Date 1987-02-18

Publication De Standaard

Performance(s) Antipodes

Artist(s) Musard, Yves

Company / Organization

Keywords antipodesuiteenvaltreferentiesmutsjekwasi-verhalenduitroepklanklozeabstrakt-koreografischbewegingsarsenaalskulpturaal

Yves Musard danst "Antipodes": Verwarrende vermenging van abstraktie en historie

BRUSSEL -- De in New York wonende en werkende Fransman Yves Musard is voor een kleine toernee in Europa. In België is hij deze week te gast in Théâtre 140 met "Antipodes". Deze solo-voorstelling, die uiteenvalt in een abstrakt-koreografisch (skulpturaal) eerste deel en een zeer grillig, kwasi-verhalend tweede deel, dat de abstrakte bewegingen van het eerste oplaadt met historische referenties, is door zijn intensiteit en eigenzinnigheid vaak zeer fascinerend.

Nochtans is wat Musard doet, op het eerste gezicht vrij eenvoudig. Zijn dans vertrekt vooral uit de ledematen, terwijl rug en hoofd ook in zeer ingewikkelde pirouettes waarbij armen en benen in zeer verschillende richtingen uitwaaieren, perfekt rechtop blijven. Op zich zijn die bewegingen gracieus uitgevoerd, met heel verzorgde poses van b.v. de handen, maar de sekwensen waarin ze getoond worden volgen het staccato ritme van een metronoom, waardoor een vloeiend geheel uiteenvalt in een zeer snelle, uitdrukkingsloos gebrachte opeenvolging van "stills". De expressie is hier teruggebracht tot de bevreemdende schoonheid van een perfekte marionet, waarvan alle delen in een willekeurige positie ten opzichte van het geheel komen te staan.

In het tweede deel heeft Musard een gek pakje aangetrokken, met een mutsje op het hoofd, en dit tweede deel wordt door klankmontages begeleid, in tegenstelling tot het klankloze eerste deel. En het zijn die klankfragmenten die, samen met enkele schaarse uitroepen en symbolische gestes, een soort vage betekenis geven aan wat je ziet. Maar onder die referenties, naar kloostergezangen, naar de 17de eeuw, naar "electric boogie" voel je door de onverschillige, strakke mechaniek van de dans een soort vertwijfeling of angst naar boven borrelen. De dans is één brok verwarring, opgesloten in een puristisch bewegingsarsenaal; die verwarring wordt onderstreept door de uitroep "C'est pas vrai" en zinloos geschreeuw.

Tot en met zaterdag in Théâtre 140, Plaskylaan 140, Schaarbeek, om 20 u 30.