BRUSSEL -- De vier solo's die Mui Cheuk-Yin in het KunstenFESTIVALdesArts prezenteert, zijn onderling sterk verschillend. Maar alle bestaan ze uit een mengvorm van aan de westerse teaterdans ontleende elementen en een estetisch gevoel dat zeer oosters aandoet. Op de beste momenten is die kombinatie zeer intrigerend.
De koreografe Mui Cheuk-Yin uit Hong-Kong kreeg een opleiding in Chinese klassieke dans en volksdans, en was vanaf 1981 verbonden aan de Hong-Kong Dance Company als sterdanseres. In 1985 wint ze een beurs om in de Verenigde Staten moderne dans te gaan studeren. Vanaf 1986 begint ze zelf te koreograferen, eerst nog voor de Hong-Kong Dance Company, maar vanaf 1990 als onafhankelijke koreograaf. De voorstelling die ze in Brussel brengt bestaat uit vier solo's, twee uit de periode voor 1990 en twee zeer recente voorstellingen.
Het gebruik van belichting en zeer schaarse dekorstukken is zo uitgekiend dat het licht bijna als de tegenspeler van de dansers gaat werken. In Awakened in a dream, een dans met een waaier, valt een dramatische wijziging van de belichting samen met het moment waarop de danseres zichzelf in de spiegel aanschouwt.
De schaarste aan dekorstukken en rekwisieten is omgekeerd evenredig met het belang dat ze hebben in de vier solo's. De dans is nooit zuiver abstrakt, maar ontstaat altijd vanuit een manipulatie van voorwerpen, die in en door de dans een eigen leven gaan leiden. Zo is er de waaier in Awakened in a dream. Cursive Script is zelfs helemaal gebouwd rond de onzichtbare kalligrafieën die zijden doeken in de lucht maken, in het verlengde van de armen. Quick as silver is een zeer bevreemdende konfrontatie van de danseres met zes banen zilverpapier. Soms lijkt het een gevecht, soms een aanraking die ergens tussen waanzin en erotiek lijkt te zweven. Forest whisper maakt op de meest subtiele manier gebruik van materiaal: het samenspel tussen de rekbare stof van haar kleed met de vrolijke huppelpassen en sprongen van de danseres, laat haar figuur wonderlijke metamorfoses ondergaan.
De dans zelf is de repliek op de wisselende indrukken, stemmingen en voorwerpen van de omgeving, en krijgt daarmee een, soms uitgesproken, teatraal karakter. Het onderzoek naar de expressiviteit van poses en handelingen komt vóór een onderzoek naar de dynamiek van de beweging zelf.
Vooral in Awakened in a dream en Quick as silver blijkt dat. De zelfbewuste armzwaaien met de waaier in Awakened... zijn als van een vrouw die in haar gebaren speelt met haar zelfvoorstelling, tot de spiegel tussen haar en die voorstelling komt te staan. In Quick as silver roepen de hoge klanken die de danseres uitbrengt en de verwikkelingen (letterlijk) met het zilverpapier, een vreemde droomwereld op. Toch blijft zelfs deze solo sierlijk en gracieus.
Konfrontatie en schok-effekten zoals die in het westers teater denkbaar zijn, zal je hier niet vinden. Maar misschien is deze introverte voorstelling precies daarom intrigerend.
Nog op 10 mei om 2lu. in het Lunateater in Brussel.
