Archief Etcetera

22 document(en) met "stuarts" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 36, December 1991 • Pieter T'Jonck, Peter De Jonge, Dieter Lesage,... • Klapstuk
Lesage: "Maar dat is nu juist zo fundamenteel aan Meg Stuarts voorstelling

Nr. 44, Februari 1994 • Peter De Jonge • De algemene poëzie van het handelen
Er is het hoofd van danser Benoit Lachambre in de scène waarmee Meg Stuarts No longer readymade opent, een frenetiek en radeloos schuddend hoofd dat tracht los te komen van de romp

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Meg Stuarts manier van werken is bijna psychopathologisch te noemen

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Wat ook meteen treft in de altijd sterke openingsbeelden van Stuarts voorstellingen, is het samengaan van evidentie en onwaarschijnlijkheid...waarop hun herkenbaarheid opnieuw verrast, omslaat in vreemdheid - en ook: in 'zachte wreedheid'. Stuarts beeldtaal balanceert inderdaad op de smalle grens die het vertrouwde van het vreeswekkende scheidt...De gedurig tot beelden getransformeerde lichamen uit Meg Stuarts voorstellingen ensceneren dit onbewuste, wat ons - zoals gezegd - ongemakkelijk maakt

Nr. 68, Juni 1999 • Rudi Laermans • De totale podiumkunst van Rosas
vervolgens, het tonen van de ontblote rug aan het publiek (twee markante scènes uit Stuarts No Longer Readymade). Het aangeven van dergelijke externe invloeden - van intertekstuele sleutels -blijft in artistieke

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
Een permutatie of zelfs dislocatie van het lichaam komt geregeld voor in hedendaagse dans - denk bijvoorbeeld aan Meg Stuarts Disfigure Study

Nr. 73, Januari 2000 • Rudi Laermans • Het lichaam als medium
Ik wil het belang van de directe verwijzingen in de lichaamstaal van Stuarts debuut naar bijvoorbeeld het werk van Francis Bacon helemaal niet minimaliseren...Indien je al die verschillende scènes bij elkaar zou kunnen nemen in één enkele totaalvoorstelling, zou je op een voor Stuarts werk beslissend inzicht stoten...Misschien - allicht - neig ik vanuit de eerder ontvouwde visie op Meg Stuarts werk tot een al te specifieke interpretatie, maar dan nog: de openingsscène viel zeer wel te lezen als een stellige

Nr. 74, December 2000 • Steven De Belder • Verloren gelopen in een tunnel
Een beschermende mantel voor de derde test area van Stuarts mobiele onderzoek naar toekomstige vormen voor de interactie tussen het lichamelijke en het visuele...Het dansant maniërisme dat Stuarts choreografisch werk kenmerkt sluit daar treffend op aan, hetgeen een knappe installatie oplevert: een ongewoon vogelperspectief vanop een metalen brug en tussen

Nr. 74, December 2000 • Pieter T'Jonck • De kijker, de acteur, het stuk, de...
Beaubourg De hedendaagse pertinentie van dit beeld blijkt inderdaad ten volle uit een andere voorstelling, de derde etappe van Meg Stuarts Highway 101 in het Centre Beaubourg in Parijs...Stuarts Highway is een van de zeldzame theaterprojecten die, door het theatergebouw daadwerkelijk te verlaten, bepaalde noties over theatraliteit en lichamelijke nabijheid in deze tijd op een veel

Nr. 79, December 2001 • Steven De Belder • Wetenschap als metafoor voor de danspraktijk
Zomaar deuren en ramen openzetten bleek in Stuarts geval niet goed te werken...Stuarts gevecht met de openbaarheid van het laboratorium is een voorbeeld van wat Latour het probleem van 'het laboratorium van het laboratorium' noemt

Nr. 80, Februari 2002 • Meereizen met de windstilte: NO WIND. NO...
Dit is Emio Greco's speelruimte tussen brein en beweging, Meg Stuarts adagium 'if you're in control, you're not fast enough', Charmatz' verknipte toon- en bewegingsruimte, Le Roys laboratorium van het

Nr. 82, Juni 2002 • Gert Verschraegen • De wereldmedia en de grenzen van het...
Wat doet Meg Stuarts Alibi anders dan deze situatie van ontwaarding van de individuele ervaring, van de lichamelijke gebondenheid aan een bijzonder hier-en-nu, letterlijk verbeelden

Nr. 82, Juni 2002 • (Inhoudstafel)
De wereldmedia en de grenzen van het lichaam Notities van Gert Verschraegen bij Meg Stuarts Alibi

Nr. 85, Februari 2003 • Helmut Ploebst • De kleren van de keizer
De Canadese Lynda Gaudreau liet Benoît Lachambre met een solo uit Meg Stuarts No Longer Readymade optreden

Nr. 86, April 2003 • Hoe vertaal je ALIBI?: MEG STUART's ALIBI...
al over Meg Stuarts werk op dat het een bijzondere 'beeldmatigheid' heeft, alsof je eerder naar een scherm dan naar een driedimensionaal gebeuren kijkt

Nr. 88, September 2003 • Pieter T'Jonck • De voorstelling van de (on-)werkelijkheid: Recent werk...
De openingsscène lijkt bijvoorbeeld een voortzetting van het eindbeeld van Stuarts vorige werk, Alibi, waar de acteurs en dansers trillend en bevend ronddwaalden over de scène

Nr. 93, Januari 2004 • Valse liefde zonder gif
Lachambre buigt zich over haar heen en probeert haar te troosten, maar wanneer Stuarts mimiek overgaat in stuiptrekkingen die heviger en repetitiever worden, vlucht hij het heuvelachtige decor...Natuurlijk hangt er over de hele voorstelling -en Stuarts oeuvre- een sfeer van bevreemdende artificialiteit, maar we mogen vermoeden dat de forgeries in dit stuk verwijzen naar de fake...Die haalt de rotzooi onder Stuarts kledij te voorschijn, betast haar rug, beschrijft wat hij opmerkt

Nr. 98, Januari 2005 • Pieter T'Jonck • Intimiteit, intimidatie
De voorstelling ligt in het verlengde van haar solo in Meg Stuarts Alibi

Nr. 107, Juni 2007 • Hugo Haeghens • Meg Stuarts meedogenloos mededogen
En dan is er die vreemde cesuur, zo eigen aan Meg Stuarts werk, wanneer de voorstelling vormelijk het onmogelijke, lijdende einde in zicht lijkt te krijgen en zou moeten eindigen in een verpletterende

Nr. 107, Juni 2007 • (Inhoudstafel) • (Inhoudstafel)
58 Meg Stuarts meedogenloos mededogen Hugo Haeghens vertelt over het menselijk lichaam als ultiem verweer naar aanleiding van de voorstelling Blessed