Date 1998-05-18

Publication De Standaard

Performance(s) Things I don't know

Artist(s) Burrows, Jonathan

Company / Organization

Keywords don’tfargionknowthingsdanseressenaaneengesmeedwendbareuitgezettepercussiesolodeelprobleem

Burrows subtiel

Het werk van choreograaf Jonathan Burrows valt moeilijk te vergelijken met enig ander oeuvre. Dat bleek weer met zijn nieuwe voorstelling, Things I don’t know, in première in de Vooruit. Toch heeft ook deze geraffineerde, abstracte constructie van licht, klank en beweging een hoge aantrekkingskracht.

Vooraf twee korte stukken, gemaakt met componist Matteo Fargion. 'Donna che beve' is een percussiesolo van Fargion op ... drie kartonnen dozen. In Hands zit Burrows onaangedaan op een stoel, met een hand op elke dij, tot die handen plots een eigen leven beginnen te leiden. Hun hele fijne, wendbare mechaniek verwerft door de dissociatie tussen lichaam en handen een onverwacht sterke eigen expressie. Een kleine voorstudie van een deelprobleem van Things I don’t know.

Dat opent met een duet van twee danseressen, Dana Fouras en Ragnhild Olsen, langs twee door lichtvlakken uitgezette banen. Hun bewegingen, hoewel erg verwant, zijn zelden of nooit dezelfde, worden niet steeds op hetzelfde ritme uitgevoerd en vallen slechts enkele malen perfect samen. Een vreemd spel, een geheimtaal in bewegingen waarvan de regels een mysterie blijven.

Dan duikt Burrows op voor een korte solo, tussen de passages van de danseressen. Zijn voorovergebogen lichaam, met de wijd geheven armen in zacht blauw licht geeft hem het uitzicht van een grote vogel. Na enkele van die wisselingen neemt hij het hele podium over.

Burrows' bewegingen zijn even hermetisch, en tegelijk even plezierig om te volgen, als die van de danseressen. Het hele beeld is dat van een gigantische rebus van licht, klank en beweging, aaneengesmeed tot een hechte, avontuurlijke compositie.