Archief Etcetera

8 document(en) met "Zijn Theatermacher"

Nr. 17, Maart 1987 • Mark Deputter • Claus Peymann in Wenen
Der Theatermacher Der Theatermacher is een typisch Bernhard-stuk, een doordruk bijna van het voor enige jaren door de Mannen van den Dam gespeelde De Macht der Gewoonte...De grootheidswaanzin van Bruscon, zijn wanhoop, de bezetenheid waarmee hij zijn artistieke ambities najaagt, zijn machtswellust en zelfingenomenheid t.o.v...Veeleer irritant zijn Bernhards talloze semi-diepzinnigheden, zijn volkomen schadeloze beeldenstorm en zijn zo modische intellectualistische cynisme

Nr. 19, September 1987 • Jef De Roeck • Geen staalkaart van het theater in Oostenrijk
Handke, die zich in Frankrijk vestigde, probeert greep te krijgen op het leven van zijn moeder door het te zien als een bijzonder geval van wat vrouwenlevens kunnen zijn...Op het einde van het stuk hoort hij zijn eigen stem in een van zijn grote rollen: die van Krapp in Becketts Krapp's Last Tape...Als stamgast in Café Central in de Herrengasse, waar zijn wassen beeld nog altijd voor een "grosser Schwarzer" zit, noteerde hij het doen en laten van zijn stadsgenoten in fragmentaire teksten, een

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
Zo kan Bernhard zijn "Theatermacher" laten zeggen: "Österreich / Austria / l'Autri-che / Es kommt mir vor / als gastierten wir / in einer Senkgrube / in der Eiterbeule Europas". Als je...Eenzelfde intensiteit heeft hij in zijn eerste Weense ensceneringen nog niet bereikt, toch behoren zijn regies tot de meest geslaagde van het seizoen...een bijwijlen licht groteske stijl leert de toeschouwer zijn hoogmoed kennen, zijn vooroordelen, zijn nervositeit en ongecontroleerde woedeaanvallen, zijn provincialisme dat hem vaak belet Schlomo

Nr. 35, September 1991 • Peter De Jonge, Erwin Jans, Dirk Verstockt,... • KRONIEK
De Schrijver (Tom Jansen) viert, geobsedeerd door een voorgevoel van zijn naderende dood, zijn onlustgevoelens en cynisme bot op zijn vriendin (Charo Peinado). Hun ruzies en monologen worden...Zijn Theatermacher is dubbelzinnig en vol nuances...De acteurs zijn nat tot op de huid en de Theatermacher jammert, omhelst zijn dochter

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
De allegorie en het barokke treurspel (en de erfgenamen daarvan) zijn pogingen om aan de verplichte aanvaarding van de éne God te ontsnappen: de emblemen zijn een soort afgodjes, die echter niet mogen...De andere spelers verbleken tegenover hem, ze haasten zich uit zijn buurt als hij weer rond-raast, ze verbergen zich achter stukjes van het Antonio-personage, ze lijken even gelukkig te zijn als de...Dat maakt dat deze Tasso, ondanks zijn nieuwsgierigheid, ondanks de aangename prikkelingen van de erotische en artistieke belangstelling voor zijn persoon, op de scène achterblijft als een diep

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
Wie indertijd zijn kritieken las, kent zijn haat tegen het regietheater...Voor de Franstaligen die het Vlaams niet meester zijn, werd ondertiteling aangekondigd, hoewel hier nauwelijks sprake kan zijn van een Vlaams festival...Jo Dekmine (Joseph Dekmijn), iemand die prat ging op zijn West-Vlaamse origine, volgde de Vlaamse invloeden en nodigde tussen 1980 en 1982 tot driemaal toe Radeis uit in zijn Théâtre 140

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
De Theatermacher trekt van dorp tot dorp op zoek naar de plek waar men eindelijk zijn genialiteit zal erkennen...Anil Ramdas: 'Schrijvers zijn machteloos en horen dat ook te zijn, als ze vrijelijk willen heersen over de woorden...De acteurs zijn hier 'rapporteurs' geworden, schrijvers, journalisten, aandragers van berichten Op het einde van zijn leven geïnterviewd voor de televisie door Wim Kayzer, vertelt de joodse

Nr. 75, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Belangrijke kunst gooi je toch niet weg...
Er wordt vandaag wel gezegd: er zijn zovéél gezelschappen en zovéél voorstellingen, maar uiteindelijk gaat het om kleine groepen; eigenlijk zijn er niet zo héél véél toneelspelers...zorgen omdat ze het geweten van deze tijd zijn; maar die tekst heeft een hele zure achtergrond; dan denk je: ze zeggen dat wel, maar uiteindelijk zijn de toneelspelers verschoppelingen en dat is toch echt...Duitsland, nog niet zo lang geleden – dat Duitsland waar wij altijd zo negatief tegen aankijken, zeker wat zijn theatersituatie betreft – kwam Peter Stein op met zijn jongste toneelspeler op de avond