Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


11 document(en) met "een Syberberg"



Nr. 6, Maart 1984 • Marianne Van Kerkhoven, Paul De Bruyne, Jan... • K R O N I E K
De beginsequens liet nochtans - letterlijk - een dubbele bodem vermoeden: een vrouwenhoofd duikt op uit een spinet en zingt klaaglijk en verlangend een oud lied mee, op de band ; een ontlijfde sfinx...En die grote sul van een Syberberg, zullen we hem maar aan de politie uitleveren...Bob Wilson gaat voor zijn pro-dukties uit van visuele ideeën: een bewegend decorstuk, een ruimtelijke situatie, een verhouding tussen voor-en achterplan, het ritme van een gebaar

Nr. 10, April 1985 • Marianne Van Kerkhoven, Johan Thielemans, Bart Patoor,... • KRONIEK
Een stuk journalistiek overgekocht van het tijdschrift New York). Het relaas begint met een uitgebreide beschrijving van de verfilming van een scène waarin een anonieme acteur wordt neergeko-geld...Het was een goede zet van Syberberg, te kiezen voor een scenografie die de zaak, bij al die discontinuïteit, continu draaiende houdt...Zodat Syberberg Parsifal onontkoombaar, in een vloek en een zucht, naar de prachtige, louterend aanzwellende eindak koorden toe voert en de afgelopen vier uur tot zoiets als een aangenaam

Nr. 18, Juni 1987 • Werner Van den Mooter • Werner Van den Mooter
zal ik, dichter bij huis, de suiker doos van mijnheer Mortier opzoeken waar vast wel weer een Italiaans meesterwerk van de een of andere Giuseppe... duid mij niet euvel, ik zeg even dat men wat minder...Als ik een hond zie op straat of in een openbare gelegenheid, bekruipt een afgrondelijke walging mijn wezen...de driestuiverswereld van de demi-monde... coloratuur, cymbaalslagen... het lijkt wel een fanfareorkest... stel je eens voor dat het gesproken zou worden, wat een verlies aan melodrama... Ssstilzitten

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
De flinterdunne, absurde verhaallijn - twee mannen ontwaken na een zwaar avondje uit met een black out in één bed en door een samenloop van omstandigheden praten ze zichzelf een moord aan -wordt als...Hans Jürgen Syberberg zit ondertussen in het midden van de zaal achter een klankorgel en schuift onder die poëtische tekst af en toe fragmenten Beethoven : een muzikale sfeerschepping die de zegging...De ouders blijven geschokt achter en krijgen het bezoek van een acteur en een actrice van het Théâtre Impérial, een negenhonderd-sterangs gezelschap, wiens steracteur door een ongeluk (zijn lui

Nr. 35, September 1991 • Inhoudstafel
Sigrid Bousset vindt Luk Percevals Ivanov een voorbeeld van 'gecanoniseerd experiment'. Sam Bogaerts ziet enkel heil in een samenwerking tussen Noord en Zuid op zuiver artistieke gronden...Met de actrice Edith Clever maakte hij een viertal monologen die samen een cyclus vormen, een requiem op de ondergang van Pruisen...Deze duidde eveneens welgestelde burgers aan die de kosten moesten dragen van de voorstellingen, wat beschouwd werd als een burgerplicht en een zaak van persoonlijke eer

Nr. 35, September 1991 • Klaas Tindemans • 'Was ist des Teutschen Vaterland?' De besmette...
Syberberg is, om een misschien wat te gemakkelijk cliché te gebruiken, op een subtiele manier gewoon 'fout'. Zijn betoog moet met esthetische èn politieke argumenten tegengesproken worden...Utopie, zoals die in de kunst gestalte kan krijgen, heeft bij Syberberg enkel een normatieve waarde: de utopie geeft de normen aan, aan de hand waarvan een samenleving inzicht kan krijgen in zijn...Ook waar het de vorm aanneemt van een confrontatie met de 'landelijke cultuur' - opnieuw een vergetelheid van Syberberg - zoals in Peter Handkes Langsame Heimkehr of Christa Wolfs Sommerstück

Nr. 35, September 1991 • Ludo Verbeeck • De vijanden van Hans Jürgen Syberberg
Niet om de gewraakte ontwikkelingen is het Syberberg te doen, hij is op zoek naar een beeld dat zijn emotionele verhouding tot het gesmade heden samenvat...Dat het gezelschapsleven van een kleine residentie als Weimar - toch wel een concreet voorbeeld van de door Syberberg aangeprezen landelijke cultuur - hem daartoe niet voldoende afleiding bood...door Syberberg wordt gewantrouwd als een van de waterdragers van de door hem zo genoemde materialistische bevrijdingsesthetiek

Nr. 35, September 1991 • Stefan Hertmans • Syberberg als Amfortas: een pastorale wonde
Het werk van Hans Jürgen Syberberg neemt steeds meer de vorm aan van een Trauerarbeit - een begrip dat hijzelf naar voren heeft geschoven naar aanleiding van zijn film over Bayreuth...het mogelijk dat Syberberg zo naïef is te geloven dat de smet localiseerbaar is? Uiteraard niet: het Requiem voor Ludwig, de Parsifal-verfilming, de acht uur durende confrontatie met Goethe in een...De wonde van Amfortas In zijn film Parsifal heeft Syberberg voor de lijdende Amfortas een formidabel filmische metafoor gevonden: hij maakt de wonde los van het lichaam van de visser-koning

Nr. 36, December 1991 • Willy Thomas • Iemand graag zien
Een vader die een moeder de keel overbijt en dan het bloed opdrinkt en zegt dat het lekker is, daarna eet hij samen met zijn kind de moeder op (wel eerst in kleine stukskes gesneden). Of nog: een...Syberberg zegt zulke ongepaste dingen dat men hem dan maar met het ongepaste epitheton uitrust (men noemt hem naar een partij waarvan het bestaan en de daden hem als geen ander voor de geest staan om...Het persvolkje, hier een daar een eenzaam pennespruitje uitgezonderd, was ontstemd 'Hebben we daarvoor zo ons best gedaan om het grote pubhek naar zijn voorstellingen te lokken

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
de toevalligheid van het incident om te buigen tot een moment in een doelgericht proces of verhaal: een liefdesgeschiedenis...het laatste deel (Van nu af aan: de titel wekt de illusie als zou het om een nieuw begin gaan) brengt Strauss in een Berlijns restaurant op de avond waarop de Muur geopend wordt, een aantal personages...waarin geen been of bovenlichaam meer steekt'. Het lijkt wel een bewust geënsceneerde Syberberg-pastiche: een adellijke dame, gevangen in haar nostalgie naar een mythisch

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Op een heel omslachtige manier, alsof het over een taboe gaat, vraagt hij zich af wat er wel zou gebeuren als men de naald van een oude grammofoon over de schedelnaad van een mens zou laten lopen...De idealen van de Verlichting zijn maar ideeën van papier die niet verwerkelijkt worden, ze zijn een façade waarachter een gruwelijke leegte, een zinloosheid schuilt...Een time's arrow die in Auschwitz (maar net zo goed in Dresden) vertrekt en teruggaat tot het Idealisme van de 'Deutsche Klassik'. Naar aanleiding van een theaterstuk van Hans Jürgen Syberberg






Development and design by LETTERWERK