politieke vraagstelling...Het verzamelen van personen met een eigen achtergrond (als Pool, Gentenaar, Mar-rokaan, beroepsacteur, amateur, kindjongere, volwassene, choreograaf, auteur, etc

Nr. 66, December 1998 • Guy Cools • Naar de geest, niet naar de letter
De Gentenaar) Dat de vormelijke vernieuwing niet noodzakelijk een inhoudelijke actualisering impliceert, wordt nog veel duidelijker geïllustreerd door Medina's enscenering van De Uitzondering...Deze Wettlauf durch die Wüste in sieben Etappen (een door INS overgenomen titel) plaatst het stuk in een sportarena met het publiek in de tribune en beide karavanen als tegenstanders in een...tussen een theatermaker en een auteur (Platel-Sierens) of tussen een groep acteurs (Stan, Dito Dito) en vanuit een geëngageerde dramaturgische (lees ideologische) bevraging

Nr. 67, Maart 1999 • Tuur Devens • Zanni's in het circus
Een hunkeren naar vroegere, minder jachtige tijden, een koesteren van een periode waarin het circus leefbaar was, en er nog geen film en tv en ander commercieel volksvermaak waren, een 'romantiseren...van een theater met een duidelijke liefdeslijn als rode draad, een theater met een lach én een traan...Vuur, veel vuur, trekzakmuziek, een vogelkooi met een doodskop erin hangt als een marionet aan een houten speelkruis

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Wat heeft een lezer(es) aan deze ogenschijnlijk directe weergave van een private oerknal...Maar een goede criticus is en blijft voor alles een interessante schrijver...een lach en een traan, want hoor...' - bevestigd te zien (en te horen). Om het met Pieter T'Jonck te zeggen: nodig is een schuinse blik op wat schijnbaar vanzelf spreekt






Development and design by LETTERWERK