Archief Etcetera

11 document(en) met "een Voader"

Nr. 21-22, Mei 1988 • Frank Peeters • Lucas Vandervost bewerkt Pan voor De Tijd
Tot welk resultaat leidt deze confrontatie van een hedendaags theatermaker met een tekst die naar zijn ontstaansvoor-waarden blijkbaar stevig verankerd zit in een specifieke sociaal-politieke context...Hoe slaagt Vandervost erin deze produktie -- binnen een verregaand ontkerkelijkt Vlaanderen -- te behoeden voor een louter museale en steriele reconstructie van een eertijds antiklerikaal pamflet...Vandervost opteert voor een strand met een duinrug -- uit schuimrubber -- waarop de personages zich stuntelig als door rul zand verplaatsen, wat een komisch effect sorteert

Nr. 32, December 1990 • Inhoudstafel
BMC In eigen land bracht Blauwe Maandag Compagnie Strindbergs Voader in een regie van Luc Perceval...Want het vindt voor een toestand (de dood) een nieuw teken, even simpel als verbluffend treffend...Heel verschillend en op een bepaalde manier ook weer gelijk, wordt het medium van ballast ontlast, op zoek naar een nieuw spreken, een krachtige taal

Nr. 32, December 1990 • Luk Van den Dries • De man, hij wankelt
belicht, gevuld met een miniem aantal objecten : een zwarte sofa midden vooraan met de rug naar het publiek, een asbak, een paar houten stoelen...Voader is een familiealbum of een portfolio, een schoendoos met foto's waaruit alle leven verdwenen is. De verdubbeling van het beeld (personage en portret) sluit alle uitgangen af en duwt de doos...Deze twee produkties van BMC laten de mogelijkheden van een beslist eigentijds en actueel repertoiretheater zien : Losing Time met nog een trapje voor de laatkomers, Voader met een deur op een nieuwe

Nr. 33, Maart 1991 • Luk Perceval • Theatermaker en criticus
Als een criticus een voorstelling bijwoont kan hij zeggen dat hij alleen maar de gemiddelde burger van dienst is, maar dat is niet waar...Een roman kan de lezer overleven, al slaat hij bladzijden of hele hoofdstukken over; het toneelpubliek, dat in een mum van tijd kan omslaan van enthousiasme naar verveling, kan men kwijtraken...een leraar moraal die op free-lance basis voor de kunstredactie een artikeltje moet plegen ? Toen de BMCie laatst een persconferentie organiseerde voor Voader en onze dramaturg en ikzelf een uur lang een

Nr. 36, December 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Bruna Koninckx, Paul... • KRONIEK
twee van hun recentste stukken: Voader en De cocu magnifique). Deugd en braafheid passen dan weer in een ander 'project' van de BMCie, nl...Waar in Voader getracht werd de donkere kant van de Vlaamse huiskamer te laten zien, wordt in Wilde Lea een aspect getoond van hoe het openbare vermaak voor de gewone man was (en is?) in Vlaanderen...Dat komt in de eerste plaats door het fragmentaire karakter van de voorstelling: we kijken naar het verhoor van een vrouw, een sollicitatiegesprek met een actrice, een stukje muziek en dans, een

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
De grote zaal is een uitdaging, je moet er een andere muzikaliteit aanspreken, het vereist een andere kundigheid, een ander ritueel...Naar aanleiding van Voader sprak je van een 'Vlaams expressionisme'. Is dat laatste een historische verwijzing ? Perceval: Nee, het betekent voor mij louter dat de realiteit soms het theater...Bij Voader had hij een houding van: ik moet nog altijd mijn naam van de affiche kunnen halen

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
Natuurlijk is het verschil tussen een aankondigende tekst en een voorstelling enigszins te begrijpen — die teksten moeten dikwijls al geschreven worden op een moment dat nog helemaal niet geweten...Zo werd in een interview naar aanleiding van Voader tijdens De Zevende Dag de indruk gewekt of het de BMCie was die 'eindelijk' de vierde wand in het theater had neergehaald (cf...Op een bepaalde manier is er een mooi evenwicht gevonden tussen de dolle kolder van een Wilde Lea en de ('Vlaamse') grimmigheid van een Voader

Nr. 47, December 1994 • Pascal Gielen • Theatercritici op het podium
Bourdieu ziet een veld als een relatief autonome sociale ruimte die werkt volgens een eigen logica...Deze groep spreekt een groot publiek aan en kan daarbij rekenen op de bijval van verschillende critici die een 'verdedigende' houding aannemen...Voader en Wilde Lea lijken te passen binnen een cultuursociologisch onderzoek over onze Vlaamse leefwereld

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
maar dat hoe langer hoe meer die keuze ook een politieke, een maatschappelijke, een religieuze, een filosofische en een emotionele betekenis voorstaat...een brief aan Stefaan De Ruyck, zakelijk leider van de Blauwe Maandag Compagnie, schrijft hij over hun uiteenlopende houding tegenover 'het buitengebeuren': 'Jij vertrekt vanuit een gemis, een...Precies daarom voldoet dat toneel aan een existentiële behoefte; de mens in zijn drang tot vereniging van de tegenstellingen in zichzelf en zijn omgeving, op zoek naar een nest, een huis, een halte

Nr. 69, Januari 1999 • Claire Swyzen • Heimattheater
Waarom is er nergens een toneelstuk te zien over een West-Vlaamse hormonenmaffiabons in maatpak, met een Rolex aan de pols, die in een authentiek dialect via zijn gsm aandelen van Lernout&Hauspie...tienerdochter met een xtc-probleem wachten op 'voader' om samen naar Les Misérables te gaan kijken...Een tikkeltje betovering, een schepke vertedering, een reis naar een andere wereld,' aldus de begeleidende tekst van Kristin van der Weken in het Montyplan van april 1998

Nr. 80, Februari 2002 • Marleen Baeten • Theater is (niet) voor iedereen: het verschil...
Ik denk dat jullie met Voader, een stuk over onthechte familierelaties, een hele grote groep mensen voor wie dit een heel relevant verhaal is, niet bereikt hebben...Een canon spelen, een repertoire behouden en het herlezen, een traditie doorgeven aan een volgende generatie... is dat nog wel relevant...En ook een - zelfs hooggeschoolde - cultuurliefhebber die na een hele tijd de draad van een bepaald medium terug opneemt of zich op een voor hem nieuw terrein stort, ervaart een 'gat' in zijn cultuur