Date 1993-05-13

Publication De Standaard

Performance(s) Le sommeil des malfaiteurs

Artist(s) Sagna, Caterina

Company / Organization Nadir

Keywords malfaiteurs • sommeil • elegant • caterina • vervreemding • betrokkenheid • houdingen • indikatie • tango-ritueel • slaapwandelaars

Sagna misleidend en afstandelijk

UTRECHT -- Het Springdance-festival, dat zich koncentreert op nieuw en nog relatief onbekend danstalent, heeft nauwe organizatorische banden met Klapstuk. Al zijn de voorstellingen allicht niet dezelfde als diegene die in oktober op de affiche van het Leuvens festival staan, je krijgt een goede indikatie van de richting die het uitgaat. Een van die voorstellingen, Le sommeil des malfaiteurs van Caterina Sagna en haar gezelschap Nadir is vanavond in Leuven te zien.

Sagna hengelt niet naar goedkope publieksbijval. Wie van een dansvoorstelling snelheid, beweging, virtuositeit verwacht, komt hier bedrogen uit.

De voorstelling begint in het schemerduister, op een volledig kale scène, waar enkel twee stoelen en helemaal achterin een tafel staan. De klankband, een montage van melancholische muziek en geroezemoes, roept de sfeer op van een bar of een nachtelijk feest dat op zijn einde loopt.

Twee vrouwen en drie mannen, vrij elegant gekleed, maken zich langzaam los uit de schaduwen, en je merkt al snel dat er iets vreemds mee aan de hand is. De eerste maal dat een man en een vrouw tot op de voorste rand van de scène komen, omhelzen ze elkaar. Ze zakken neer op de grond en de man begint de vrouw te betasten en in allerlei houdingen tegelijk tegen zich aan te trekken. Dat lijkt nogal dwingend, maar je ziet geen krachtinspanning en zelfs maar heel weinig betrokkenheid bij de man. Evenmin is er verzet en plezier bij de vrouw. Ondanks de ogenschijnlijk gewaagde poses waarin ze terecht komen, lijkt elk gevoel afwezig.

De bewegingen komen tot stand met een koele elegantie en afstandelijkheid die net niet machinaal is. Misschien omwille van de klanken die verwijzen naar wat je in bars kan horen, doet dit even denken aan het tango-ritueel, waar de onderhuidse emotie in bedwang gehouden wordt binnen een complex en elegant spel van passen en houdingen. Maar zelfs die vergelijking loopt mank, want het element van trots en ongenaakbaarheid waaraan in tango met kleine details uitdrukking wordt gegeven, mankeert hier ook.

En plots, met een zetje in de rug door wat de titel van de voorstelling suggereert, weet je wat je ziet: Sagna suggereert en betrapt hier slaapwandelaars in hun dromen. De bewegingen die ze maken zijn herkenbaar, maar het verband waarin ze normaal optreden, of de betrokkenheid waarmee ze uitgevoerd worden zijn opgelost. De dansers lijken er ook zeer kwetsbaar door te worden. Waar een danser altijd het publiek boeit door zijn meesterschap over en inzicht in wat hij aan het uitroeren is, lijken de dansers hier heel vaak zelf bevangen door een vervreemding van het wat en waarom van wat ze doen.

De betekenis van de volledig lege scène wordt hier dan ook zeer evident: als er een beeld is dat al op zich verlorenheid en vervreemding oproept dan is het wel dat van de lege scène. In die zin is de voorstelling niet biezonder origineel, maar de radikaliteit waarmee het uitgangspunt volgehouden wordt, is des te opmerkelijker. Als de figuren op het einde weer in het duister wegdeemsteren blijven ze nog lang in je hoofd spoken.

Caterina Sagna is met "Le sommeil des malfaiteurs" te zien in de stadsschouwburg van Leuven op donderdag 13 mei om 20u.30. Reservaties 016-23.67.73.