28 document(en) met "brooks" • Resultaten 21 tot 28 worden getoond
Nr. 67, Maart 1999 • Jan Goossens • Nieuw leven voor eeuwenoude vormen
Op alle vlakken: wat de duur van de repetities betrof, maar ook, en dat is uiteraard veel belangrijker, wat Brooks opvattingen over opera-acteren en de eindvorm van de productie betrof...Al die elementen leidden ertoe dat vooral Brooks' Don Giovanni het in de kritiek hard te verduren kreeg...Toch werd dan allicht uit het oog verloren dat Brooks productie in haar bewuste beperkingen het stuk en het genre ook ontzettend verrijkte
Nr. 69, Januari 1999 • Erwin Jans • Desoriëntaties in een multiculturele wereld
De toe-eigeningsmechanismen die Bharucha analyseert in Brooks werkmethode moeten ons genezen van een al te grote naïviteit
Nr. 74, December 2000 • Rud Vanden Nest • Vestiaire verplicht
Wat was er zo pakkend aan Brooks VHomme quP
Nr. 76, Maart 2001 • Erwin Jans • Het meervoud van de multicultuur
Bharucha is een Indische theatermaker en theoreticus, die van Brooks interculturele dialoog weinig heel liet
Nr. 77, Juni 2001 • Rud Vanden Nest • (H)AMLET(T) of De Muizenval
Even een woord daarover, louter referentieel en ook omdat Brooks benadering, alle ingrepen ten spijt, al bij al dichter bij de traditie blijft dan die van Ritsema (die toch nog een nieuwe manier vindt...om een oude theatertekst te ensceneren) en die van Decorte (die niet bepaald gehecht is aan die tekst zelf).
Afgezien van de theatrale kwaliteiten die Brooks voorstelling ongetwijfeld heeft...Veel dichter bij ons staat Horatio [...].' In Brooks visie: de erfgenaam - Hamlet zoals die had kunnen zijn (cf
Nr. 91, April 2004 • Geert Sels • Het verleden tot leven gebracht: Twee nieuwelingen...
De periode die Croyden met haar interviews overschouwt, is nauwelijks langer dan het deel van Brooks actieve loopbaan dat onbesproken blijft
Nr. 92, Juni 2004 • Luk Van den Dries • Val in de leegte
Als startpunt kunnen we de beroemde eerste zin uit Peter Brooks The Empty Space citeren...12) Vergelijken we dit met Brooks preliminaire these over theater, dan gaat het om een meer democratische -je kan zelfs stellen, marxistische- verdeling van de productiemiddelen: er is niet langer
Nr. 114, December 2008 • Jeroen Versteele, Jeroen Peeters, Anoek Nuyens • Kroniek
Nog perverser wordt hij wanneer hij het seksuele genot van David Brooks evoceert door de pop
van het slachtoffer over zijn schouder te leggen en ondraaglijk lang te tongkussen met zijn eigen...Het poppenspel, de scènes die je op papier te lezen krijgt en het buikspreken zijn allemaal vluchtwegen voor het personage David Brooks...Op geen enkel moment vertelt Brooks zelf wat er gebeurd is. Dat laat hij over aan de poppen, aan de verbeelding van de lezer, aan het geluid dat uit zijn keel komt