Archief Etcetera

3 document(en) met "Forsythe het Zwanenmeer"

Nr. 52, Januari 1995 • Alexander Baervoets • Klassieke dans
Bij een 'reconstructie' gaat men in de eerste plaats uit van de muziek, zeer vaak van de kostuums (Het Zwanenmeer), zelfs van het decor (La Sylphide), maar doorgaans niet van de dans...Op zijn repertoire staan klassiekers als Het Zwanenmeer - met mannen als zwanen - en Giselle - waar het meisje dat sterft van verdriet geen fee wordt maar een psychiatrische patiënte...hun werk getuigen zij van een klassieke visie: het verwijst naar de traditie (het historische karakter), het voldoet aan bepaalde afspraken (het normatieve karakter), het heeft een vormelijke logica

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
schreef daarover in het voormalige danstijdschrift Notes). De muziek is niet meer maatgevend voor het geheel, ook al werkt Forsythe net zo nauw samen met Thom Willems als Balanchine met Stravinski deed...Het is net of Forsythe zich ook hierin heeft laten uitdagen door Balanchine en heeft willen laten zien hoe dat gaat, denken op het podium...Balanchine is en blijft een representant van het modernisme en Forsythe van het postmodernisme, waarin de autonomie van dans ten opzichte van de muziek, de individualiteit van de dansers ten opzichte

Nr. 73, Januari 2000 • Gerald Siegmund • Het geheugen van ballet
Ein Stück über Ballett, waarvan het eerste deel in dat jaar in Den Haag en de volledige versie een jaar later in Frankfurt opgevoerd is, weigert Forsythe het Zwanenmeer te dansen...Forsythe kantelt het lichaam uit balans en start een vrij spel met het gewicht, het bijna-vallen maar constant voortbewegen van het lichaam...Beweging is op die manier een mnemonisch spoor van een toekomst, van iets dat niet meer is, en nog niet is. In het geval van William Forsythe gedenkt het de historische sporen van het lichaam in het